شکواییه چند جمله ای سایمون کوپر، نویسنده کتاب "فوتبال علیه دشمن"، به چاپ کتابش در ایران با ترجمه عادل فردوسی پور، بار دیگر پیکان تیزی را به سوی نویسنده / مترجم ایرانی گرفت. ولی شکواییه او می تواند درد دل اهالی قلم این مرز و بوم هم باشد. این که هر چند عدم رعایت کپی رایت / حقوق مولف در ایران نقد پذیر است، ولی می توان در حفره عمیق نشر در این مرز و بوم غرق شد. خفه.
سایمون کوپر نمی داند اگر ناشر ایرانی ناچار به پرداخت کپی رایت به نویسنده یا ناشر فرنگی می شد، عطای چاپ کتب فرنگی را به لقایش می بخشید. نمی داند در صورت اعمال قانون کپی رایت همه کتاب های آموزشی، کتاب های مرجع، دانشنامه ها، رمان ها، در محاق قرار می گرفتند. چاپ نمی شدند. آن چه جماعت بسیار کم شمار ولی مشتاق کتابخوان این مرز و بوم را بیش از پیش در منگنه قرار می داد. در قحطی. سایمون کوپر نمی داند تیراژ کتاب در ایران چقدر است. نمی داند سی سال پیش که جمعیت کشور سی میلیون بود تعداد کتاب ها در چاپ اول سه هزار بود و اکنون که جمعیت مرز هفتاد را پشت سر گذاشته به هزار کاهش یافته. بله هزار.
نمی داند نویسنده و مترجمی که برای یک کتاب حداقل نزدیک به یک سال وقت صرف کرده به طور متوسط رقمی نزدیک به یک میلیون تومان - کمی بیشتر یا کمتر - نصیبش می شود. بله چنین مبلغی برای نزدیک به دوازده ماه. چهار فصل. سایمون کوپر نمی داند فردوسی پور که چنین زمانی را صرف کرده، می توانست با هر فعالیت دیگری بسیار بیش از این ها کسب کند. او که مهندس است و مدرس و برنامه ساز و مفسر، ولی حتی سایر مترجمان و نویسندگان هم با هر فعالیت دیگری - و این "هر" این جا خیلی معنی دارد سایمون عزیز - چیز بیشتری نصیبشان می شد. او نمی داند نویسندگی و ترجمه کتاب در این مرز و بوم صرفا عشق است و تلاشی برای گشودن افقی نو - مثل کتاب خود کوپر - و معرفی دیدگاه های متفاوت.
بنابراین با سپاسگذاری از لحن سرخوشانه شکواییه کوپر و همین طور از نوشتن کتاب خواندنی اش انتظار چاپ کتاب دیگری که فردوسی پور در دست ترجمه دارد را می کشیم.
43 43
نظر شما