*دولت اسلامگرای امروز ترکیه با تدبیر و زیرکی خاصی فرا‌تر از مرزهای جغرافیای خود در منطقه ما حاضر شدهاست، در واقع از افغانستان و پاکستان گرفته تا مصر و لیبی و تونس در پی ایفای نقشی فرا‌تر از نقش گذشته خود بوده است.
*از کنار وقایع امروز بی‌تفاوت گذشتن سادهانگاری است و همچنین با نگاه حسرت و حسادت به تمامیتخواهی ترکان جوان نگریستن نیز خودخواهی و تعصب است.
*ترکیه یک دهه زود‌تر از دیگر کشورهای اسلامی منطقه بیداری و هوشیاری خود را به دست آوردهاست و گام‌های جدی‌تر و عملیتری را در عرصه این بیداری ملی برداشتهاست و خود را در جهان امروز مطرح و قابل عرضه ساختهاست. دولت اردوغان و حزب او در صحنه داخلی سومین بار نیز توانست با بسیج سیاسی اکثریت آرا را به دست آورد و هوشمندانه گام‌های وحدت ملی را در جهت نفی استبداد سیاسی نه تنها محتاطانه بلکه شجاعانه بردارد. دولت اسلامگرایان خوب درک کرده است که مشارکت دموکرانیک ضامن اصل پیشرفت اجتماعی و ثبات سیاسی ترکیه وحزب عدالت وتوسعه است. ترکان جوان با فهم جدی از معادلات امروز جهان خود را در موقعیت همپیمانی میان آمریکا-اروپا و چین و دنیای اسلام قرار داده‌اند.
*گویا رهبران جدید ترکیه دریافته‌اند می‌بایست دوران قهر و کینه و رقابت‌های خصمانه را کنار بگذارنذ لذا می‌بینیم از دشمنی با همسایگان دیرین خود چون ارمنستان و روسیه دست برداشته و به همسایگان خوب و قابل همکاری و توسعه مناسبات، مبدل شده‌اند.
*ظهور این ترکیه با پتانسیل امروزین خود در دهه‌های آینده فارغ از نگرانی و تهدید برای همسایگان از جمله ایران نیست. بدگمانی‌های تاریخی به ایران به عنوان همسایه دیرین هشدار می‌دهد که جاه طلبی‌های بی‌پروای همسایه در حال قدرت و پیشرفت غربی خود را رصد کند. آیا می‌توان این نگرانی را با عقل مشاطه و خود بنیاد رهبران ترکیه که با الهام از تاریخ و درس‌های تاریخی چشم اندازهایی امیدآفرین را پدید آورده‌اند تبدیل کرد؟!
*ترکیه فعالیت‌های منطقه‌ای خود را در مناسبات گسترده با ایالات متحده و اروپا در ابعاد سیاسی-امنیتی-دفاعی طراحی کردهاست. تعامل و حمایت از دولت منطقه‌ای کردستان را یک ضرورت برای ثبات عراق تلقی می‌کند. از ورای آسمان ایران می‌گذرد و به میز مذاکره پاکستان-افغانستان نه تنها نظارت می‌کند بلکه دارای ابتکار عمل است. با حمایت از نهضت‌های مردمی و روند اصلاحات و دموکراسی نه تنها حمایت می‌کند بلکه مهم‌ترین عامل برای مشورت با ایالات متحده و اروپا می‌شود. در اتفاقات تونس،مصر و لیبی و حتی مواضع علیه سوری‌ها موقعیت عجیب مردمی در جهان اسلام به دست آوردهاست. در حالیکه رئیس جمهور ایران دو ماه گذشته در سر راه سازمان ملل متحد به یک کشور منزوی جهان یعنی سودان سفر می‌کند اردوغان به مصر و تونس می‌رود و برای آینده اصلاحات و دموکراسی در این مناطق و کشور نه تنها مورد مشورت واقع می‌شود بلکه در لیبی هم در راستای سقوط دیکتاتور لیبی نقش دفاعی –نظامی به عهده می‌گیرد. شگفتآور است که ترکان مسلمان امروز با ابتکار عمل منبع الهام بخشی برای بسیاری از ملت‌های منطقه شده‌اند.
*اکنون که ایران در سیاست بازدارنده خود با مشکل مواجه شده است، ترکیه با پشت سر گذاشتن موقعیت و فرصت‌های استثنایی ایران به عنوان قدرت برجسته اقتصادی و صنعتی در حال پیشی گرفتن از ایران است. علیرغم توسعه و تداوم رشد اقتصادی اعجاز آفرین، ترکیه همراه با به دست آوردن ظرفیت‌های تکنولوژیک یکی از مطرح‌ترین دارندگان صنایع پیچیده دفاعی – نظامی در منطقه است. پیشرفت سریع صنایع دفاعی ترکیه در تنظیم مناسبات با اروپا و ایالات متحده موقعیت و فرصت ممتازی را برای ترکان فراهم ساخته است.
*ایران-مصر-ترکیه بازیگران سنتی خاورمیانه بوده‌اند که چتر و خمیر خاورمیانه بر روی این سه کشور بنا شدهبود ولی اینک بازیگران دیگر منطقه‌ای هم نقش آفرین شده‌اند. در یک چنین موقعیتی که دولت محمود احمدی‌نژاد گرفتار مسائل منطقه و بین المللی خود و سوء‌برداشت از مناسبات جهانی است. دولت‌های عرب منطقه با بحران هویت مشروعیت روبرو هستند و هرروز فروپاشی جدیدی در حال شکل گیری است و این ترکیه است که به دلیل داشتن عقیده محکم و مدیریت بی‌نظیر در سیستم دیوان سالار خود توانسته است بهترین بهره‌ها را ببرد.
*باید اعتراف و اذعان داشت نسل جدید رهبران ترکیه توانسته‌اند از واقعیت و موقعیت جهان امروز فرصت‌های بی‌نظیری را خلق کنند.
/29217
نظر شما