به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، یکی از دوستان شهید محمدمهدی نصیرایی، از نیروهای اطلاعات ـ عملیات دوران دفاع مقدس، تعریف می‌کند: «توی لشکر ۲۵ کربلا همه مهدی را می‌شناختند. پای مداحی‌اش می‌رفتند. آن قدر معنوی بود که همه قبولش داشتند.
بنابر گزارش فارس، صلوات اول مداحی را که می‌گفت، همه حال معنوی پیدا می‌کردند.علاقه عجیبی به حضرت زهرا(س) و امام زمان(عج) داشت. وقتی برای خواندن لب باز می‌کرد، صدای ناله و گریه‌ها بلند می‌شد.
همیشه برایم سؤال بود: «او با قلب‌ها چه می‌کند؟ چرا مجلس او اینقدر سوز دارد؟» مرخصی بودیم. در مسجد محدثین بابل مداحی می‌کرد. جمعیت زیادی برای استفاده از جلسات می‌آمدند. یکبار دیدم آقا مهدی قبل از ورود به مسجد به پشت دیوار و کنار مقبره‌ها رفت. از روی کنجکاوی به دنبالش رفتم.
توی تاریکی یک دفعه زد تو گوش خودش! با تعجب نگاهش کردم. به خودش نهیب زد و گفت: «مهدی! این‌ها برای تو نیومدن. این‌ها برای امام زمان(عج) اومدن. نکنه غرور تو رو بگیره.»
منبع: کتاب «شناسایی؛ زندگینامه و خاطراتی از ۴۰ سردار شهید اطلاعات عملیات»
27215
