به گزارش خبرآنلاین، تام ناگورسکی در مقاله ای برای نشریه سایفربریف نوشت:
ایران در پاسخ به حملات اخیر اسرائیل، یک واکنش بی‌سابقه و در عین حال محدود از خود نشان داد. این واکنش بی‌سابقه بود زیرا ایران پیش از این به طور مستقیم به اسرائیل حمله نکرده و معمولاً از نیروهای نیابتی خود مانند حزب‌الله و حماس برای این کار استفاده می‌کرد. آخرین باری که موشک‌هایی از یک کشور به سمت اسرائیل پرتاب شد به سال ۱۹۹۱ و زمان جنگ خلیج فارس بر می‌گردد که توسط عراق انجام شد.
با این حال، این حملات از نظر تخریب و ایجاد خسارت و تلفات ناچیز تلقی شدند، زیرا به مدت دو هفته، ناظران در منطقه و سراسر جهان نگران پاسخ گسترده‌تر ایران به حمله‌ی هوایی اول آوریل اسرائیل بودند که در آن دست کم سه تن از ژنرال‌های ایرانی و دیگر افراد در سفارت این کشور در دمشق کشته شدند. رهبر ایران، آیت‌الله علی خامنه‌ای، هفته‌ی پیش اعلام کرد که «رژیم خبیث به دست دلاورمردان ما مجازات خواهد شد و آنها را از این جنایت و امثال آن پشیمان خواهیم کرد». ایالات متحده هشدار داده بود که انتقام ایران می‌تواند به یک جنگ منطقه‌ای گسترده‌تر منجر شود، دقیقاً آنچه که دولت بایدن و دیگران از زمان حادثه‌ی هفتم اکتبر تلاش کرده‌اند از آن اجتناب کنند.» این جنگ گسترده‌تر هنوز ممکن است رخ دهد، اما حملات روز شنبه خیلی کمتر از آنچه تهران وعده داده بود انجام شد.
اعداد ترسناک و چشمگیر به نظر می‌رسیدند: ایران حدود ۱۰۰ موشک بالستیک، ۳۰ موشک کروز و ۱۷۰ پهپاد به سمت اسرائیل فرستاد، که باعث بسته شدن حریم هوایی و تعطیلی تقریباً کامل فعالیت‌های عادی در خود اسرائیل شد.
اما تأثیر آنها حداقلی بود. یک پایگاه هوایی اسرائیلی در بیابان نِگِوِو (نقب) آسیب جزئی دید و یک دختر جوان به شدت زخمی شد. دفاع هوایی اسرائیل با کمک از آمریکا و بریتانیا، تقریباً هر تهدید ورودی را از آسمان خارج کرد. همسایه‌ی اسرائیل، اردن نیز کمک کرد و موشک‌هایی که وارد حریم هوایی‌اش شده بودند را ساقط کرد. (اکونومیست اشاره کرد که حملات ایران به طور ناخواسته باعث اتحاد غرب و حداقل یک ملت عربی در دفاع از اسرائیل شد). اینجا عدد چشمگیر ۹۹ بود – درصد تهدیدهای هوایی ورودی که رهگیری شد.
پس از آن، سؤال اصلی این بود: آیا حملات یکشنبه پایان این تعامل مستقیم اسرائیلی-ایرانی را رقم زد — یا اینکه آنها مرحله‌ی اول یک فاز خطرناک‌تر بودند؟ به عبارت دیگر، آیا اسرائیل «پیروزی» خود را، همانطور که رئیس‌جمهور جو بایدن در یک مکالمه‌ی تلفنی دیرهنگام شنبه به نتانیاهو توصیه کرد، قبول خواهد کرد؟ یا اسرائیل خود را ملزم به پاسخ دادن به ایران خواهد کرد؟
پاسخ به نتانیاهو و کابینه‌ی جنگ او بستگی دارد، که روز یکشنبه برای بررسی پاسخ جمع شدند. اگر کابینه حملات ایران را حمله‌ای غیرقابل قبول که نمی‌توان آن را تحمل کرد بداند، پس یک پاسخ متقابل اسرائیلی در راه است، و این دو کشور و منطقه را به مسیر ناشناخته‌ای می‌برد. به طور متناوب، اسرائیلی‌ها ممکن است شنبه را به عنوان یک پاسخ قابل پیش‌بینی ببینند، پاسخی که آنها می‌دانستند وقتی به مجتمع در دمشق حمله کردند، خواهد آمد و یک اپیزود که به طور موفقیت‌آمیزی با آن برخورد شده و نیازی به تشدید ندارد.
پیام بایدن استدلال واضحی برای این موضع اخیر بود. بر اساس چندین گزارش، رئیس‌جمهور به نتانیاهو گفت که ایالات متحده هر گونه حمله متقابل اسرائیلی علیه ایران را، از نظر سیاسی یا عملیاتی، پشتیبانی نخواهد کرد.
به گفته یک مقام کاخ سفید او به نتانیاهو گفته بود: »شما یک پیروزی به دست آوردید. این پیروزی را بپذیرید.»
اسرائیل چه کار خواهد کرد؟
یک مقام ارشد، که به طور ناشناس صحبت می‌کرد، به کانال ۱۲ اسرائیل گفت که پاسخی «بی‌سابقه» دنبال خواهد شد؛ روز یکشنبه وزیر دفاع یوآو گالانت گفت که رویارویی با ایران «هنوز تمام نشده است.» نیویورک تایمز گزارش داد که برخی از اعضای کابینه جنگ خواستار یک حمله تلافی‌جویانه فوری بودند، اما نتانیاهو آن را پس از مکالمه‌اش با بایدن وتو کرد.
پاسخ‌های اسرائیلی می‌تواند شکل‌های مختلفی به خود بگیرد – حملات مستقیم به خاک ایران، یا حملات علیه تعدادی از تاسیسات ایرانی در کشورهای دیگر منطقه. ایران از شبه نظامیان در لبنان، سوریه و عراق پشتیبانی می‌کند، و روز یکشنبه یک مقام نظامی اسرائیل گفت که به اهدافی در لبنان که متعلق به شبه نظامیان تحت حمایت ایران حزب‌الله بودند حمله کرده است – هرچند که اینها به نظر می‌رسید بخشی از تبادل آتش معمولی در مرز اسرائیل-لبنان باشد تا پاسخی به باران موشکی روز شنبه.
نگاهی از تهران
ایران از طرف خود، حملات را «یک موفقیت کامل» اعلام کرد، همانطور که سرتیپ محمد باقری، فرمانده کل نیروهای مسلح ایران، بیان کرد. مقامات ارشد دیگر نیز تاکید کردند که حمله اندازه‌گیری شده و محدود بود.
حسین سلامی، فرمانده ارشد سپاه پاسداران انقلاب اسرائیل، به خبرگزاری تسنیم گفت که حملات روز شنبه « می توانستند گسترده باشند ولی اهداف ما خیلی دقیق بود و ما یک عملیات محدود به تاسیساتی که اسرائیل در حمله‌ی اول آوریل استفاده کرده بود انجام دادیم. »
نمایندگی ایران در سازمان ملل متحد از طریق حساب خود در X اعلام کرد که حملاتش پاسخی مستقیم و متناسب به حمله‌ی اول آوریل بود، و اینکه « موضوع را می‌توان به نتیجه رسیده تلقی کرد.» همچنین این پست هشدار داد که اگر اسرائیل باز هم حمله کند « پاسخ ایران به طور قابل توجهی شدیدتر خواهد بود. »
در شش ماه گذشته از حمله هفتم اکتبر حماس، ایران سعی کرده است تعادلی بین اجتناب از تعارض مستقیم با اسرائیل و ایالات متحده با فشار افکار عمومی داخلی خود که خواهان پاسخی به کشته شدن‌های مکرر شخصیت‌های ارشد نظامی‌اش بودند برقرار کند. حتی پیش از حمله‌ی اول آوریل – که به دلیل اینکه اسرائیل یک تاسیسات دیپلماتیک ایرانی را هدف قرار داد برجسته بود – اسرائیل حداقل ۱۸ فرمانده و اعضای سپاه پاسداران انقلاب اسرائیل را از هفتم اکتبر کشته بود.
علی واعظ، مدیر ایرانی گروه بین‌المللی بحران ، به نیویورک تایمز گفت. «به نظر می‌رسد دولت ایران نتیجه گرفته است که حمله دمشق نقطه‌ی عطفی راهبردی بود، جایی که شکست در پاسخ دادن بیشتر از منافع آن زیان داشت، اما با انجام این کار، جنگ سایه‌ای که سال‌ها با اسرائیل داشته است، اکنون ممکن است به یک تعارض واقعی و بسیار زیان‌بار تبدیل شود.»
صنم وکیل، مدیر برنامه‌های خاورمیانه و شمال آفریقا در چتم هاوس، در گفتگو با تایمز اظهار داشت: «ایرانی‌ها تصمیم گرفته‌اند که دست خود را رو کنند و بلوف اسرائیل را فاش سازند. آنها این اقدام را ضروری می‌دانند، چرا که شش ماه گذشته را شاهد تلاش‌های مستمر اسرائیل برای محدود کردن نفوذ آنها در منطقه تلقی می‌کنند.» وی همچنین افزود: «تهران لزوم تعیین خطوط قرمز را احساس کرده و می‌خواهد به اسرائیل نشان دهد که ایران نیز خطوط قرمزی دارد و دیگر تضعیف تدریجی موقعیت خود را تحمل نخواهد کرد.»
311311
نظر شما