حافظ، سعدی و مولوی در کشورهای غرب

به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، سیدسلمان صفوی گفت: در ترجمه، آثار بزرگان شعر و ادبیات فارسی مثل شاهنامه فردوسی، رباعیات عمر خیام، آثار مولانا، آثار سعدی، شعر حافظ و به زبان های مختلف ترجمه شده است. در نفوذ اندیشه ایرانی، آثار شاعران متفکر ایران نفوذ خوبی در شعر و اندیشه روسیه، اروپا و آمریکا داشته است و در تحلیل نیز صدها کتاب به زبان های روسی، انگلیسی، فرانسوی، آلمانی و ایتالیایی راجع به اندیشه های عرفانی شاعران ایرانی تالیف شده است.

رئیس آکادمی مطالعات ایرانی لندن تاکید کرد: ادبیات فارسی در غرب بخاطر تعالیم عرفانی و اخلاقی جذابیت چشمگیری نزد نخبگان غربی دارد. ادبیات عرفانی فارسی مشعلی است برای بیداری معنوی در دنیای کَمیّت‌زده غرب و سفیر فرهنگی ایران در غرب، ادبیات فارسی است. در فلسفه رومانتیسم به ویژه در آثار گوته، سعدی و حافظ حضور و نفوذ چشمگیر دارند؛ نیچه متأثر از زرتشت بود و مثنوی معنوی و رباعیات فلسفی خیام نیز تأثیر بسزایی در روسیه، اروپا و آمریکا داشته‌اند. در روسیه از شاعران و حکمای ایرانی، بیش از همه خیام را می‌شناسند.

وی در رابطه با تأثیر سعدی بر اندیشه اروپایی بیان کرد: ترجمه آثار سعدی به زبان فرانسوی در قرن هفدهم و پس از آن به سایر زبان‌های اروپایی، زمینه نفوذ اندیشه انتقادی و اخلاقی سعدی در اروپا را فراهم کرد. جنبش روشنگری (انلایتمنت) فرانسوی در قرن هجدهم میلادی، آثار سعدی را نوعی نقد اجتماعی، سیاسی و اخلاقی می‌دانست که با توجه به ویژگی های جامعه خود، از آن الگوبرداری کردند؛ حکمت و خرد عملی اندیشه سعدی، تأثیر مطلوبی بر خوانندگان اروپایی گذارد. در فرانسه، ژان دو لا فونتن یکی از مشهورترین رمان نویسان فرانسوی در آثار خود به گلستان سعدی توجه داشت. ولتر نویسنده مشهور عصر روشنگری در فرانسه، در بخش‌هایی از رمان فلسفی صادق، تحت تأثیر گلستان سعدی بود. در قرن نوزدهم و بیستم ویکتور هوگو و آندره ژید نیز از جمله متفکران و ادیبان فرانسوی بودند که تا حدودی از سعدی متأثر شدند. در آلمان، گوته، شاعر و حکیم آلمانی در شمار شاعران اروپایی متأثر از سعدی، به‌ویژه در «دیوان غربی – شرقی» است. بخش‌هایی از این کتاب شامل اشعار مقتبس از بوستان و گلستان سعدی است و یکی از این اقتباس‌ها، داستان قطره بارانی است که با دیدن دریا، خود را ناچیز می‌شمارد و به سبب این فروتنی، صدفی او را در بر می‌گیرد و تبدیل به مروارید می‌شود. این حکایت بدون کم و کاست از قطعه‌ای با مطلع «یکی قطره باران ز ابری چکید …» در بوستان سعدی اقتباس شده و گوته این دیوان خود را با نقل فارسی و ترجمه آلمانی یکی از اشعار گلستان به پایان برده است.