جوان هنرمند چه می‌خواهد؟

بیست و هفتمین دوره جشنواره موسیقی فجر، امشب(شامگاه یک شنبه24 بهمن) آغاز می‌شود. برای من که در برگزاری این رویداد بزرگ موسیقایی در تمام سال‌های گذشته به نوعی نقش داشته‌ام،این دوره نیز یک اتفاق تازه به شمار می‌آید.
در اوج جنگ تحمیلی ، زمانی که بیشتر یا در واقع تمام فکر و ذکر مسوولان و مردم به دفاع از کشور معطوف بود، شکل گیری جشنواره موسیقی فجر بیشتر به یک معجزه شبیه بود. راه اندازی این همایش و جشن بزرگ هنری در دوره‌ای که نگاه چندان مهربانانه‌ای به موسیقی نمی‌شد،از یک سو نتیجه پایمردی و کوشش هنرمندانی بود که چند سالی بی مهری‌ها و سختی‌ها را به جان خریدند و با کارشان به همه نشان دادند این هنر ناب تا چه اندازه می‌تواند در پالایش روحی جامعه و همراهی با احساسات مردمی موثر عمل نماید و از طرف دیگر برآمده از تیزبینی و همت مدیران و مسوولانی بود که دل در گرو فرهنگ و دستی در هنر داشتند.
جشنواره فجر در عمر 27 ساله‌اش اگر چه با تغییرات ریز و درشت فراوانی روبرو شده و فراز و نشیب‌های زیادی داشته، اما در یک نگاه کلی، نقشی بسیار مثبت در جریان روبه رشد هنر موسیقی کشور ایفا کرده است. بیست و هفتمین دوره این رویداد هنری نیزکه از امشب میزبانش می‌شویم،خارج از این روال نیست.
امسال در این جشنواره اگرچه هنرمندان شناخته شده‌ای از جمله جلال ذوالفنون، کیوان ساکت و مسعود شعاری روی صحنه می‌روند و ارکسترهای بزرگ ملی و سمفونیک به اجرای برنامه می‌پردازند و بر رونق این جشن هنری می‌افزایند، اما مهمترین ویژگی و اتفاق آن را باید در رویکردش به جوانان و میدان دادن به نسل آینده موسیقی کشور جستجو کرد.
در این دوره که در هیئت انتخاب بخش رقابتی جشنواره عضویت داشتم،از نزدیک شاهد هنرنمایی جوانانی بودم که آن قدر خوب می‌نواختند و می‌خواندند که کار گزینش را برای ما بسیار سخت می‌کردند. علاوه بر شور و اشتیاق، تسلط بر کار و نوآوری، توجه به اصالت‌ها از دیگر ویژگی‌های این هنرمندان جوان بود که نشان می‌داد، می‌توان بیش از گذشته به آینده این هنر در کشور دل بست.
برای من که بیش از 40 سال است به تربیت و آموزش هنرجویان و دانشجویان اشتغال دارم، این توانایی‌های نسل جوان، بسیار نوید بخش، امیدوارکننده و شادی آور است. این جاست که دیگر نباید تنها به میدان دادن به جوانان بسنده کرد و باید فکری،تمهیدی و برنامه‌ای برای آینده آنان داشت.اعطای بورس تحصیلی،حمایت‌های مالی و شغلی، فراهم کردن زمینه‌های فعالیت‌های هنری، برداشتن موانع سر راه و ... از جمله برنامه‌هایی است که هرچه سریع تر باید عملی شوند تا جوانان ما را به سر منزل مقصود برساند.این تنها مسیری است که رودخانه  هنر جوان کشور را به دریای بزرگ موسیقی جهان می‌رساند و دیگران را با ویژگی‌ها و اصالت‌های موسیقی ایرانی آشنا می‌سازد.
57245