به گزارش خبرآنلاین، روزنامه همشهری نوشت: قانون حجاب که حداقل 3 سال روی آن کار کارشناسی شده و میان 3 قوه چندین بار رفتوبرگشت داشتهاست، امروز متهم به موضوعاتی میشود که اساسا نسبتی با آنها ندارد. عجیب نیست؟ یعنی مخالفان حتی حاضر نیستند به متن نزدیک شوند. چرا؟ چون نفع نهاییشان در توزیع جهل نسبت به قانون است و نه روشنگری. حقیقتا ظلم است.
مخالفان قانون حجاب به این سؤال ساده چه جوابی دارند که اگر قانون نه، پس چه؟ آیا حجاب اهمیت ندارد؟ آیا ضرورت دین نیست؟ آیا فرهنگ جامعه ایرانی نیست؟ آیا منطق عقلی روشن و بیّن ندارد؟ آیا مطالبه اکثریت نیست؟ آیا بیحجابی پروژه آشکار دشمن نیست؟ اگر پاسخ مثبت است آیا وجود قانون ضرورت ندارد؟ اگر نه پس چه؟ یعنی از هرجومرج دفاع میکنید؟ یعنی پاسخ به این سؤال ساده اینقدر سخت است؟
حجابی که مطالبه اکثریت جامعه است، امروز در مارپیچ سکوت شبکههای اجتماعی گرفتار انفعال رسانهها و خواص و حتی مسئولان و مراکز علمی و دینی شده است.
درنهایت اینکه قانون حجاب بزنگاه وفاق است؛ به چند دلیل.
دوم اینکه این قانون خروجی نظام کارشناسی کشور است؛ هم اجماع نهادهای کارشناسی را دارد و هم سران قوا را. این قانون برای نزدیکی نظرات کارشناسی بارها میان قوا رفتوبرگشت داشتهاست.
سوم اینکه قانون حجاب پاسخ به یک مطالبه عمیق مردمی است. به سروصداهای آزاردهنده سیاسی توجه نکنیم. مردم ما از بن دندان و عمق وجود مومن و معتقد به فرهنگ دینی و ایرانیاند.
مخالفان اجرای این قانون حاضر نیستند به متن قانون نزدیک شوند و آن را بخوانند. چرا؟ چون برهمزننده بازار مکاره اتهامزنی و موجسواریهای سیاسی است. یک تلقی هیجانی وجود دارد که قانونمندی حجاب یعنی گشت ارشاد و عدهای نفعشان در این است که این تلقی منفی همچنان در افکار عمومی باقی بماند؛ بنابراین با اصل روشنگری درباره قانون مخالفند و حتی دروغهای آشکار درباره قانون میبافند.
اجازه ندهیم اقلیتی بیمنطق با نفی قانونمداری بر اکثریت برآشوبند و مروج دیکتاتوری و بیحجابی اجباری شوند.
23302
نظر شما