متن نامه را می خوانید:
خبرهای رسیده حاکی از آن است که خانه-باغ اتحادیه (امین‌السلطان) به عنوان تنها باغ بازمانده از خیابان لاله زار قدیم و یکی از نفایس معماری عصر قاجار، در آستانه تخریب قرار دارد. این خانه که پیش‌تر در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده بود، با مساعی مالکان و شکایت به دیوان عدالت اداری از این فهرست خارج شد تا موانع قانونی برای تخریب آن برطرف شود. نگرانی از این موضوع وقتی دوچندان می‌شود که بدانیم تخریب اثری این‌چنین بی‌همتا، آن هم به شیوه‌ای کاملا غیرمسبوق، سدی را خواهد شکست که از پی آن سیل تخریب بناهای تاریخی پایتخت مهارناپذیر خواهد شد.
اگرچه در ظاهر امر شهرداری تهران نقشی در این خصوص ندارد اما بر اصحاب رسانه و کارشناسان میراث فرهنگی و حوزه شهری پوشیده نیست که شهرداری در این مورد و موارد مشابه، در نقش تشویق‌گر ظاهر شده است. در واقع مالکان خانه‌های تاریخی موجود در بافت تاریخی تهران که به سرعت رو به تجاری شدن می‌رود و خالی از سکنه می‌شود، با آگاهی از این واقعیت که در صورت تخریب بناهای تاریخی، شهرداری تهران مجوز تبدیل ملک به واحدهای تجاری و اداری یا حداقل واحدهای مسکونی متعدد را صادر می‌کند و سود هنگفتی در انتظارشان خواهد بود، در جهت تخریب این بناهای کمیاب و ارزشمند گام برمی‌دارند و متأسفانه اخیرا نیز ابواب قانونی برای چنین عملی پیش رویشان گشوده شده است.
کوشش‌های شهرداری تهران برای توسعه فضاهای فرهنگی درخور اعتنا و تحسین است اما متأسفانه در سال‌های گذشته شاهد شتاب گرفتن تخریب آثار تاریخی بوده‌ایم که برخی از آن‌ها با کارگردانی مستقیم شهرداری صورت پذیرفته است و این می‌تواند خاطره ناخوشایندی از دوره مدیریت شما را در ذهن شهروندان، به ویژه اصحاب فرهنگ و هنر برجای گذارد.
با اطمینان از این که حفظ میراث فرهنگی و هویت تاریخی تهران از دغدغه‌های جنابعالی است و با در نظر داشتن مشغلات و دشواری‌های اداره پایتخت که امکان اطلاع از همه موضوعات و جوانب مختلف آن‌ها را برای شما فراهم نمی‌سازد، مایلیم چند پرسش را با جنابعالی در میان بگذاریم و بخواهیم که متقابلا این پرسش‌ها را با مدیران شهرداری، به ویژه شهرداران محترم مناطق 11 و 12 مطرح کنید.
1- بافت تاریخی شهر تهران در محدوده مناطق 11 و 12 که هسته اصلی آن منطبق با روستای تهران در 1100 سال پیش است، بیش‌ترین آثار تاریخی شهر از سده هفتم هجری تا عصر حاضر را در خود جای داده و بازتابنده تحولات فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و کالبدی شهر طی قرون متمادی است. تعریف شهرداری تهران از این محدوده چیست و چه برنامه‌ای برای آن تدارک دیده است؟ آیا از نظر شهرداری، این محدوده یک تجارتگاه بزرگ است که باید همه اماکن و فضاهای آن را به فروشگاه، پاساژ یا ساختمان‌های تجاری تبدیل کرد؟ اگر پاسخ، منفی است، آیا عملکرد شهرداران مناطق 11 و 12 جز این را گواهی می‌دهد؟
2- کهن‌ترین و اصیل‌ترین شکل حیات اجتماعی و شهری در تهران بزرگ، مربوط به محدوده مناطق 11 و 12 و محله‌های کهنی مانند عودلاجان، سنگلج، بازار، چالمیدان و دولت است. آیا شهرداری خود را متعهد به حفظ اصالت اجتماعی این محله‌ها می‌داند یا خیر؟ اگر پاسخ مثبت است، مجوزهای متعدد شهرداری‌های این مناطق به منظور توسعه واحدهای تجاری و پیشروی بازار در محله‌های مسکونی چه توجیهی دارد. برای نمونه، باید به خیابان ایران اشاره کنیم که یکی از اصیل‌ترین و مذهبی‌ترین محله‌های شهر تهران و از خاستگاهها و تکیه‌گاههای انقلاب اسلامی است. آیا مجوزهای بی‌شمار شهرداری تهران برای ساخت مغازه و پاساژهای چندین طبقه در این خیابان با حفظ اصالت این محله در تعارض نیست؟ همین جا باید یادآور شویم که چندین نوبت مدیران شهرداری از انتقال بازار لوازم خانگی از خیابان ری، سه راه امین حضور و خیابان ایران سخن گفته‌اند. مشاهدات ما نه تنها چنین چیزی را تأیید نمی‌دهد بلکه از توسعه بیشتر این بازار حکایت می‌کند و جا دارد که شهردار محترم، مراجع این گونه وعده‌ها را به سبب فریب مدیران بالادستی و افکار عمومی مورد بازخواست قرار دهند.
3- یکی از برنامه‌های مفید و ستودنی جنابعالی در شهرداری تهران، موکول ساختن همه پروژه‌های شهری به تهیه پیوست اجتماعی و ارزیابی تأثیرات فرهنگی و اجتماعی این پروژه‌هاست. آیا در مورد بافت تاریخی تهران و ساخت و سازهای بسیار گسترده تجاری در این محدوده، پیوست اجتماعی تهیه شده است؟ در این صورت نتیجه ارزیابی‌ها چه بوده و آیا ملاک عمل قرار گرفته است یا نه؟ خصوصا در محدوده منطقه 12 و محله دویست ساله عودلاجان که شهرداری به طرق مختلف، از جمله با ارایه مشوق‌های گوناگون و نصب پلاکارد و پخش آگهی، مالکان خانه‌های قدیمی را به تخریب خانه‌ها و بلندمرتبه سازی تشویق می‌کند، نتیجه ارزیابی‌های اجتماعی چه بوده است؟
4- جدا از تأثیرات فرهنگی و اجتماعی رفتارهای پیش گفته، از نظر شهرسازی و مدیریت شهری، تجاری سازی بافت تاریخی تهران مشکلات فراوانی را تولید می‌کند. برای نمونه، طبیعی است که خانه اتحادیه پس از تخریب، به علت خالی از سکنه شدن مناطق اطراف، تبدیل به بنای مسکونی نخواهد شد و ساخت و ساز تجاری در آن صورت می‌پذیرد. چنین ساخت و سازی در مساحت حدودا یک هکتاری این خانه، حد فاصل خیابان‌های لاله‌زار و فردوسی، چه تأثیری بر ازدحام، آلودگی صوتی و آلودگی هوا در این محدوده پرمسأله خواهد داشت؟
5- اخیرا شهرداری منطقه 12 تهران، اقدامات تحسین برانگیزی را برای مرمت تعدادی از خانه‌های تاریخی و نیز بدنه سازی و ساماندهی فضای تاریخی بازار انجام داده است. آیا این اقدامات مفید و قابل تقدیر، مجوزی برای آسیب زدن مستقیم و غیرمستقیم به سایر آثار تاریخی است؟ آیا بهتر نبود شهرداری منطقه 12 به جای تاق زدن گذر لوطی صالح و دیگر اماکنی که از ابتدای دوره قاجار تا کنون هیچ گاه مسقف نبوده‌اند– آن هم به شکلی شبه سنتی و شبه تاریخی- از تخریب فزاینده آثار تاریخی در بازار جلوگیری کند و آن بودجه‌های هنگفت را به مصرف خرید خانه‌های ارزشمند مانند خانه اتحادیه برساند؟
بار دیگر با تأکید بر این که دیدگاه فرهنگی و اجتماعی جنابعالی که وجه تمایز و امتیازتان در دوره فرماندهی نیروی انتظامی و شهرداری تهران بوده است، نمی‌تواند مسبب چنین وضعیت ناگواری باشد، مصرانه از شما می‌خواهیم که موضوعات یاد شده را مورد پی‌گیری قرار دهید.به ویژه در موضوع فوری‌تر و نگران کننده خانه اتحادیه و با توجه به ناچاری مالکان آن برای خروج این خانه از فهرست آثار ملی و نیز با در نظر داشتن محدوده وسیع و پتانسیل بالای خانه برای کاربری‌های مختلف فرهنگی و تفریحی، خواهشمندیم ضمن بازدید از محل، مذاکراتی را برای خرید این خانه ارزشمند که اتفاقا حضور پررنگی در خاطره جمعی ایرانیان دارد، به عمل آورید.
4745
نظر شما