هواپیماها را بدون خلبان و فقط با نمایش حرکات دست هدایت کنید

بهنوش خرم‌روز:‌ استفاده از حرکات دست و حالت‌های بدن برای راهنمایی خلبانان روی باند پرواز در بین مجموعه کارکنان هدایت پرواز کار تازه‌ای نیست. اما با توجه به افزایش تعداد هواپیماهایی که بدون داشتن یک خلبان انسانی پرواز می‌کنند، آیا می‌توان از همین حرکات دست و بدن برای هدایت هواپیمای روباتی هم استفاده کرد؟
به گزارش وایرد، ییل سانگ، دانشجوی علوم کامپیوتر به همراه استاد راهنمایش رندال دیویس و دیوید دمیرجیان، از پژوهشگران آزمایشگاه هوش مصنوعی ام.آی.تی در مطالعه اخیر خود کوشیده‌اند تا پاسخ این سوال را بیابند.
آن‌ها در تلاشند تا سیستمی مانند دوربین کینکت مایکروسافت بسازند که بتواند حالات بدن انسان و موقعیت دست‌هارا به صورت سه‌بعدی تشخیص دهد. البته زمانی که آن‌ها این مطالعه را آغاز کردند هنوز ایکس‌باکس 360 محیطی مایکروسافت در دسترس نبود. آن‌ها از یک دوربین استریو برای پیگیری حرکات کارکنان استفاده کردند و نرم‌افزاری برای برای تشخیص این حرکات نوشتند.

در ابتدا، سیستم یک تصویر سه بعدی از فرد می‌گیرد و زمینه را حذف می‌کند. سپس برای تشخیص این که بدن در چه حالتی قرار دارد، تصویر گرفته شده را با تعدادی مدل‌های شبیه به اسکلت مقایسه می‌کند تا ببیند حالت گرفته شده بیشتر به کدام مدل شباهت دارد. وقتی در مورد حالت بدن به نتیجه خوبی برسد، تقریبا می‌داند که دست‌ها چه‌طور قرار گرفته‌اند. سیستم این مناطق را نقطه‌گذاری می‌کند و حالت، موقعیت و اندازه دست و مچ دست را در نظر می‌گیرد. سپس تخمین می‌زند که از کدام حالت استفاده شده است: این که فرد دستش را باز کرده یا این که مشت خود را بسته و یا با انگشت خود به سمت پایین اشاره می‌کند.
بزرگ‌ترین چالش این است که نرم‌افزار زمانی ندارد برای این که صبر کند تا فرد حرکت خود را متوقف کند و سپس آن را تحلیل نماید. این در حالی است که هدایت یک خلبان با حرکات جدید دست و بدن در هر چند ثانیه همراه است. سانگ در مورد این چالش می‌گوید: «ما نمی‌توانیم به سیستم هزاران حالت برای مقایسه بدهیم چون در این صورت این مقایسه تا ابد به طول خواهد انجامید.» در عوض سیستم بر پایه یک سری سکانس‌های کوتاه از بدن کار می کند که هر کدام تنها 60 فریم دارد و کم‌تر از 3 ثانیه طول می‌کشد. همچنین این سکانس‌ها همپوشانی هم دارند. به علاوه سیستم بر پایه احتمالات کار می‌کند و نه همسانی‌های کاملا دقیق.
در آزمایش‌های انجام گرفته تا به حال، این الگوریتم می‌تواند با 76 درصد دقت، حالت‌های بدنی و حرکات دست افراد را تشخیص دهد. البته بسیار تاثیرگذار است، اما وقتی قرار باشد یک هواپیمای چندین میلیون دلاری را روی یک باند کوچک در وسط اقیانوس هدایت کنید، اصلا درصد خوبی نیست! با این حال خود سانگ باور دارد که می‌تواند با در نظر گرفتن موقعیت بازو و دست به صورت جداگانه، دقت سیستم را تا حد قابل قبولی بالا ببرد. 
 53272