به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ روز ۲۶ فروردین ۱۳۵۸ دکتر کریم سنجابی، رهبر جبهه ملی ایران بعد از ۵۵ روز از سمت وزارت امورخارجه دولت موقت مهندس بازرگان استعفا داد. متن کوتاه استعفای دکتر سنجابی که تسلیم مهندس مهدی بازرگان نخست‌وزیر وقت شد، به این شرح بود: «جناب آقای مهندس بازرگان، نخست‌وزیر، نظر به این‌که در اوضاع و احوال کنونی پیشرفت امور میسر نیست و با توجه به مسئولیت مشترک وزیران در کلیه امور کشور ادامه خدمت برای اینجانب غیرمقدور است، لذا بدین وسیله استعفای خود را اعلام می‌دارم.»
در پی این استعفا روز یکشنبه دوم اردیبهشت ۱۳۵۸ ابراهیم یزدی از سوی مهندس مهدی بازرگان (نخست‌وزیر دولت موقت) به سرپرستی وزارت امور خارجه و سه روز بعد به عنوان وزیر امور خارجه منصوب شد. ابراهیم یزدی که از اعضای نهضت آزادی و جزء حلقه مشاوران امام خمینی در پاریس بود، قبل از سرپرستی وزارت امورخارجه در اردیبهشت ۱۳۵۸، سمت معاون نخست‌وزیر در امورانقلاب را عهده‌دار بود.
روزنامه کیهان در شماره ۱۰۶۸۹ خود به تاریخ ۲ اردیبهشت ۱۳۵۸ یعنی همان روزی که یزدی به سرپرستی وزارت امور خارجه منصوب شد گفت‌وگوی مفصلی با او انجام داد. ابراهیم یزدی در این گفت‌وگو درباره روابط خارجی دولت موقت به‌ویژه با دولت آمریکا اظهار می‌دارد:
«روابط ما با آمریکا یا با تمام کشورهای دیگر جهان بر این اساس است که سیاست خارجی دولت ما بر پایه بی‌طرفی مثبت هست و سیاستی است که پایه‌هایش در زمان مرحوم دکتر مصدق گذاشته شده، یعنی ما با تمام کشورها مایل هستیم که روابط دوستانه داشته باشیم مشروط بر این‌که آن‌ها به منافع ملت ما و استقرار کشور احترام بگذراند و عملا آن را بپذیرند. همان‌طور که امام خمینی در مصاحبه‌های متعدد خودشان بیان فرموده‌اند ما با هیچ ملت و دولتی دشمنی خاص نداریم، مخالفت ما و دشمنی ما با این دولت یا آن دولت برپایه روش‌ها و شیوه‌ها و خط مشی است که آن دولت‌ها نسبت به انقلاب ما دارند. اگر ملت ما با سیاست تجاوزگرانه آمریکا، با سیاست امپریالیزم آمریکا در ایران مخالف بوده و هست به دلیل روابطی است که دولت آمریکا با دولت گذشته و با رژیم شاه سابق داشته و عامل کودتا در ۲۸ مرداد بوده و این سیاست ما با این دولت لاجرم بر پایه چنین تجربه‌ایست. هر دولتی که بخواهد به حدود و ثغور ما تجاوز بکند و یا بخواهد در توطئه‌هایی علیه انقلاب شرکت بکند، بخواهد علیه انقلاب ما دست به تحریکاتی بزند، هر دولتی که باشد لاجرم روابط ما با آن‌ها بر همین اساس خصمانه خواهد بود و نه دوستانه. فرق نمی‌کند خواه این دولت روسیه شوروی باشد، آمریکا باشد و چین یا هر دولت دیگر.»
یزدی با اشاره به قراردادهای حکومت شاه با کشورهای مختلف ازجمله آمریکا می‌گوید: «ما می‌دانیم که در گذشته قراردادهای متعددی دولت ایران با کشورهای خارجی من‌جمله آمریکا منعقد کرده و بسیاری از این قراردادها در اتاق‌های دربسته و به صورت سری بوده، و در یک مرجع صلاحیت‌دار به صورت علنی، این قراردادها مطرح نشده و ملت ما از مفاد این قراردادها اطلاع دقیق در دست ندارد؛ بنابراین ما نمی‌توانیم بگوییم که این قراردادها کلا و یکجا لغو بشود یا نه. سیاست دولت این است که در این قراردادها تجدیدنظر کند و آن‌چه را که مضر به حال منافع و مصالح ملت باشد، بدون شک لغو می‌کنیم. از مجموعه این قراردادها، مقدار زیادی از آن‌ها نظامی بوده که لغو کردیم، مثلا قراردادهای مربوط به خرید زیردریایی لغو شده و قراردادهای دیگری نیز لغو شده و بقیه قراردادها نیز در دست بررسی است که این‌ها نیز لغو خواهد شد.»...
۲۵۹
نظر شما