به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ،از گوشه صحن آزادی، یا از انتهای شرقی مسجد گوهر شاد که به سمت فضای زیارتی حرم نورانی امام رضا(ع) می‌رویم وسط یک اتاق بزرگ آیینه‌کاری شده، قبری وجود دارد که نظرها را به خود جلب می‌کند.
بنا بر روایت فارس،البته شاید دیدن یک قبر و آرامگاه به خودی خود عجیب نباشد اما اینکه در حرمی که هیچ سنگ قبری آنجا وجود ندارد و روی همه قبور پوشیده و مخفی است. چگونه این قبر در وسط یک رواق باقی مانده است؟از این سؤال گذشته، نکته دیگری که به ذهن می‌رسد این است که روی این قبر نوشته تاریخ وفات شوال ۱۰۳۱ هجری قمری، یعنی بیش از ۴۰۰ سال پیش.
با قدری تأمل می‌بینم که از هر ۱۰ زائری که وارد این رواق می‌شوند حداقل نیمی از آنها بالای قبر رفته و فاتحه می‌خوانند، یعنی هر وقت از شبانه‌روز که بالای قبر بروید چند نفر در حال فاتحه خواندن هستند، یعنی در هر دقیقه حداقل سه، چهار نفر فاتحه می‌خوانند که هر ساعت می‌شود ۲۰۰ فاتحه. حتی اگر صد فاتحه در ساعت بخوانند، می‌شود روزی ۲۴۰۰، ماهی ۷۲ هزار و سالی بیش از ۸۰۰ هزار.
البته این اعداد حداقلی است که حساب کردیم. حال این عدد را در ۴۰۰ سالی که صاحب این قبر اینجا مدفون است ضرب کنید، یعنی صدها میلیون فاتحه و خدا بیامرزی.چه خوش سعادتی است تدفین در جوار حرم شمس‌الشموس و قبری که در معرض عبور زائران سلطان عشق است و حسنه‌ای که بیش از چهارصد سال است از این دنیا برای صاحب قبر فرستاده می‌شود. حمد، قل هو الله، صلوات، روحش شاد، خدا بیامرزدش و...
عجیب‌تر اینکه بسیاری از کسانی که فاتحه می‌فرستند صاحب قبر را چندان نمی‌شناسند زیرا یکی از آنها می‌گفت همین‌که صاحب قبر سعادت داشته در جوار آقا امام رضا(ع) مدفون باشد، یعنی انسان خوبی است پس به یک حمد و قل هو الله او را مهمان کردم.حتماً می‌پرسید این شخص کیست و چه کرده که چنین سعادتی و چنین قبری نصیبش شده. زیرا از زمان فوت تا الان بیش از چهار قرن است که زائران فاتحه میهمانش می‌کنند و شاید تا هزاران سال دیگر هم این سیل فاتحه و خدا بیامرزدش ادامه داشته باشد.در ورودی این اتاق نوشته شده رواق شیخ بهایی، یعنی رواق به نام کسی است که اینجا مدفون است. یکی از خادمان می‌گوید که او بسیاری از رواق‌ها و صحن‌های حرم را طراحی و معماری کرده است از این رو به وصیتش عمل کردند و او را در رواقی که خودش ساخته بود و آنجا جلسات درسش برگزار می‌شد، تدفین کردند.«محمد ابن عزّالدین حسین» نام اوست که معروف به شیخ بهایی شده است. او را بهاءالدین عاملی و یا بهایی هم می‌خوانند. امروز سوم اردیبهشت‌ماه به پاس خدمات و آثار شگرف این شیخ به روز بزرگداشت شیخ بهایی و روز معمار مزین شده است.شیخ بهایی در جبل‌عامل لبنان به دنیا آمد اما خیلی زود با خانواده به اصفهان مهاجرت کردند و از آنجایی که اصفهان و قزوین قطب علم بودند، در این دو شهر مشغول تحصیل شد و چندی نگذشت که به دلیل تقوا و دانش بالایی که کسب کرده بوده، به عنوان شیخ‌الاسلامی یعنی بزرگ علمای شیعه منصوب شد.
دستخط شیخ بهایی را ببینید
شیخ بهایی کمتر از ۸۰ سال عمر کرد اما آثار معماری و علمی او را که می‌بینیم، انگار عمری به درازای نوح نبی داشته، حتی برای این همه کار شاید هزار سال عمر هم کفاف ندهد. عجیب است که در چند دهه چگونه می‌توان این قدر تحصیل علم کرد و هزاران بنای باشکوه ساخت. تا جایی که هنوز مردمان در جای جای ایران و حرم‌های اهل بیت(ع) از آثار او بهره می‌برند.یکی از طراحی‌های عجیب شیخ بهایی در حرم امام رضا(ع) در صحن انقلاب اسلامی رخ داده است و انگار شیخ بهایی چهارصد سال پیش و زمانی که هنوز دوربین اختراع نشده بود برای کادر عکاسی و تصویربرداری زائران و مجاوران قرن‌های آینده هم برنامه‌ریزی و طراحی کرده است.اگر در صحن آزادی و یا صحن گوهرشاد دقت کرده باشید، ایوان صحن، دید را به گنبد مبارک کور کرده است و باید رو به گنبد به سمت راست صحن بروید تا گنبد را ببینید. اما در صحن انقلاب نه تنها چنین اشکالی وجود ندارد. بلکه اگر به شرق صحن بروید رو به گنبد با یک کادر بی‌نظیر مواجه می‌شوید، یعنی ایوان طلا، گنبد مبارک، پنجره فولاد و سقاخانه همه در یک کادر قرار گرفته و منظره‌ای بی‌نظیر خلق شده است.
اینکه می‌گوییم کارها و خدمات این شیخ قدری زیاد است که باورکردنی نیست، او کمتر از هشتاد سال عمر کرده باشد، علت دارد، زیرا به جز معماری و طراحی حرم امام رضا(ع) در مشهد، او طراحی و معماری حرم‌های اهل بیت(ع) در عراق و صدها امامزاده را انجام داده است که بسیاری از این بناها هنوز پابرجاست.از آن گذشته شاهکارهای معماری شیخ در اصفهان بسیار مشهود است، البته از آنجایی که او در تربیت شاگردان بسیار کوشا بود، معماران زبردستی تربیت کرد و در راه ساخت وطن و اعتلای شیعه از آنها هم بسیار استفاده کرد و اینگونه توانست ده‌ها هزار بنای عظیم و باشکوه را در چند دهه طراحی کند و بسازد.در گوشه، گوشه شهر اصفهان آثار و بناهای باشکوهی وجود دارد که توسط شیخ و شاگردانش طراحی و ساخته شده و امروز پس از قرن‌ها گردشگران را از جای‌جای دنیا به این شهر می‌کشاند و باعث رونق اصفهان شده است.طراحی و ساخت هزار کاروانسرا در سراسر ایران از دیگر اقدامات شیخ بهایی است. او نقشه ایران را به هزار منزل تقسیم کرد و فاصله هر منزل را به‌گونه‌ای طراحی کرد که اگر کاروان بعد از نماز صبح حرکت کند و با سرعتی معمول پیش برود قبل از تاریکی هوا به منزل بعدی و کاروانسرا برسد تا از سرما و شر دزدان و اشرار در امان باشد.
طراحی و ساخت هزاران حمام در شهرها روستاهای مختلف از دیگر اقدامات شیخ بود، جالب است او برای گرم کردن آب و همچنین فضای حمام طراحی جالبی کرد که سیستم‌های مدرن گرمایشی امروز مانند پکیج‌های شوفاژ با الهام از سیستم گرمایش شیخ طراحی و ساخته شده است.طراحی و ساخت، صدها پل، جاده و راه ارتباطی، صدها ساختمان، مسجد، مدرسه، مکتب، حوزه علمیه و هزاران بنا و سازه از جمله سازه‌های آبیاری از جمله آثار شیخ بهایی است.علاوه بر این همه ساخت و ساز و معماری، او در علومی بسیاری چون تفسیر قرآن، حدیث، فقه، اصول، رجال، فلسفه، دعا، لغت، ریاضی، نجوم، شعر و ادب فارسی و... زبانزد بود و از این عالم جهان تشیع صدها کتاب به یادگار مانده که هنوز هم مورد استفاده قرار می‌گیرد.البته هر کدام از بناها، آثار و کتاب‌های شیخ نیازمند نگارش یک گزارش عریض و طویل است تا عجایب و جذابیت‌های آنها شرح داده شود، اما تا اینجا به شناخت این مرد بزرگ و معرفی ضمنی آثارش اکتفا کنید.رهبر معظم انقلاب: «شیخ بهایی» یک آخوند به تمام معنای کامل استرهبر معظم انقلاب درباره این عالم بزرگ می‌فرمایند: در زمان «شیخ بهایی»، رشته‌های دینی در آن مسیر و جریان صنفیِ آخوندی افتاده بود. در گذشته، صنفی به این شکل که نبوده است، یک روحانی بوده که در همه علوم عالم بوده، مثل خود «ابن‌سینا» که شاگرد فلسفه هم داشته، شاگرد طب هم داشته است.
اما «شیخ بهایی» مربوط به آن دورانی است که روحانیت جنبه صنفی پیدا کرده بود، یعنی یک آخوند حرفه‌یی منبر و محرابی، با آن‌گونه دانش‌های کذایی. پس، آن روح دینی، با روح علمی اصلاً منافاتی ندارد؛ بلکه روح دینی، کمک و پشتیبان روح علمی است. ۱۳۷۰/۱۱/۱۵گمان می‌کنم دیگر پاسخ سؤال ابتدایی گزارش را گرفته باشید، که این شخص چه کار کرده که چنین توفیقی نصیبش شده تا در جوار شمس‌الشموس تدفین شود و صدها سال زائران حرم امام رضا(ع) سر مزارش بیایند و برایش فاتحه‌ای بخوانند و بگویند که خدا بیامرزدش.
نظر شما