از آموزشِ بچه‌های مسجد تا ادای دِین به حرم!

به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، پاسدار شهید «امیرعلی هویدی» متولد سال ۱۳۶۰ از نیروهای سپاه پاسداران که داوطلبانه برای دفاع از حرم مطهر حضرت زینب(س) به سوریه اعزام شده بود در ۲ آبان ۹۴ توسط نیروهای تکفیری در حلب سوریه به شهادت رسید. مزار ابدی وی که نخستین شهید مدافع حرم دزفول، پایتخت مقاومت ایران نیز است، در گلزار شهیدآباد این شهر واقع شده است.

بنا بر روایت شبستان، «زینب کایدخورده» همسر شهید امیرعلی هویدی با اشاره به ویژگی های بارز اخلاقی این شهید مدافع حرم، گفت: بخشندگی و تواضع و انجام کارهای خیر از ویژگی های این شهید مدافع حرم بود، امیر خصوصیات اخلاقی بارزی داشت، ایشان ایام عید طرح کمک به دانش آموزان مستعضف بخصوص ایتام را اجرا و وسایل مورد نیاز دانش آموزان محروم را تهیه می کرد، این رویه هنوز ادامه دارد.

وی با اشاره به اینکه یکی دیگر از ویژگی های شاخص شهید هویدی حب و علاقه به اهل بیت(ع) بود، بیان کرد: شهید امیرعلی هویدی در کانون های فرهنگی هنری مساجد الغدیر دزفول فعالیت فرهنگی داشت. وی همیشه برای برگزاری مراسم یادواره شهدا و اجرای برنامه های مذهبی در مناسبت ها ایام شهادت و ولادت ائمه(ع) حضور و همراهی داشت و با توجه به اینکه رزمی کار بود در کانون و مسجد هم به عنوان مربی رزمی به دانش آموزان آموزش می داد.

کاید خورده با اشاره به انس شهید با مسجد گفت: وی هروقت که به مسجد می رفت دخترمان را هم با خود به مسجد می بُرد تا از همان کودکی با مسجد انس داشته باشد.

 وی با اشاره به اینکه همیشه وجود شهید را احساس می کنم، افزود: هروقت که دلتنگ شهید می شوم، قرآن می‌خوانم با او حرف می‌زنم سر مزارش می‌روم و این موجب آرامش من می شود.

کایدخورده در مورد نحوه آشنایی با شهید گفت: سال۸۵ با هم ازدواج کردیم. خواهرش فرهنگی و همکار من بود و از این طریق با هم آشنا شدیم، وقتی به خواستگاری‌ام آمد و با هم صبحت کردیم تاکید بسیاری به روی مسئله حجاب داشت. همچنین به من گفت من سپاهی هستم و بخاطر شرایط کاری‌ام ماموریت‌های زیادی خواهم رفت و از نظر مالی هم همه دارایی من تنها لباسی است که در تنم است.

 وی در مورد ماجرای رفتن شهید به سوریه گفت: دو سالی می‌شد که به طور مدام از رفتن به سوریه و عراق حرف می‌زد. حتی به من هم پیشنهاد داد که همراهش بروم. اما من مخالف بودم، اما مخالفت‌های من هرگز باعث نشد از رفتن به سوریه منصرف شود.

وی به آخرین ماموریت شهید به سوریه اشاره کرد و افزود: تقریبا پنجروز بعد از رفتنش بود که هنوز از او خبر نداشتم. شب شام غریبان امام حسین(ع) و یارانشان بود. حال عجیبی داشتم. دخترم(یسنا) هم بی‌قراری پدرش را می کرد. ساعت ۱۰ شب تلفن زنگ خورد امیر بود. خیلی پشت تلفن گریه کردم و به او گفتم نگرانم دلشوره دارم. وی با آرامش به من گفت فقط دعا کن هر چه خواست خداست همان می‌شود. بعد از آن تلفن یک هفته گذشت و دیگر شهید تماسی با من نداشت تا اینکه پس از یک هفته تلفن زنگ خورد و یکی از نزدیکان در حالی که بسیار گریه می‌کرد به من گفت امیر شهید شده است. آن لحظه آنقدر سخت بود که نمی‌توانم بیشتر توضیح بدهم. فقط می‌توان بگویم کمرم شکست و مثل کوهی خراب شدم و در نهایت گفتم امیر به آرزویت رسیدی شهادت مبارک.

 همسر شهید مدافع حرم هویدی با بیان اینکه خون شهدا هرگز پایمال شدنی نیست، ابراز کرد: شهدا برای ابد به تمام جهان درس مقاومت داده و خداوند می‌داند راه و رسم شهدا هرگز فراموش نمی شود و این آیندگان هستند که به راه شهیدان اقتدا می‌کنند و ما به آنچه که بنا بر شرایط و زمان خاص در راه خداوند تقدیم کردیم، افتخار می‌کنیم.

در وصیت‌نامه شهید مدافع حرم امیرعلی هویدی می‌خوانیم: «با سلام ‌و صلوات بر محمد و آل‌محمد(ص) آرزویم از بدو ورودم به لباس مقدس سپاه پاسداران، خدمت در راه کشور مقدس خودم ایران و خدمت به دین مقدس اسلام و شیعیان می‌باشد. تنها آرزویم پوشیدن لباس سبز سپاه که همان کفن و لباس شهادتم می‌باشد، شهادت در راه دین مقدس اسلام است و با دلی پر از شوق و عاشقانه عازم مأموریت در کشور سوریه هستم و بسیار خوشحال و شادمان هستم و اگر خدا بپذیرد جانم را در راه دفاع از حرمین شریفین و دین مقدسم تقدیم می‌نمایم. ان‌شاءالله این حقیر از سربازان امام زمان(عج) باشم و جزء افرادی باشم که در هنگام جان دادن ذکر لبم حسین(ع) باشد و به عشق مولا علی(ع) جان به جانان‌آفرین تسلیم نمایم. از خانواده خودم و برادران پاسدار خودم و همه شما خواستارم که همیشه در راه حق و ولایت و رهبری و انقلاب قدم بردارید و حافظ خون شهدا باشید تا بتوانید پرچم اسلام را به دست صاحب حقش امام زمان(عج) بدهید و از همه شما خواستارم که من حقیر را حلال کنید».