به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ،امام علی (ع) می‌فرمایند: «اِنَّ القُرآنَ ظاهِرُهُ اَنیقٌ وَ باطِنُهُ عَمیقٌ» ظاهر قرآن شگفت‌انگیز و زیبا و باطنش ژرف و عمیق است. (اصول کافی ۲/۵۹۹)خدا در آغاز صفحه ۱۴۳ قرآن خطاب به مشرکان می‌فرماید که چرا از گوشت حیوان ذبح شده‌ای که نام خدا بر آن برده شده نمی‌خورید، در حالی که خدا آنچه را برای شما حرام کرده، بیان کرده است.
بنا بر روایت فارس،خدا در این آیه به موضوع ذبح شرعی اشاره می‌کند و از مصرف خوردنی‌های حرام منع می‌کند به جز جایی که جان انسان در خطر باشد و فقط برای نمردن از گرسنگی باید خورد.این آیه وقتی نازل شد که دشمنان اسلام گوشت مردار را می‌خوردند و می‌گفتند آن را خدا کشته، مگر می‌شود کشتن توسط انسان حلال باشد و توسط خدا حرام؟ در حالی که ذبح دستور مستقیم خدا است.
خدا در آیه بعد انسان را از گناه چه مخفی و چه آشکار منع می‌کند، منظور از گناهان ظاهر و آشکار گناهانی است با بدن انجام می‌شود و گناهان مخفی گناهانی است که با قلب و نیت بد انجام می‌شود مانند حسد، بخل و بدخواهی دیگران.خدا در آیه ۱۲۲ سوره انعام کفر و ایمان را به مرده و زنده تشبیه می‌کند. شأن نزول این آیه برای ابوجهل عموی پیامبر است که خود را از نور ایمان محروم کرد و خدا او را چون مرده‌ای انگاشت.
خدا ایمان را به نور و زندگی تشبیه می‌کند و کفر را به ظلمت و کافر را مرده می‌پندارد زیرا تا ایمان نباشد انسان از تاریکی بیرون نمی‌آید و مانند مرده‌ای است که گوشش حرف حق را نمی‌شنود.در ادامه تلاوت ترتیل صفحه ۱۴۳ قرآن کریم شامل آیات ۱۱۹ تا ۱۲۴ سوره مبارکه انعام با صدای شهریار پرهیزکار تقدیم می‌شود.
نظر شما