به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در اردیبهشت ۱۳۴۰ در جریان محاکمات آدولف آیشمن، رئیس امور یهودیان آلمان نازی، در اورشلیم، متن نامه او به وزارت خارجه آلمان درباره یهودیان ایرانی انتشار یافت، ترجمه این نامه که تاریخ نگارش آن هفدهم آذر ۱۳۲۱ بود، روز چهارشنبه ۲۷ اردیبهشت ۱۳۴۰ در روزنامه اطلاعات به شرح زیر منتشر شد:
برلن ۸ دسامبر ۱۹۴۲ [۱۷ آذر ۱۳۲۱]
از: آدولف آیشمن رئیس امور یهودیان در سازمان امنیت آلمان (نازی)
به: وزارت امور خارجه آلمان
موضوع: درباره یهودیان تبعه ایران
در توضیح نامه جنابعالی درباره یهودیان تبعه ایران که ادعا کرده‌اند با وجود داشتن مذهب یهود از نژاد سامی نیستند محترما به اطلاع می‌رساند که این ادعا جز یک مانور توخالی محافل یهودی بیش نیست. حتی اگر این فرضیه را بپذیریم که با توجه به وضع نژادی و مذهبی خاورمیانه که نژادهای مختلف بارها در طول تاریخ به ادیان مختلف گرویده‌اند در ایران نیز عده‌ای از پیروان دین موسی وجود دارند که از نژاد یهود نیستند خاطر آن‌جناب را مستحضر می‌سازد که همین پیروی آن‌ها از دین موسی کافی است که ما را مجبور سازد با آن‌ها مثل سایر یهودیان رفتار کنیم. ادعای این عده مبنی بر این‌که با وجود پیروی از دین کلیمی از نژاد ایرانی هستند هنگامی می‌تواند مورد قبول قرار گیرد که در ایران پیروان این مذهب در طول تاریخ از آزادی کامل برخوردار بوده باشند. در صورتی که قضیه کاملا برعکس است.
وقتی تاریخ قرون گذشته ایران را ورق می‌زنیم از قدیم‌الایام حتی در دورانی که تمدن ایران در اوج عظمت خود بود مسئله یهود وجود داشته است.
در قرن نوزدهم وضع یهودیان ایران رو به بهبودی گذاشت و علت آن دخالت سازمان آموزشی آلیانس (اتحاد) ورود سرمایه روسی و یهودی به ایران و بخصوص سرمایه ثروتمند مشهور پولیاکف صاحب کارخانجات فولاد و ماشین‌سازی بود. پس از انقلاب مشروطیت ایران در سال‌های ۲۱-۱۹۲۰ رضاشاه پهلوی پیش از آن‌که به سلطنت برسد، همه حقوق سیاسی و مدنی را به یهودیان بازگردانید و یهودیان از آزادی بسیار برخوردار شدند. فقط با این استثنا که رسیدن به مقام وزارت برای آن‌ها ممنوع بود.
همچنین خاطر مبارک را مستحضر می‌سازم که به عکس آن‌چه که در نامه آن‌جناب نوشته شده است در ایران شصت هزار نفر یهودی زندگی می‌کنند که ده هزار نفر آن‌ها در تهران متمرکز هستند. همچنین به اطلاع می‌رسانم که عقیده آن‌جناب درباره این‌که این عده از یهودیان دارای آداب و رسومی عینا شبیه سایر ایرانیان هستند صحیح نیست. در تمام ایران می‌توان بین یهودیان و ایرانیان اختلافات واضحی مشاهده کرد. یهودیان برای خود آداب رسوم مخصوص دارند و همچنین زبان آن‌ها لهجه مخصوصی از زبان یهودی فارسی است.
با آن‌که از سال ۱۹۲۰ به بعد همه حقوق سیاسی و مدنی به یهودیان داده شده و این عده از آزادی کامل برخوردار گردیدند و با فرض آن‌که عده‌ای از ایرانیان بدین یهود گرویده باشند علتی وجود ندارد که با ایرانیان یهودی که هم‌اکنون تحت تسلط آلمان هستند طور دیگری رفتار شود. همچنین بسیار مشکل است در هر مورد جداگانه یک کلیمی از نژاد یهودی را از یک کلیمی از نژاد ایرانی تشخیص داد. بنابراین باید با هر ایرانی که پیر و دین کلیمی است یا حتی اگر پدربزرگ یا مادربزرگش کلیمی بوده است مثل سایر یهودیان رفتار گردد و «راه‌حل نهایی مسئله یهود» [۱] در مورد آن‌ها نیز صادق است.
به علاوه به همان دلایل که از خاطر مبارک گذشت یهودیان ایرانی در فرانسه نیز شامل دستور نظامی مورخ ۲۴ مارس ۱۹۴۲ [۴ فروردین ۱۳۲۱] می‌شوند. طبق این فرمان هرکس در گذشته مذهب یهود داشته است، راه‌حل نهایی مسئله یهود شامل حال او نیز می‌شود.
رونوشت این نامه به بخش اول وزارت کشور ارسال می‌گردد.
با تقدیم احترامات شایسته
آدولف آیشمن
پی‌نوشت
۱- مجموعه‌ای از اقدامات نازی‌ها برای سرکوب یهودیان اروپا بین سال‌های ۱۹۳۳ تا ۱۹۴۵
۲۵۹
نظر شما