نگار علی- سیاست‌ها و تبلیغات ما را به سمتی برده که روزبه‌روز بیشتر با هوش مصنوعی (AI) وارد روابط عاطفی و عاشقانه می‌شویم. داستانی قدیمی که حالا شکل تازه‌ای گرفته: آدم‌ها عاشق ربات‌ها و هوش مصنوعی می‌شوند. از رمان‌ها و فیلم‌های علمی‌تخیلی گرفته تا واقعیت امروز، هوش مصنوعی به‌عنوان یک همراه عاطفی مطرح شده است.
اما نکته نگران‌کننده این است که اغلب کاربران به دنبال ربات‌هایی نیستند که مثل انسان‌ها در پیچیدگی‌های ذهنی و عاطفی با آنها برابر باشند، بلکه به دنبال تایید ساده، بی‌دردسر و بدون چالش هستند. ربات‌هایی که مثل شریک ایده‌آل، بدون خواسته و سخت‌گیری، همیشه پشتیبان و همراهند. این نوع رابطه ممکن است به روابط انسانی ما آسیب بزند و انتظاراتمان را از عشق واقعی کاهش دهد.
مطالعات نشان می‌دهد که حتی کسانی که در رابطه انسانی هستند، به دنبال همراهی عاطفی با هوش مصنوعی می‌روند. ۴۰ درصد از کاربران عاشق هوش مصنوعی در یک تحقیق دانشگاه سیدنی متأهل بودند.
این روابط گاهی بیشتر شبیه رابطه با حیوانات خانگی است؛ عشقی ساده و بی‌قید و شرط، اما بدون مسئولیت و همدلی واقعی. چنین وابستگی به هوش مصنوعی، به‌خصوص برای نوجوانان و جوانان، می‌تواند باعث کاهش کیفیت روابط انسانی و افزایش تنهایی واقعی شود، چون هوش مصنوعی نمی‌تواند درس‌های مهمی مثل مسئولیت‌پذیری و همدلی را به ما بیاموزد.
منبع: time
۲۲۷۲۲۷
نظر شما