دل‌آوازِ شجریان دیگر نیست! / دفتر استاد آواز ایران تخریب شد + عکس

لیاقت استاد را نداشتند و ندارند. آن‌ها در زمان حیات استاد خودش را کشتند با ممنوعیت برگزاری کنسرت. ایشان هم می‌توانست سمت دشمنان هنر و زیبایی باشد و مثل بسیاری هفته‌ای یک آلبوم بدهد اما شجریان خواننده نبود، فرهنگ بود، میراث فرهنگی بود و هست. شجریان در این ساختمان نیست. در جایی از وجود دوستدارنش است که فقط جای بزرگان است، نه دغل‌بازان.

فرزندان استاد باید دست به کار می شدند و برای حفظ این مکان اقدامی می کردند

هنرمند مردمی جایش درقلب مردم است حتی اگر بدخواهان موزه ای به نامش نکنند

حتما خانواده‌شان ساختمان را فروخته‌اند.

مگه ملک خصوصی نبوده؟ حتما وراث اجازه دادن، پس زیاد شلوغش نکنید.

کسانی که بر قلب مردمان سلطنت میکنند جایگاه‌شان تا ابد در قلب مردم خواهد بود. سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز/ مرده آنست که نامش به نکویی نبرند. تقدیم به استاد شجریان و باقی هنرمندان راستین ایران.

خبر را به شکلی تنظیم می‌کنند که ترحم خواننده را برانگیزند.

استادشجریان یک ایرانی و نماد تمدن سرزمین پارس بود. اگر آقایان درک داشتند، از این جایگاه بی‌آلایش بسیارحمایت می‌کردند. خب از این قماش بیشتر از این انتطار نمی‌رود... غافل از این که استاد در تاریخ این فرهنگ ثبت شده است و بامسائل ظاهری از اذهان پاک نخواهند شد...

نمی‌دونم این احساس چه‌قدر درسته یا نه، ولی واقعا بیشتر تخریب دیدیم تا سازندگی! از تخریب خانه‌ها و محلات و خیابان‌ها و مجسمه‌ها و استادیوم‌ها و کارخانجات و... گرفته تا شور و نشاط و زندگی و امید و... چه کارنامه درخشانی داریم که به آن بنازیم و انتظار داشته باشیم دنیا باید از ما درس مدیریت بگیرد!

با این که طرفدار پروپاقرص استاد شجریان هستم و همه زندگیم مدیون هنر ایشونه اما واقعیت اینه که در اینگونه موارد وقتی خود ورثه برای حفظ نام اون شخص کاری نمی‌کنن شما از یک بسازبفروش و بنگاهی چه انتظاری دارید؟ قطعا استاد برای فرزندانش به اندازه کافی گذاشته بود و اونا اگه می‌خواستن می‌تونستن خودشون این بنا رو بازسازی یا بهسازی و حفظ کنن. وقتی اونا خودشون می‌فروشن دیگه از خریدار و بسازبفروش اون ملک توقعی نداشته باشید. این اتفاق برای منزل استاد مشکاتیان تو نیشابور هم افتاد که بعد از فوت استاد مشکاتیان بچه‌هاش خونه رو ( که یه خونه قدیمی بود و محوطه باصفایی مثل باغچه داشت) فروختند. به محض اینکه خریدار شروع به تخریب کرد داد و بیداد بلند شد که چه نشسته‌اید که دارند خانه مشکاتیان رو خراب می‌کنن!!!

شجریان ایران را دوست نمی‌داشت. مهره‌ی خارجی بود. رفته بود خارج پولدار شود. وقتی مریض شد گفت اشتباه کرده‌ام بگذارید برگردم ایران. ایشان اصلا حس ایران‌پرستی و ایران‌دوستی نداشت. دولت نبایستی اجازه می‌داد برگردد. قبل از رفتن از ایران به دستور بیگانگان فتنه راه انداخت.

دلیل تخریب را ننوشتند ولی چنین مکانی باید موزه می‌شد و دولت وظیفه داشت ار آن حفاظت کند. کم جایی نبود جای اساتید موسیقی و فرهنگ این مرز و بوم که در آن آثار بی‌نظیری را خلق کردند. شجریان و اخوان ثالث و سایه بخشی از میراث فرهنگی ایران هستند. لیاقت این‌ها تتلو و امثال آن‌هاست.

هه‌هه‌هه. یک خواننده درجه ۳ که قبل از سال ۵۷ جز در جشن هنر و البته صداوسیما، طرفداری نداشت و کسی از او برای اجرای برنامه دعوت نمی‌کرد یک‌شبه شد استاد و خسرو آواز.

وارثان آن به‌خاطر دو زار این کار شنیع را کردند یا دولت؟

قاصدک! در دل من همه کورند و کرند.... دست بردار از این در وطن خویش غریب برو آنجا که تو را منتظرند

استاد شجریان در دل مردم کاخی بنا کرده که هیچ چیزی توان تخریبش را ندارد. روحش شاد است و یادش ماندگار.

استاد زاده فرهنگ ایرانیان است. همیشه در ذات مردم است.خراب شدن ساختمان ارزش او را شکوفاتر می‌کند.

استاد شجریان و دل‌آواز در دل‌ها جا دارند و هیچکس را یارای تخریب آن نیست.ما در قلب‌هایمان تا ابد زنده نگه می‌داریم یاد و نام استاد را، تا به آیندگان و نامدگان برسد.

حتی از خشت‌های یادگار از استاد وحشت دارند، غافل از این که جای استاد در قلب ۸۰ میلیون ایرانی راستین است.

قاعده این است که متولیان فرهنگ‌وهنر باید دست به کار شوند و خانه‌های این چنینی را که میراث فرهنگی یک ملت حساب می‌شود خریداری کنند و بعداً اگر لازم باشد بازسازی و به موزه تبدیل کنند. البته از وظیفه خانواده استاد هم نباید غافل بود که می‌بایست کاری می‌کردند.

چه‌قدر دلگیر. هم صاحب خانه رفت و رخت بربست از این جهان و هم خانه‌اش با بی‌مهری ویران شد. انگار که نبوده ولی این‌طور نیست. اثری که در دل انسان و ایرانی گذاشته تا ابد پابرجاست.

هنرمند باید مواظب منافع کشورش باشه نه این‌که هم‌صدا با دشمن یا منافقین داخلی باشه، وقتی این‌جوری بشه احترام و عزت خود را از دست می‌دهی.

خداوند به هر انسانی درکی از هنر و ادب را عطا فرموده است، حال انسان می‌تواند این هنری که در وجودش نهاده شده را درست پرورش دهد و از آن حظی و لذی ببرد یا آنکه خود را از هنر بی‌بهره کند، می‌تواند پیاله‌ای از جام عشق و هنر شجریان و آواز اصیل ایران بنوشد یا با امثال تتلوها انس و الفت داشته باشد، به هر حال هرکسی را درکی از هنر داده‌اند...

قرار نیست اگر کسی اشتباهی کرد چه خواننده و یا سیاستگذار و... بعد از رفتن او آثارش، خدماتش و... نابود شود پس نسل آینده چی می‌شه؟

خانه استاد در قلب ما است. لیاقتش را نداشتند.

متاسفم برای وزارت ارشاد. متاسفم برای میراث فرهنگی و همه سازمان‌ها و ارگان‌هایی که می‌تونستن جلوی تخریب رو بگیرن و نگرفتن...

مگر این ساختمان ملک خصوصی نبوده است؟ پس یا فرزندان ایشان ملک را تخریب کرده اند یا اینکه ملک را به فردی فروخته اند که در حال تخریب آن است. با اینکه از دوستداران استاد هستم اما اگر حالت دوم باشه به من و شما ربطی نداره. اگر این ملک قرار بود به خاطر استاد شجریان محفوظ بمونه چرا فروخته شد؟ خریدار حق داره هر کاری باهاش بکنه.

روحش شاد ...بلد نداشت...

موزه چیه برادر جان اگر قرار باشه خونه تمام هنرمندان بشه موزه که تمام شهر میشه موزه چند سال دیگه... اینم یا بچه هاش فروختن یا خودشون دارن میسازن همایون هم که توی کشورها داره پول پارو میکنه شجریان با این چیزها کوچک نمیشه

هرچه سرمان بیاد حق ماست. ما ملت تابع ظلم هستیم.

استاد توی قلب ملته و هیچ.... نمی‌تونه از دل‌ها بیرون کنه خدای آواز آریایی رو.

استاد تا ابد زنده است درود به روان پاکش. کور شوند... که تاب ندارند.

اگر ساختمان در حال ریزش و خطرناک و فرسوده بوده که باید تخریب می‌شد در غیر این‌صورت، چرا وراث او اعتراض نمی‌کنند؟؟؟

یادت گرامی استادبسیارارزشمند،اجروسیمان مهم نیست مهم اینست که درخاطره ها به بزرگی می‌مانی.

خانه موزه،بنیادونهاد، گنبدومناره برای افرادمفلسی است که دستاوردی نداشته واثرمثبتی ازخودبجانگذاشته اندتاازاین طریق نامی برایشان دست وپاشود وگرنه افرادپاکنهادواثرگذارنیازی به برج وباروندارند.

ربنا لاتزغ قلوبنا.... راستی بعضی آدم ها تکرار ناشدنی اند و شجریان هم. صدای ربنای ایشان نزدیک افطار از ماذنه های مساجد بلند است و برای من ومردمم همین بس