به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، «خسی در میقات» نوشته جلال آل‌احمد یکی از سفرنامه‌های ادبیات فارسی در دوران معاصر است، جلال «خسی در میقات» را در سال ۱۳۴۳ و در حالی که ۴۱ ساله بود، نوشت. از ویژگی‌های بارز این کتاب توجه نویسنده به جزئیات است. او در این کتاب نه فقط از جنبه زیارتی بلکه از زوایای مختلف به سفر حج نگاه کرده و مسائل فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی، سیاحتی و… را مورد توجه قرار داده است.
براساس گزارش تسنیم، جلال آل‌احمد در توصیفش از عرفات و عید قربان نیز نگاه انتقادی خود را حفظ کرده است. او در بخشی از سفرنامه خود با انتقاد تند از شیوه قربانی کردن حیوانات می‌نویسد:
«تمام خیابان‌های منتهی شونده به مسلخ پوشیده است از لاشه‌های ناقص. تکه گوشت‌های قابل خوردن را آناً می‌برند و الباقی رها.
به خصوص کله‌های بز و گوسفند که زیر چرخ ماشین‌ها له شده بود و آن وقت گورکن تمام این قربانی عظیم هدر شده، یک بولدوزر قرمز رنگ که مدام گودال می‌کند برگوشه و کنار مسلخ. این را که انباشتند یکی دیگر و این قربانی عظیم به هدر رفته! آخر چه می‌شد اگر ده تا کامیون یخچال‌دار تهیه می‌کردند و تمام این کشتار را هم در ساعت به جده می‌بردند (از منا تا جده صد کیلومتر راه هم نیست) و همه را در یک کشتی دو سه هزار تنی می‌انباشتند به پختن و کنسرو کردن و منجمد و نمک سود کردن و برای فقرای عالم هدیه فرستادن، پس این شیر و خورشید سرخ و هلال سرخ چه کاره‌اند که نمی‌بینند این اسراف وحشیانه را؟ در حالی که دو سوم از مردم روزگار سالی یک بار هم گوشت نمی‌خورند و اصلا چرا روی قوطی‌های چنین گوشت پرورده‌ای یک انگ نزنند که گوشت قربانی کشتارگاه منا؟ و به صورت تبرک برای تمام مریضان مسلمان عالم؟ یا برای این همه بیماران که از فقر غذایی می‌میرند... رها کنم.
سعودی گرفتارتر ازین‌هاست که به این مسائل بیندیشد. چاره همه این قضایا را فقط یک بین‌المللی اسلامی خواهد توانست کردن و اگر نظر تنگی فرنگی را داشته باشید و حسابگریش را، بگذارید برای‌تان بگویم که تنها از درآمد فروش این گوشت می‌توان تمام مخارج اداره دو شهر مدینه و مکه را در آورد درین مراسم یک میلیون نفر حاجی کشتار کرده‌اند و هر کدام دست کم یکی و فرض کنیم که همه گوسفند و بز مردنی کشته باشند. پس هر لاشه‌ای یعنی بیست تا چهل کیلو گوشت.
شترها را هم رها کنیم این می‌شود در حدود بیست هزار تن گوشت و تازه پوستش و روده‌اش.... و چه ثروتی؟ و چنین خاک خورد و چنین تعفن‌افزا! و چنین بیمارکننده و تازه این لاشه‌ها را که می‌دهد؟ چنین که شنیدم، اغلب این کشتار از سودان و حبشه می‌آید و مختصری از یمن و سوریه و عراق و آیا می‌شود ترتیبی دادن برای تربیت دام مخصوص برای قربانی؟ و به نسبت تعداد حجاج هر مملکت؟ و نیز به نسبت سادگی حمل و نقل آن؟ و به این طریق ثروت ممالک اسلامی را به خود ایشان برگرداندن؟ می‌بینید که مسائل بسیار است... رها کنم.»
۲۴۲۲۴۲
نظر شما