امروز این مردم ایران زمین اند که جانشان گرفته می شود، تن شان مجروح می گردد، آوار بر سرشان فرو می ریزد و صدای کریه بمباران تن شان را می لرزاند .همین مردمی که برخلاف ادعای رسانه های صهیونیست ها و مواجب بگیرانشان، شهروندان عادی اند نه نظامی و دانشمند هسته ای .
گفته می شود هدف اسرائیلی ها تجزیه ایران است از طریق نابودی حکومت مرکزی و تشکیل حکومت های ملوک الطوایفی. این هدف اسرائیل و امریکا جز از طریق نابودی جمهوری اسلامی ایران قابل تحقق نیست.
مطرح کردن دوگانه ی "ایران" و "جمهوری اسلامی ایران" همان چیزی است که صهیونیست ها و امریکایی ها در پی آنند. اینکه می گویند" ایران بدون جمهوری اسلامی " معنایش همان تجزیه است. مرزهای ایران در زمان 47 ساله حاکمیت نظام جمهوری اسلامی ذره ای جابجا نشده و به تصرف بیگانه در نیامده است. حال آنکه در دولت های پهلوی و قاجار و بسیاری سلسله های حکومتی پیش از آن، بخش هایی از خاک ایران جدا شده است. 8سال دفاع از سرزمین ایران بخصوص در غرب و جنوب غربی کشور شاهد این مدعاست که رزمندگان میهن پرست ایرانی، داغ تصرف یک وجب خاک را بر دل صدام و ارتش او گذاشتند.
امروز بزرگ کردن نام "ایران" در برابر "جمهوری اسلامی ایران" فقط یک توطئه است و کسانی که با ژست وطن دوستی از آن حمایت می کنند ، در واقع سربازانی هستند که خواسته یا ناخواسته از تبدیل ایران به ایرانستان پشتیبانی می کنند.
حمایت از جمهوری اسلامی حتما به معنای دفاع از همه سیاست های حاکمیت نیست.اما در حال حاضر دمیدن در بوق دوگانه ای که از آن یاد شد، رفتن به بیراهه است.
ایران باید بماند تا هر ایده ای برای اصلاح یا ایجاد تغییرات ولو مبنایی در آن متصور باشد. به بیان کاملا ساده، بقای تمامیت ارضی ایران در گرو بقای نظام کنونی است. اگر خدای ناکرده زبان لال، خاک ایران به چکمه بیگانگان آلوده شود، ذلتی پدیدار می گردد که آن سرش ناپیداست.
نظر شما