او بخوبی به یاد می آورد پس از وضع حمل در آوریل 1972 صدای گریه فرزندش را شنید ولی دقایقی بعد خبر مرگ او را از پرستار دریافت کرد.
چهل سال بعد او یکی از مادرانی بود که در بیرون دادگاه ایتساده بود و منتظر بود یک نفر باور او که فرزندش نمرده بلکه توسط پرستاران بیمارستان ربوده شده را تایید کند.
شایعه ربودن فرزندان تازه متولد شده از بیمارستانهای اسپانیا اولین بار چندین دهه قبل شنیده شد اما از 15 مارس امسال برای اولین بار قربانیان این ماجرا فرصت پیدا کردند تا داستان هایشان را در دادگاه بیان کنند. این گفته ها با هدف تصویب قانونی از سوی مجلس اسپانیاصورت گرفت تا امکان کمک به افرادی که فرزندانشان را از دست داده اند فراهم شود و در عین حال اهرم قانونی هم برای مجازات عاملان این ماجرا وجود داشته باشد.سرقت نوزادان دو فاز مجزا در تاریخ این کشور دارد . اولین فاز آن مربوط به دوره ژنرال فرانکو بود و البته از سوی این دیکتاتور مشهور تحت عنوان بهبود نژاد اسپانیایی تایید شده بود. در سالهای جنگ داخلی اسپانیا دههها هزار نفر از جمهوری خواهان و سایر مخالفان دستگیر شده و فرزندان زنان دستگیر شده به مراکز تحت نظارت دولت فرستاده می شدند و از آنجا در اختیار خانواده هایی که از نظر دولت دارای ارزشهای بالایی بودند برای تربیت و تعلیم قرار می گرفتند.ریچاردوینیس مورخ از دانشگاه بارسلونا در این زمینه می گوید:«دولت تعلیم مجدد را برای این کودکان ضروری می دانست و به این کارش افتخار می کرد. بر اساس اسنادی که من بررسی کرده ام هزاران کودک تا پایان دهه 1940 از والدین شان جدا شده و در اکثر موارد بدلیل تغییر نام و نام خانوادگی هرگز موفق به دیدار والدین واقعی شان نشدند. »
با تضعیف رژیم فرانکو موج اول فرزند دزدی هم رو به کاهش گذاشت. اما در فاز دوم انگیزه های سیاسی تاثیری نداشت و تیمی مرکب از پزشکان وپرستاران دست به این کار می زدند و تعداد زیادی از راهبه ها با جعل مدارک کفن و دفن کودکان که در اختیار والدین قرار می دادند با این باندها همکاری داشتند. سوریانو معتقد است خواهر بزرگترش یکی از قربانیان این باندها نوزاد دزد بود ه است و ا در این هفته به دادگاه گفت چطور مادرس در سوم ژانویه سال 1964 در بیمارستانی در مادرید فرزندش را بدنیا آورد ولی به والدین گفته شد فرزندشان بخاطر عفونت گوش درگذشته ودر گورستان آلمودنا دفن شده است .در آن سال تنها در آن بیمارستان 64 نوزاد تازه متولد شده به دلایل مختلف مرده بودند. داستان سوریانو مشابه بیش از هزارپدرو یا مادری است که معتقدند فرزندانشان ازآنها ربوده شده و به تازگی پرونده ای در یکی از دادگاه های والنسیا تشکیل داده اند. در تمامی این موارد والدین به دلیلی امکان دیدن جسد فرزندشان را نداشتند درحالیکه فرزندشان با قیمتی حدود هشت هزار دلار به فروش رسیده بود.
این پنج شنبه اولین راهبه برای شهادت دادن به دادگاه احضار شده بود . ماریا گومز والبوئنا علیرغم حضور در دادگاه ترجیح داد سکوت کند و حرفی نزند . با این وجود نمایندگان دولت اسپانیا با حضور در جمع والدین به آنها قول دادند اقداماتی را برای ایجاد ارتباط بین مادران و فرزندان گمشده ایجادکنند و درعین حال عاملان این موضوع را به مجازات برسانند. در بین سالهای 1950 تا 1980 بیش از 1500 مورد نوزاد دزدی ثبت شده در اسپانیا وجود دارد اما عاملی که سبب شد این موضوع رسانه ای شده و تا حدی جدی گرفته شود ، تحقیق روزنامه ال پاییس و ناتالیا ژونکورا از روزنامه نگاران این نشریه بود که حالا می تواند راهبه ها و پزشکان و پرستاران زیادی را به دادگاه بکشاند. از زمانی که این ماجرا در کانون توجه رسانه ها قرار گرفته ، شش مادر با استفاده از آزمایش دی ان ای فرزندانشان را که تصور می کردند مرده اند، بازیافته اند. نیمی از آنها در سالهای گذشته تابوت خالی فرزندشان در قبر دروغین معرفی شده را یافته و مطمئن شده بودند فرزندشان زنده است . اما تا روز پنج شنبه هیچکس به عنوان مسئول این جنایت معرفی نشده بود. روز جمعه ناپدری دختری که در سال 1982 توسط خواهر ماریا به آنها فروخته شده بود در دادگاه حاضر شد و تایید کرد در ان سال مبلغی را به این راهبه پرداخت کرده است . او تاکید کرد در آن زمان از خواهر ماریا بابت این کار تشکر کرده بود چون دختری را به جمع خانواده اش اضافه کرد. اما با ادامه دادرسی برخی تردید دارند دادگاه بتواند بدون مدرک اثبات کند خواهر ماریا و یا سایر پزشکان و پرستاران در این ماجرا نقشی داشته اند و بر اساس آن مجازاتی برایشان تعیین کند. جلسات بعدی دادگاه در ماه می برگزار خواهد شد.
نیویورک تایمز -تایم/13-14 آوریل
45281
نظر شما