به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در بهار سال ۱۳۲۸ خورشیدی، خانمی با نام «قدسی کیا» که به آمریکا سفر کرده بود، از نیویورک برای خواهران خود درباره سبک زندگی در آن‌جا نوشت و مقایسه‌ای بین وضعیت دکوراسیون، تزئین داخلی و وسایل مدرن خانه‌های آمریکایی با ایرانی انجام داد؛ وسایلی که بودن آن‌ها در هر خانه‌ای حتی در دوردست‌ترین روستاهای ایران اکنون از بدیهیات است. بازخوانی این نامه پس از گذشت ۷۶ سال جالب توجه است؛ زمانی که در ایران تک و توک در خانه‌ها حمام پیدا می‌شد، زنان برای شستن ظرف‌ها و لباس‌ها بیشتر از آب حوض استفاده می‌کردند و حتی گاه در زمستان‌ها مجبور به شکستن یخ حوض برای شستشوی البسه می‌شدند.
متن این نامه را که به تاریخ سوم تیر همان سال در مجله «اطلاعات هفتگی» منتشر شد، در ادامه می‌خوانید:
اولین تفاوت کلی که بین یک خانه ایرانی و آمریکایی وجود دارد، مسئله فضاست. در آمریکا مخصوصا در شهرهای بزرگ به علت کثرت جمعیت مجبور شده‌اند که عمارات را بلند بسازند تا حتی‌الامکان از ارتفاع استفاده کنند و به همین جهت عده زیاد از مردم در آپارتمان‌هایی زندگی می‌کنند که با مقایسه با طرز زندگی ایرانی، کوچک به نظر می‌آید. البته لازم به توضیح نیست اگر بگوییم که همیشه آمریکایی‌ها در آپارتمان زندگی می‌کنند، اشتباه است.
بلکه در اطراف شهر خانه‌های بسیار بزرگ که دارای باغ و باغچه‌های مصفا هستند نیز وجود دارد. هرچند که این خانه‌ها هم از حیث ترتیب اتاق‌بندی با مال ایران تفاوت دارد، ولی به طور کلی خانه آمریکایی چه آپارتمان شهری و چه منزل ییلاقی جمع و جورتر و متناسب‌تر از خانه ایرانی است. بدین معنی که وسایل راحت را بیشتر از هر چیز در آن در نظر می‌گیرند.
ازجمله وسایل راحتی که در کوچک‌ترین خانه و آپارتمان‌های آمریکا وجود دارد و از مایحتاج اولیه زندگی محسوب می‌شود حمام است. در بعضی از خانه‌ها پهلو یا داخل هر اتاق خوابی حمامی ساخته شده است که متناسب با ساکن آن اتاق است، بدین معنی که حمام یک خانم از لحاظ رنگ و تزئین با حمام آقا در همان خانه از حیث رنگ و تزئینات متفاوت است.
در ضمن فراموش نشود که بودن آب جاری و لوله‌کشی در تمام نقاط آمریکا باعث شده است که ساختن حمام‌های متعدد در خانه‌ها به‌آسانی میسر گردد و همچنین چون اکثر عمارات دارای حرارت مرکزی می‌باشند لذا داشتن آب گرم دائم در خانه‌ها مسئله مشکلی نیست. در خانه‌های خارج از شهر که تا حدی شبیه به خانه‌های ایران است در هر خانه‌ای در زیرزمین آن کوره الکتریکی یا گازی وجود دارد که همیشه با یک درجه معین خانه را گرم نگاه داشته و آب گرم خانه را تامین می‌کند.
بی‌مورد نمی‌دانم عرض کنم که استفاده از این وسیله برای بعضی از خانواده‌های ایران هم میسر است و می‌توان با ساختن یک کوره یا اجاق که سوخت آن نفت و یا نفت سیاه باشد، از داشتن آب گرم دائمی در آن منزل استفاده کرد.
یکی دیگر از موارد تفاوت بین خانه ایرانی و آمریکایی آشپزخانه است. شاید در بدو امر مسئله آشپزخانه مسئله کوچک و بی‌اهمیتی به نظر آید، در صورتی که اگر خوب دقت شود یکی از مهم‌ترین قسمت‌های خانه است زیرا در آن‌جاست که باید غذای سالم برای افراد خانه تهیه شود و در همان‌جاست که یک خانم خانه‌دار قسمت اعظم وقت خود را صرف می‌کند.
بنابراین هرچه در نظافت و قشنگی و راحتی یک آشپزخانه دقت شود، جای دوری نرفته است. در آمریکا به علت فراوانی و ارزانی برق و گاز و وسیله طبخ و تمیز نگاه داشتن آشپزخانه آسان‌تر است. در این‌جا آشپزخانه شامل یک دستگاه کامل فر است که با گاز و یا برق کار می‌کند. در هر آشپزخانه یخچال برقی به تناسب بزرگی عمارت و جمعیت آن وجود دارد. به علاوه قفسه‌های متعدد و درداری به دیوارهای آشپزخانه نصب شده است که ظروف و اشیای مورد استعمال در جای معینی در داخل آن‌ها قرار داده می‌شود تا در معرض گرد و خاک و هوای خارج نباشد.
در اکثر خانه‌ها، آشپزخانه به قدر کافی بزرگ و وسیع است که می‌توان از آن گاهی استفاده ناهارخوری هم کرد. بدین ترتیب که میز و چند صندلی در آن قرار داده می‌شود که خود اهالی منزل گاهی از آن استفاده می‌کنند. برای این‌که در آشپزخانه از هر حیث راحتی خانم خانه فراهم شده باشد، پریزهای متعدد برق در آن بسته شده که شخص می‌تواند در موقع آشپزی هم به رادیو گوش دهد و هم تلفن در دسترسش باشد و هم در ضمن در صورت لزوم اتوکشی هم بکند و البته باید دانست که ماشین‌های ظرف‌شویی، رخت‌شویی و رخت‌خشک‌کنی و اتوکشی هم به حد فراوان در این مملکت ساخته شده و در اکثر منازل مورد استفاده است. هرچند تهیه تمام این وسایل به این آسانی که در دنیا میسر است در ایران نیست، معذلک از خیلی فکرهای آمریکایی می‌شود استفاده کرد تا این‌که آشپزخانه حتی‌الامکان تمیز و زیبا باشد و خانم خانه با کمال میل و رغبت به کار کردن در آن دل بدهد.
برعکس در ایران که اتاق ناهارخوری معمولا اتاق جداگانه‌ایست، در این‌جا در بیشتر آپارتمان‌ها نظر به کمی فضا، گوشه‌ای از اتاق نشیمن را به ناهارخوری که در ضمن راهی به آشپزخانه دارد اختصاص می‌دهند.
قسمت شایان توجه دیگر مسئله کف اتاق‌هاست که غالبا در ایران گل و گچ و سیمان و در بعضی موارد استثنایی البته کاشی پارکه و لینولئوم و موزاییک هم دیده می‌شود، در صورتی که در این‌جا به طور کلی پارکه، لینولئوم و یا موزاییک است که بسته به طرز مبله آن می‌باشد یا تمام روی آن را با قالی آمریکایی می‌پوشانند و یا با قالی‌های قشنگ ایرانی و یا شرقی دیگر مفروش می‌نمایند و در این صورت اطراف آن باز است.
یکی از وسایلی که در ایران کمتر پیدا می‌شود و این‌جا در بیشتر منازل یافت می‌گردد پرده‌هایی است که از یک سلسله چوب‌های باریکی که روی هم قرار گرفته و به وسیله ریسمانی که از طرفین آن‌ها می‌گذرد، می‌شود آن‌ها را جمع و باز کرد و به اندازه دلخواه از نور آفتاب استفاده کرده و یا از تابش آفتاب در روزهای گرم جلوگیری نمود. این نوع پرده‌ها برای ایران خیلی مفید است، چون هم کار پشت‌دری را می‌کند و هم به زیبایی پرده اطراف آن و اتاق می‌افزاید و می‌توان آن‌ها را متناسب با اتاق رنگ کرد.
مطالبی که تاکنون ذکر شد ممکن است شما را به این تصور اندازد که در آمریکا همه چیز مدرن و جدید است، در صورتی که در همان منازلی که این وسایل مورد احتیاج به حد کافی مدرن شده، مبل و اثاثیه ممکن است به سبک قدیم باشد. مثلا مبل سبک زمان لوئی شانزدهم و یا سبک قرن ۱۸ انگلیسی بسیار مورد توجه و استفاده است. طرز مبله مدرن که اغلب در مجلات آمریکایی مشاهده می‌گردد بیشتر در منازل ییلاقی و یا خانه‌های ایالات جنوب و مغرب آمریکا وجود دارد.
در ایران معمولا سعی می‌شود که مبل اتاق یک‌دست و یک‌جور و یک‌رنگ باشد و حتی گاهی هم پرده اتاق را از همان پارچه مبل تهیه می‌کنند، در صورتی که از نظر صنعت و زیبایی متناسب آن است که اتاق حتی‌الامکان از رنگ‌های موزون مختلف که چشم بیننده را خسته نکند و با یکدیگر هماهنگی داشته باشد انتخاب شده باشد. لازم نیست که حتما همه مبل به یک رنگ انتخاب شود.
ممکن است صندلی و یا یک نیمکت اتاق از یک رنگ از یک گل پرده اتاق و یا تابلوی نقاشی انتخاب شده و مبل‌های دیگر متناسب با رنگ سایر اشیای اتاق باشد به طوری که با این‌که رنگ‌های مختلف و متنوع به کار برده شده معذلک داخل اتاق مانند یک پرده نقاشی موزون و زیبا جلوه کند.
موضوع دیگری که می‌خواهم تذکر دهم این است که این‌جا روپوش مبل اتاق با تغییر فصل عوض می‌شود. مثلا در تابستان روی همان مبل قبلی از پارچه کتانی کشیده می‌شود و پارچه پرده از جنس نازک‌تری انتخاب گردیده و حتی فرش اتاق هم یا برچیده شده و یا از یک جنس علفی تهیه می‌شود، به طوری که همه این ترتیبات محیط خنک‌تری را تشکیل می‌دهد که متناسب‌تر با فصل گرماست.
مسئله دیگری که خیال می‌کنم تذکار آن بی‌مورد نیست، استفاده از کاغذ دیوار است که در ایران در زمان قدیم بیشتر استعمال می‌شد و اکنون تقریبا متروک شده است، در صورتی که هنوز هم در آمریکا نقش مهمی را در تزئین خانه بازی می‌کند.
در خاتمه باید عرض کنم که همه این وسایلی که ذکر شد در آمریکا آسان‌تر به دست می‌آید، زیرا کارخانه‌ها به مقدار زیاد از هر شیئی ساخته و در مغازه‌های بزرگ و کوچک در دسترس عموم گذاشته‌اند، در صورتی که اشکال یک خانم ایرانی آن است که باید برای کوچک‌ترین تغییر خانه و مبل و اثاثیه آن به شخص مخصوصی متوسل شود و خود او هم نظارت کند تا مطابق دلخواه و سلیقه‌اش تهیه گردد.
اگرچه این کار زحمتش بیشتر است، ولی محسناتی دارد. ازجمله این‌که یک خانم ایرانی می‌تواند سلیقه و شخصیت خود را در طرز تزئین که به دستور خودش تهیه می‌شود بروز دهد.
۲۵۹
نظر شما