نیلوفر مولایی: چند هفته‌ای از برقراری آتش بس میان ایران و اسرائیل می گذرد و در حالی که دولتمردان و برخی از چهره های سیاسی از احتمال آغاز دوباره مذاکرات و ایجاد اصلاحاتی در داخل کشور سخن می گویند؛ تندروها با هدایت سعید جلیلی وارد فاز جدیدی برای حمله به دولت پزشکیان و رقبای خود شده‌اند.
در واقع، جلیلی با هدایت چهره‌هایی که دایره نفوذ زیادی در مجلس، صدا و سیما و فضای مجازی دارند، پس از جنگ به سرعت وارد تحرکات جناحی و سیاسی بازی های خود علیه دولت شدند تا صحنه رقابت را به سمت خود بچرخانند و رقبای خود را کیش و مات کنند.
غیبت رسانه‌ای جلیلی و یارانش در ۱۲ روز جنگ
به بیان دیگر، در شرایطی هم که کشور به تازگی یک جنگ ۱۲ روزه را پشت سر گذاشته است و هنوز سایه جنگ و فعال شدن مکانیسم ماشه بر آسمان کشور فعال است، جلیلی و یارانش که حضور کم رنگی را در ایام جنگ داشتند، این روزها به شدت فعال شدند و بار دیگر بازی های جناحی را از سرگرفتند. هر چند که جلیلی در ایام جنگ ۱۲ روزه هم تلاش کرد تا با حضور در صدا و سیما و صدور چند بیانیه، ضمن محکوم کردن حمله اسرائیل به ایران، بار دیگر مواضع خود را درباره دیپلماسی تکرار کند، اما نتوانست از ظرفیت خود برای تاثیرگذاری بیشتر و حمایت از انسجام ملی مردم استفاده کند.
در واقع، جلیلی با حضور کم رنگی که در ایام جنگ ۱۲ روزه داشت، صرفا تلاش کرد تا برجام و معماران آن را مقصر شروع جنگ معرفی کند و به همین علت یکی از غایبان رسانه‌ای ایام جنگ لقب گرفت و حتی روزنامه خراسان، اقدامات او را به یک تسویه حساب سیاسی خواند.
اما این غیبت تنها مخصوص جلیلی هم نیست و یارانش هم حضور آنچنان پررنگی را از خود به نمایش نگذاشتند. خاصه آنکه برخی از یاران جلیلی که در مجلس حضور داشته و خود را وکیل المله هم می دانند، در ایام جنگ، نه به صورت میدانی در سطح شهر حضور یافتند و نه از مجروحان و حادثه دیدگان بازدید کردند. در واقع، یاران جلیلی در ایام جنگ تنها در جلسات علنی مجلس حضور پیدا کردند که محدود به حضور در رسانه ها و نشست های مجلس و انتشار مطالبی در صفحات مجازی‌شان بوده است.
بر اساس تصاویری هم که «خانه ملت» از حضور نمایندگان مجلس در راهپیمایی و نمار جمعه نصر در ۳۰ خرداد ماه منتشر کرده است، تنها ابراهیم رضایی، ابراهیم عزیزی و محمدصالح جوکار از چهره های نزدیک به جلیلی در آن حضور داشتند. حتی بررسی کانال های تلگرامی، ایتا و توئیتر متعلق به چهره هایی چون امیرحسین ثابتی، حمید رسایی و دیگر چهره های نزدیک به جلیلی، حکایت از آن دارد که ثابتی در ایام جنگ مطلبی را در کانال خود منتشر نکرده و رسایی هم مطالب خود را به برجام و هجمه به ظریف اختصاص داده است.
حمله با اسم رمز مکانیسم ماشه
پایان یافتن جنگ ۱۲ روزه، فرصت جدیدی را برای جلیلی و یارانش برای انتقام فراهم کرده است. در واقع جلیلی با تکرار مکررات و حملات دوباره به برجام و اعضای دولت دوازدهم در تلاش است که آنان را مقصر جنگ معرفی کند. ماجرا هم از انتشار یک پوستر همایش با عنوان «برجام، موزه عبرت» آغاز شد. همان جلسات هفتگی جلیلی که در حوزه هنری انقلاب و تالار سوره برگزار می شود و این بار امیرحسین ثابتی، نماینده تهران و مشاور ارشد نیز در جلسه حضور داشت.
وی در این جلسه با اشاره به شهادت مینوچهر از چهره های هسته‌ای در بامداد ۲۳ خرداد ماه بیان کرد: «شهید مینوچهر عزیز که رئیس دانشکده مهندسی هسته‌ای دانشگاه شهید بهشتی بود، زمانی که گفتند تحقیقات هسته‌ای خود را با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به اشتراک بگذار، در برابر این خواسته نابجا مقاومت کرد و گفت حتی اگر مرا از سمت خود برکنار کنید، من چنین کاری نخواهم کرد.»
جلیلی با اشاره به برجام گفت: «هرچه جلوتر می‌روید، می‌بینید که نتیجه از قضا برعکس شده است. شما امتیازاتی داده‌اید با این تصور که هم سانتریفیوژ بچرخد، هم اقتصاد، اما در نهایت نه تنها سانتریفیوژ تعطیل شده، بلکه اقتصاد هم از بین رفته و دلار ۳ هزار تومانی به ۳۰ هزار تومان رسیده است. شما همه‌ی این کارها را انجام می‌دهید، امتیاز می‌دهید، اما ناگهان می‌بینید که طرف مقابل همه‌ی امتیازات را گرفته و از توافق خارج شده. چقدر گفته می‌شد که مثلاً شش قطعنامه لغو شده است. اما بعد از ده سال می‌فهمیم که نه تنها لغو نشده، بلکه همان‌ها دوباره در حال بررسی هستند که چگونه بازگردند.»
وی ادامه داد: «می‌گفتند قطعنامه‌ای بسیار بد بوده، ما ذیل فصل هفتم بودیم، و آن زمان هم توضیح دادیم که این خطر جنگ داشت. بعد گفتند با قطعنامه‌ی ۲۲۳۱ آن شش قطعنامه کنار رفت تا خطر جنگ برداشته شود. اما شما ببینید، همان قطعنامه‌هایی که نگرانشان بودند، چهار سال اجرا شد و جنگی نشد. در حالی که همین قطعنامه‌ی ۲۲۳۱ که می‌گفتند با آن جنگ برداشته شده، بدترین جنگ را به کشور تحمیل کرد—همین جنگ ۱۲ روزه ذیل همان قطعنامه رخ داد.»
رجانیوز، رسانه تندروها با طرح این ادعا که مکانیسم ماشه را دولت دوازدهم در معاهده برجام گنجاده است، نوشت: «گنجاندن بند خائنانه «مکانیسم ماشه» در برجام، یک خیانت آشکار به منافع ملی بود. تیم مذاکره‌کننده با پذیرش این بمب ساعتی، این اختیار را به طرف غربی داد که با یک بهانه واهی و بدون نیاز به اثبات نقض عهد از سوی ایران، تمام تحریم‌های شورای امنیت را یک‌شبه بازگرداند. این یعنی تمام تعهدات ایران (بتن‌ریزی در اراک، جمع‌آوری سانتریفیوژها) دائمی و نقد بود، اما تعهدات طرف مقابل (رفع تحریم‌ها) موقتی و نسیه و قابل بازگشت با یک اشاره! این بند، حق وتوی روسیه و چین را عملاً بی‌اثر کرد و اهرم فشار دائمی را به دست آمریکا و اروپا داد؛ یک خیانت حقوقی که تاریخ آن را فراموش نخواهد کرد.»
حمید رسایی هم در صحن مجلس در تذکر شفاهی بیان کرد: «جریانی سال ها با هدف دور کردن سایه جنگ از کشور کاسبی سیاسی راه انداخته است و دائما مدعی بود با برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ می توان ایران را از یک جنگ بزرگ دور کرد اما امروز باید آن جریان پاسخگو باشد چرا که زمانی که همچنان معتادان به برجام در حال ادامه به این اعتیاد هستند و قطعنامه ۲۲۳۱ پابرجا است اما این جنگ رخ داد. دلیل جنگ ضعف مقامات و التماس برای مذاکره است. باید تلاش شود انسجام ملی شکل گرفته تخریب نشود و این انسجام ملی حول مقابله با دشمن اصلی یعنی آمریکای جنایتکار باشد.»
یاران جلیلی چه می خواهند؟
«فشار» و «تکرار» یکی از مهم ترین تاکتیک های تندروها و پایداری ها است که بارها با استفاده از این استراتژی توانسته اند، به مقصود خودشان برسانند. به بیان دیگر، تندروها را می توان مصداق عینی مثل «بدنامی بهتر از گمنامی است» دانست؛ آنها به هر وسیله ای چنگ می زنند تا در قدرت باشند و هر آنچه را که می خواهند، به اجرا در بیاورند. با توجه به سوابقشان از بیان ادعای کذب علیه رقبای خود نیز واهمه ای ندارند و از تمام ظرفیت هایشان برای به کرسی نشاندن حرفشان استفاده می‌کنند.
آنان که زمانی نتوانستند مانع پیروزی روحانی و پزشکیان در انتخابات شوند و از انعقاد برجام و از سرگیری مذاکرات و حتی توقف قانون عفاف و حجاب جلوگیری کنند؛ از این فرصت پیش آمده نهایت بهره را می خواهند ببرند تا نه تنها دست دولت و حاکمیت را برای شروع دوباره مذاکرات ببندند که حتی از برخی رقبای انتخاباتی خود نیز انتقام بگیرند. از همین رو، سیاسی بازی هایشان پس از آتش بس ایجاد شده میان تهران و تل آویو آغاز شده و آنانی که در ایام جنگ از حضور در میدان هراس داشتند، امروز در تلاش هستند تا از این فرصت علیه پزشکیان و رقیبانشان استفاده کنند.
اما باید دید موفق خواهند شد یا حاکمیت برای مقابله با تندروها تدبیر جدیدی می‌کند و همانند دوران مذاکره، به سکوتی معنادار فرو می‌روند.
۲۷۲۱۵
نظر شما