به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ شورای انقلاب اولین نهادی است که توسط امام خمینی در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ شکل گرفت و در عمر نزدیک به دو ساله خود فعالیت‌ها و اقدامات مهمی داشت.
همان‌طور که امام خمینی در پیام تشکیل شورای انقلاب مورخ ۲۲/۱۰/۱۳۵۷ اشاره نمود، شورای انقلاب نهادی موقتی و پاسخی به نیاز سیاسی و انقلابی جامعه ایران آن روز بود و به قول دکتر بهشتی «شورای انقلاب براساس ضرورت‌های دوره نخستین انقلاب به وجود آمده بود.»
بنابراین طبیعی بود، به‌تدریج که نهادهای مختلف سیاسی و رسمی کشور مطابق قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران شکل می‌گرفتند، کارکردها و وظایف مختص به این نهادها از شورای انقلاب گرفته شود. برای مثال هنگامی که مجلس بررسی نهایی قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تشکیل گردید، مجلس مذکور زیر بار آیین‌نامه داخلی و پیش‌نویس قانون اساسی مصوب شورای انقلاب نرفت و در این ارتباط خود را شایسته‌تر به تصمیم و تدوین موارد مورد نیاز دانست.
آخرین جلسه شورا در ۲۶ تیر ۱۳۵۹ برگزار شد. دکتر حسن حبیبی سخن‌گوی شورای انقلاب در آخرین مصاحبه خود گفت: «امروز با رسمیت یافتن مجلس شورای اسلامی و کامل شدن اعضای شورای نگهبان قانون اساسی، کار شورای انقلاب که تاکنون وظیفه قانون‌گذاری را به عهده داشت نیز به پایان خواهد رسید زیرا با توجه به این‌که اعضای انتخاب‌شده شورای نگهبان قاعدتا قبولی خود را شنبه اعلام می‌کنند و روز یکشنبه نیز جلسه علنی مجلس شورای اسلامی رسمیت خواهد یافت عملا کار شورای انقلاب به پایان خواهد رسید.»
تاریخ تصویب آخرین لایحه قانونی شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران، ۲۹/۴/۱۳۵۹ و موضوع آن راجع به تعیین حکم برای حل و فصل اختلافات فی‌مابین سازمان انرژی اتمی ایران و شرکت آلمانی «کارفت ورک یونیون» بود.
افتتاح اولین دوره مجلس شورای اسلامی در تاریخ ۷/۳/۱۳۵۹ و... انجام گرفت. هم‌چنین در تاریخ ۲۹/۴/۱۳۵۹، اعضای شورای نگهبان در مجلس حضور یافتند و رئیس سِنی وقت مجلس شورای اسلامی (دکتر یدالله سحابی) اعتبار و رسمیت قانون‌گذاری مجلس را اعلام نمود.
بنابراین با توجه به تاریخ تشکیل آخرین جلسه عمومی شورای انقلاب و تصویب آخرین لایحه قانونی به وسیله شورای مذکور و رسمیت یافتن مجلس شورای اسلامی، می‌توان ۲۹ تیر ماه ۱۳۵۹ را پایان کار عملی شورای انقلاب دانست اما بخش اجرایی شورای انقلاب هم‌چنان فعال بود. انتخاب نخست‌وزیر جدید همراه با فراز و نشیب‌های سیاسی و اختلاف نظرهای بسیاری بخصوص اختلافات اعتقادی و فکری بین بنی‌صدر و حزب جمهوری اسلامی و اکثریت نمایندگان مجلس رخ داد. همین امر باعث شد که بخش اجرایی شورای انقلاب تا ۲۱ روز بعد از آن هم فعالیت داشته باشد.
دکتر بهشتی اعلام نمود که تصمیم درباره انتخاب نخست‌وزیر با رئیس‌جمهور و مجلس است. وی هم‌چنین اظهار نمود که اعضای شورای انقلاب به‌زودی گزارش ۲۰ ماهه خود را به عرض امام و امت می‌رسانند و سپس این گزارش در اختیار نمایندگان مجلس قرار خواهد گرفت.
درنهایت در روز چهارشنبه، مورخ ۱۹/۶/۱۳۵۹، کابینه شهید محمدعلی رجایی با ۱۶۹ رأی نمایندگان مجلس رأی اعتماد گرفت و دولت، اولین جلسه رسمی خود را با ۱۴ وزیر در روز پنج‌شنبه مورخ ۲۰/۶/۱۳۵۹ تشکیل داد.
در هر صورت تاریخ ۱۹ شهریور ۱۳۵۹ را می‌توان پایان کار شورای انقلاب به طور کامل و رسمی دانست. درست یک روز پس از آن یعنی در روز پنج‌شنبه ۲۰/۶/۱۳۵۹، شهید حجت‌الاسلام دکتر محمدجواد باهنر در کنفرانسی خبری و رادیو و تلویزیونی گزارش کاملی از عملکرد و فعالیت‌های شورای انقلاب ارائه نمود. این گزارش در مطبوعات آن دوره به کارنامه شورای انقلاب معروف گشت. ارائه این گزارش به معنای پایان کارهای مهم و اساسی شورای انقلاب بود.
۲۵۹
نظر شما