به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، ابن تیمیه می‌گوید: «بعضی از دروغگویان چنین حدیثی ساخته‌اند که گویا آیه‌ای: «همانا، ولی شما تنها خدا، پیامبر و کسانی هستند که ایمان آوردند؛ همان کسانی که نماز برپا می‌دارند و در حال رکوع زکات می‌پردازند.» درباره علی (ع)، آن هنگامی که انگشتر خود را در حال نماز صدقه داد، نازل شده است. این سخن به اجماع آگاهان به نقل (و حدیث) دروغ است.
جواب: اینک با دلائل دروغگویی ابن تیمیه آشنا می‌شویم:
بنابر روایت مجمع جهانی شیعه شناسی، باری پیامبر (ص) به مسجد آمدند، در حالی که مردم نماز می‌خواندند. آنجا مسکینی را دیدند که از مردم کمک می‌خواست. پیامبر (ص) از او پرسید: «آیا کسی به تو کمک کرد؟» او گفت: آری این شخص که ایستاده است. حضرت پرسیدند: «در کدام حال به تو کمک کرد؟» گفت: در حالی که در رکوع بود. پیامبر (ص) فرمودند: «او علی است.» سپس تکبیر گفته این آیه را که در باره علی (ع) نازل شده بود خواندند: «همانا، ولی شما تنها خدا، پیامبر و کسانی هستند که ایمان آورده‌اند. همان کسانی که نماز بر پا می‌دارند و در حال رکوع زکات می‌پردازند.»
این حدیث را امیرالمؤمنین (ع)، مقداد، ابوذر، عمار، جابر، ابن عباس، (با نه سند)، عطا بن سائب، عبدالله بن سلام، سلمه بن کهیل، ابو رافع، محمد حنفیه، انس، عبایه بن ربیع، عتبه، مجاهد، امام باقر (ع)، کلبی، مقاتل، سدی و عبدالملک بن جریح روایت کرده‌اند.
سیوطی در درالمنثور (ج ۲، ص ۲۹۳ و ۲۹۴) نزول این آیه در مورد امیرالمؤمنین (ع) را از هشت صحابی و تابعین از کتاب‌های محدثان و مفسران نقل کرده است.
حسان ابن ثابت، از شاعران صحابه نیز در این باره چنین شعری گفته است:
فأنت الذی أعطیت إذ کنت راکعا
زکاه فدتک النفس یا خیر راکع
فأنزل فیک الله خیر ولایه
وثبتها مثنی کتاب الشرائع
تو همان کسی هستی که در حال رکوع زکات دادی. جانم فدایت ای بهترین رکوع کننده! آنگاه خدا در مورد تو نیکوترین ولایت را نازل فرمود. و آن را در کتاب شریعت ثبت نمود.
قاضی ایجی، جرجانی، تفتزانی و قشچی از بزرگان اهل سنت گفته‌اند: اجماع مفسران بر این است که این آیه در شأن و فضیلت علی (ع) نازل شده است.
آلوسی نیز می‌گوید: «این آیه نزد معظم محدثان درباره علی (ع) نازل شده است. و باز می‌گوید: غالب اهل اخبار بر این هستند که این آیه در باره علی (ع) نازل شده است.
پس شکی در این که آیه مذکور در شأن امیرالمؤمنین (ع) نازل شده است باقی نمی‌ماند. چون اخبار یاد شده دارای سندهای صحیح می‌باشد. سند ابن ابوحاتم در تفسیرش و دو سند ابن کثیر در تفسیرش که از ابن مردویه روایت کرده و سندی که رزین ابدری در جمع بین صحاح سته از نسائی روایت کرده همه صحیح می‌باشند.
پس مثل همیشه ابن تیمیه این جا نیز از خود اجماع بر دروغ بودن این خبر را بافته و ساخته است.
نظر شما