گروه اندیشه: ایرانیانی که زندگی در غرب انتخاب کرده اند، اغلب افتخار آفرین هستند.آنان ستاره های درخشان کهکشان علم و معرفت در زندگی شان و مفید و موثر برای دیگران هستند. ایرانی بودن را با دریافت دقایق زندگی خود تعریف کرده اند. همواره خود را با کار تعریف کردن، مشی آنان است. خمودی و ناامیدی همواره در برابر آنان شکست خورده است. این که علم نزد ایرانیان، از نظر تاریخی و تمدنی جایگاه ویژه ای داشته می تواند در این باره موثر باشد. از این روست که شاهدیم متاسفانه بهترین مغزهای این کشور به دلیل این اندیشه تندروانه و هتاکانه «که هر کی نمی خواهد جمع کند برود»کوله بار مهاجرت بستند، ولی در دیار غرب چه افتخارها که نیافریده اند. امید آن که ایران ۱۴۰۳ به بعد، ایران بازگشت مغزهای مهاجر در حوزه دانشگاهی، عملی، و کسب و کار به ایران باشد. انتشار عکس زیر از سوی ایبنا، قابی از هفت نفر از عالمان حوزه تاریخ، ادبیات، و علوم اجتماعی به عنوان نمونه ای از خروار است که نشان می دهد کسانی که دلشان برای ایران می تپد و در خارج از کشور، از منظر علمی ایران را به جهانیان می شناسانند، تا چه اندازه مقتدارانه از موضع تسلط علمی، می درخشند. ناگفته نماند که در ایران نیز این متفکران فرهیخته و بسیار برجسته حضور دارند که به دلیل فضای زمانه تندروی، خانه نشین شدند و نامشان علیرغم صلاحیت های علمی، ناشناخته مانده است. به هر روی از هر یک از علمای حاضر در عکس زیر به طور خیلی خلاصه چکیده ای تهیه شده که در زیر از نظرتان می گذرد:
محمد توکلی طرقی، یرواند آبراهامیان و هما کاتوزیان در یکی از کنفرانس‌های انجمن مطالعات ایرانشناسی.
*دکتر هوشنگ اسفندیار شهابی استاد تاریخ و روابط بین‌الملل در دانشگاه بوستون است. وی در زمینه تاریخ و سیاست خاورمیانه، به ویژه تاریخ ایران و روابط بین‌الملل تخصص دارد. همچنین سابقه تدریس در دانشگاه‌های هاروارد و UCLA را نیز دارد. هوشنگ اسفندیار شهابی استاد تاریخ و روابط بین‌الملل تخصص او در سیاست و تاریخ فرهنگی خاور میانه، شیعه و قوانین بین‌الملل می‌باشد. هوشنگ شهابی سابقه تدریس در دانشگاه‌های هاروارد و دانشگاه کالیفرنیا، لس‌آنجلس را دارد
*دکتر مهرزاد بروجردی تحلیلگر سیاسی، پژوهشگر و استاد علوم سیاسی دانشگاه سیراکیوز در نیویورک است. در سال ۱۳۶۹ مدرک دکتری روابط بین‌الملل را از دانشگاه امریکن واشینگتن دریافت کرد و سپس دو سال دوره پسادکتری را در دانشگاه‌های هاروارد و تگزاس سپری نمود. وی از سال ۱۳۷۱ تاکنون در گروه علم سیاست دانشکده شهروندی و روابط عمومی مکسول در دانشگاه سیراکیوز تدریس می‌کند و در حال حاضر مدیر این گروه است.
مهم‌ترین حوزه‌های پژوهشی مورد علاقه مهرزاد بروجردی سیاست و تاریخ روشنفکری در خاورمیانه به ویژه ایران است. مهرزاد بروجردی رئیس سابق انجمن بین‌المللی ایران شناسی (International society for iranian studies)، قدیمی‌ترین گروه پژوهش‌های ایرانشناسی در مغرب زمین است. وی همچنین بنیان‌گذار و مدیر مرکز پژوهش‌های خاورمیانه در دانشگاه سیراکیوز و سر ویراستار رشته کتابهای تاریخ سیاسی و روشنفکری خاورمیانه در انتشارات این دانشگاه است. وی درانتشار بیش از ۳۰ کتاب در این رشتهٔ پژوهشی با انتشارات دانشگاه سیراکیوز همکاری داشته‌است.
*دکتر تورج اتابکی تاریخ‌پژوه و تاریخ‌نگار سرشناس ایرانی است که در مقام پژوهشگر ارشد پژوهشکده‌ی بین‌المللی تاریخ اجتماعی و استاد دانشگاه لیدن هلند فعالیت می‌کند. او در حوزه‌ی تاریخ معاصر ایران، تحقیقات بسیاری انجام داده و کتابهای متعددی را در این زمینه به رشته‌ی تحریر درآورده است. از میان بهترین آثار تورج اتابکی می‌توان به کتابهای «تاریخ فرودستان» و «تجدد آمرانه» اشاره کرد. او بعد از اینکه تحصیلات خود در رشته‌ی فیزیک نظری در دانشگاه ملی ایران و دانشگاه لندن را به پایان رساند، با انتخاب رشته‌ی تاریخ، در دانشگاه لندن و دانشگاه اوترخت هلند تا مقطع دکترا به تحصیل ادامه داد. تورج اتابکی در دانشگاه لِیدن هلند به‌عنوان مدرس تاریخ اجتماعی خاورمیانه و آسیای مرکزی خدمت می‌کند. او همچنین پژوهشگر ارشد پژوهشکده‌ی بین‌المللی تاریخ اجتماعی در آمستردام است و در حوزه‌های مختلفی همچون تاریخ اجتماعی، تاریخ سیاسی، تاریخ فرودستان، مدرنیته، مهاجرت، تاریخ کار و کارگری، تجدد و نوسازی در خاورمیانه و همین‌طور قفقاز و آسیای مرکزی به پژوهش می‌پردازد. تورج اتابکی علاوه‌بر سابقه‌ی ریاست انجمن اروپایی مطالعات آسیای مرکزی، سردبیری انجمن‌های مختلفی ازجمله مطالعات ایرانشناسی، مطالعات آسیای مرکزی، مطالعات خاورمیانه و مطالعات تاریخ بین‌المللی کار و کارگری را هم بر عهده داشته است.
*دکتر احمدکریمی حکاک احمد کریمی حکاک نویسنده، مترجم و پژوهشگر ادبی است. ادبیات تطبیقی را در دانشگاه راجرز نیوجرسی (Rutgers University) تا مقطع دکترا ادامه داد. در سال ۱۳۵۸ (۱۹۷۹ میلادی) از پایان نامه اش با عنوان «شاهنامه فردوسی در فرانسه و انگلستان ۱۷۷۰–۱۸۶۰: پژوهشی در مواجهه اروپاییان با حماسه شاهان پارسی» دفاع کرد. او در بازگشت به ایران، به دانشگاه ادبیات دانشگاه تهران رفت تا در جایگاه استادیار در رشته ادبیات تطبیقی برای دو سال به فعالیت بپردازد. کریمی پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ معاونت مدرسه عالی ترجمه را برای یک سال برعهده گرفت. در سال ۱۳۶۳ (۱۹۸۴ میلادی) به آمریکا مهاجرت کرد تا امروز در دانشگاه مریلند با درجه استادی به تدریس اشتغال دارد.شناخته شده ترین اثر تألیفی ایشان کتاب "طلیعه تجدد در شعر فارسی" است. این کتاب به زبان انگلیسی با عنوان "Recasting Persian Poetry: Scenarios of poetic modernity in Iran" در سال ۱۹۹۵ میلادی نوشته شده و در ایران، سال ۱۳۸۴، به ترجمه مسعود جعفری به همت انتشارات مروارید منتشر گردید.
*دکتر محمد توکلی طرقی ایرانشناسان و مورخ مطرح در عرصه بین‌المللی، ساکن کانادا است. در دسامبر ۱۹۸۸ با مدرک دکترا در رشته تاریخ از دانشگاه شیکاگو فارغ‌التحصیل شد. او از سال ۱۹۸۹ ابتدا به عنوان استادیار و سپس دانشیار، به تدریس در زمینه تاریخ و فرهنگ خاورمیانه، تمدن اسلامی، تاریخ معاصر کشورهای خاورمیانه (ایران)، انقلاب مشروطه ایران، انقلاب اسلامی ایران، اسلام و مدرنیته، ترکیه و ایران در سده بیستم، فلسفه تاریخ، شرق‌شناسی و غرب‌شناسی در دانشگاه ایلینوی پرداخته است. او استاد تاریخ و تمدنهای خاور نزدیک و خاورمیانه در دانشگاه تورنتو و رئیس گروه مطالعات تاریخی دانشگاه تورنتو است. طرقی از سال ۲۰۰۲ سر دبیر مجله «مطالعات تطبیقی جنوب آسیا، آفریقا و خاورمیانه» در دانشگاه دوک و عضو هیئت تحریریه «مطالعات ایرانی است. وی علاوه بر زبان انگلیسی با زبان‌های عربی، آلمانی و اردو آشنایی دارد. توکلی، برنده جایزه پژوهش‌های نو در سال ۱۹۹۲ شده و بورسیه کالج سنت آنتونی، دانشگاه آکسفورد (۱۹۹۸)، بورسیه مرکز مطالعات تاریخی دانشگاه جواهر لعل نهرو (دهلی نو، ۹۳–۱۹۹۲) و بورسیه دانشگاه هاروارد (۹۲–۱۹۹۱) را دریافت نموده است. وی در کتابهای خود به ارائه نظرات جدیدی دربارهٔ تجدد و مدرنیته پرداخته است. بر خلاف ماکس وبر که جریان مدرنیته را حاصل تفکر غربی و جریانی یکسویه تعبیر می‌نمود، دکتر توکلی مدرنیته را برآیند نیروهای مختلف تاریخی و حاصل عملکرد فرهنگها و تمدنهای متنوع می‌شمارد که در یک مقطع خاص تاریخی به تجدد منجر شده است. به بیان دیگر فرایند تجدد یک جریان خطی نیست که از غرب به شرق جاری شده باشد، بلکه همه فرهنگهای بشری در آن سهمی داشته‌اند.
*دکتر یرواند آبراهامیان تاریخ نگار ارمنی-آمریکایی زاده ایران است. در سال ۱۳۴۲ درجهٔ کارشناسی و کارشناسی ارشد خود را از دانشگاه آکسفورد دریافت کرد. آبراهامیان پس از مهاجرت به آمریکا موفق به گرفتن دکترای خود، در سال ۱۳۴۸ از دانشگاه کلمبیا شد.وی در دانشگاه های پرینستون و آکسفورد به تدریس «تاریخ ایران» پرداخت و هم اکنون در کالج باروک دانشگاه شهر نیویورک (CUNY) به تدریس تاریخ جهان و خاورمیانه مشغول است. آبراهامیان در مقوله «تاریخ ایران معاصر»، از برجسته ترین تاریخ نگاران محسوب می شود. آبراهامیان خودش را در زمینه سیاسی یک سوسیال دموکرات می‌داند و در آثارش نیز به دنبال یک تفسیر نئومارکسیستی و طبقاتی از ایران است. او در باره کودتای ۲۸ مرداد و تاریخ معاصر ایران دارای مجلدات بسیاری را به رشته تحریر درآورده است. آنچه بیش از هر موضوع دیگری نگرش تاریخ‌نگاری یرواند آبراهامیان را از دیگر پژوهندگان تاریخ معاصر ایران متمایز می‌سازد، تحریف خاص اوست بر مبانی اجتماعی تحولات سیاسی ادوار مورد بحث. توجهی که در درجه اول خود را به صورت احتراز از تأکید بر نقش تحولات خارجی بر دگرگونی‌های داخلی کشور نشان می‌دهد و آن گاه در بررسی تأثیر تنش‌های اجتماعی بر چگونگی شکل‌گیری حرکت‌های سیاسی.
*دکتر محمدعملی همایون کاتوزیان در ایران او را به نام همایون کاتوزیان و در خارج از ایران با کوته‌نوشت نام؛ هما کاتوزیان، نیز می‌شناسند، اقتصاددان، تاریخ‌نگار، کاوشگر علوم سیاسی و منتقد ادبی است.زمینهٔ تحقیق مورد علاقهٔ او مسائل مربوط به ایران است. تحصیلات رسمی دانشگاهی کاتوزیان در اقتصاد و جامعه‌شناسی است. او به‌طور همزمان مطالعاتش را در زمینهٔ تاریخ و ادبیات ایران تا سطح پیشرفتهٔ آکادمیک ادامه داده است و نتایج این مطالعات را می‌توان در تنوع آثار چاپ شده از او دید. تا کنون از او بیش از هفت کتاب در زمینهٔ تاریخ و ادبیات ایران به زبان انگلیسی به چاپ رسیده است. او در سال ۱۹۸۴ دکترایش را از دانشگاه کنت در کانتربری گرفت. در سال‌های بین ۱۹۶۸ تا ۱۹۸۶ در انگلستان، ایران، کانادا و ایالات متحده اقتصاد درس داد. او در حال حاضر Research Fellow (پژوهشگر پسا دکترا/دستیار آموزشی) در کالج سنت آنتونی، و عضو هیئت علمی مؤسسه شرق‌شناسی دانشگاه آکسفورد است. نشریهٔ ایرانشناسی یکی از نشریات نمایه شده در مؤسسه اطلاعات علمی (ISI) بوده که در حوزه مطالعات ایرانشناسی (تاریخ، اقتصاد، جامعه‌شناسی، ادبیات و…) مقالاتی را منتشر کرده و توسط انتشارات روتلج و با حمایت انجمن بین‌المللی ایرانشناسی منتشر می‌گردد. نخستین شمارهٔ آن در سال ۱۹۶۷ منتشر شده و همایون کاتوزیان سردبیر آن است. افرادی همچون ژاله آموزگار، تورج دریایی، تورج اتابکی، علی میرسپاسی، عباس امانت، ویلم فلور و جمعی دیگر از ایرانشناسان ایرانی و اروپایی از دیگر اعضای هیئت تحریریه و شورای مشورتی این فصل‌نامه هستند.
۲۱۶۲۱۶
نظر شما