به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، حجت الاسلام ناصر رفیعی استاد حوزه علمیه در یک سخنرانی اظهار داشت: در زمان دیگری، دعبل بن علی خزاعی، شاعر نام‌آور و دوستدار اهل‌بیت، منظومه‌ای سرود که در آن به مصائب کربلا، شهادت موسی بن جعفر و مظلومیت شهدای بنی‌هاشم و سادات پرداخته بود. او از کوفه راهی خراسان شد تا این شعر را در محضر امام رضا بخواند.
بنابر روایت مهر، وی افزود: دعبل با شوق و احترام در حضور آن حضرت ایستاد و شعرش را خواند. در پایان، دو بیت تازه افزود که وصف امامی در روزگار آخرالزمان بود؛ امامی که برمی‌خیزد، زمین را از عدالت آکنده و فساد را ریشه‌کن می‌کند. امام رضا پس از شنیدن شعر فرمودند: تمام ابیات از آنِ تو بود، جز این دو بیت که فرشته‌ای بر زبانت جاری ساخت. سپس پرسیدند: می‌دانی این امام که وصف کردی کیست؟ دعبل گفت: تنها می‌دانم که زمین را پاک می‌کند و فساد را از میان برمی‌دارد. امام رضا فرمودند: او از نسل من است، چهارمین فرزند پس از من. ظهورش مانند قیامت است و هیچ‌کس جز خدا زمان آن را نمی‌داند. روزی جمعه، هنگامی که مردم بی‌خبر و غافل‌اند، ندائی در سراسر زمین طنین می‌افکند که می‌گوید: من بقیه الله هستم، حجت خدا هستم، مهدی این امت هستم.
در ادامه این سخنرانی تقدیم مخاطبان می‌شود:
نظر شما