به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ این مفهوم نخستین بار توسط پژوهشگر حوزه حکمرانی، مریلی گرایندل مطرح شد و نشان داد که حتی در کشورهایی با مشکلات فراوان، برخی سازمان‌ها یا بخش‌ها به دلیل تمرکز روشن بر مأموریت و استفاده از ظرفیت‌های تخصصی می‌توانند نتایج چشمگیری به دست آورند.
اگر به وضعیت ورزش ایران نگاه کنیم، در کنار همه دشواری‌ها و محدودیت‌های ساختاری، نمونه‌های موفقی وجود دارند که توانسته‌اند برخلاف جریان عمومی حرکت کنند و موفق شوند. یکی از روشن‌ترین این نمونه‌ها انجمن هاکی روی یخ ایران است. این انجمن طی سال‌های اخیر با تکیه بر مدیریت تخصصی و علاقه‌مندان واقعی این رشته، بر مأموریت اصلی خود یعنی توسعه هاکی روی یخ متمرکز مانده است. کوچک بودن رشته و کمتر بودن ذی‌نفعان سیاسی، فرصتی فراهم کرده تا این انجمن با استقلال نسبی از حاشیه‌های رایج، به سمت کارآمدی حرکت کند.
از سوی دیگر، جذب منابع مالی متنوع از حامیان خصوصی و برقراری ارتباطات مؤثر با فدراسیون جهانی هاکی و کشورهای صاحب‌تجربه، موجب شده که وابستگی این انجمن به بودجه دولتی نزدیک به صفر باشد و از آن طرف، ثبات بیشتری در فعالیت‌هایش شکل بگیرد. همین تعاملات بین‌المللی علاوه بر انتقال دانش، اعتبار ویژه‌ای برای ایران در عرصه جهانی به همراه داشته است. نکته مهم‌تر آن‌که این انجمن به جای فعالیت‌های نمادین یا صرفاً بقا در ساختار ورزش، برنامه محوری و اجرای دقیق آن را دنبال کرده و تلاش کرده با حضور شایسته در رویدادهای منطقه‌ای و جهانی، کارنامه‌ای قابل سنجش و معتبر از خود ارائه دهد.
این تجربه نشان می‌دهد که حتی در دل محدودیت‌ها و چالش‌های فراگیر، می‌توان با تمرکز بر اهداف روشن، استقلال نسبی، مدیریت تخصصی و بهره‌گیری از ظرفیت‌های بین‌المللی، نمونه‌هایی الهام‌بخش از کارآمدی پایدار ارایه کرد. انجمن هاکی روی یخ ایران، امروز به‌مثابه یک «جزیره کارآمدی» در ورزش کشور شناخته می‌شود؛ جزیره‌ای کوچک اما واقعی که می‌تواند الگویی برای سایر رشته‌ها و فدراسیون‌ها باشد و به ما یادآوری کند که اصلاحات تدریجی و بازسازی اعتماد عمومی به نهادهای ورزشی، نه تنها ممکن است بلکه از دل همین تجربه‌های موضعی و موفق آغاز می‌شود.
258 258
نظر شما