به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، مرحوم استاد فاطمی نیا از اساتید برجسته اخلاق و عرفان شامگاه جمعه ۷ تیرماه ۱۳۹۸ در مسجد جامع اُزگل تهران سخنرانی کرد و درباره مقام علمی امام صادق(ع) و چگونگی تشکیل مدرسه تربیتی حضرت سخن گفت.
بنابر روایت شفقنا، در ادامه گزیده ای از بیانات ایشان در این مراسم را می خوانید:
منظور از فقه الصادق(ع)
جوانان بدانید که معلومات ارزش دارد و این معلومات آسان به دست نیامده است. ما بچه و نوجوان بودیم به ما می گفتند فقه صادق(ع) ولی نمی دانستیم مقصد از آن چیست؟ اصلا وقتی می گویند فقه صادق(ع) این فقه صادق(ع) چیست؟ فقه صادق(ع) همه علوم را شامل می شود، فقه صادق(ع) به معنای همه علوم است.
علم امروز دنیا از امام صادق(ع)
یکی از شیعیان عراق کتابی درباره امام صادق(ع) نوشته است و در پایان جمع بندی نموده است و آورده که درباره امام صادق(ع) چگونه می توان حرف زد؟ اصلا از کجا می توان شروع کرد؟ آیا از علمش صحبت کنیم؟ آیا از شخصیت ایشان حرف بزنیم؟ آیا از اخلاق ایشان سخن بگوییم؟ و هزاران چیز دیگر، اصلا از کجا صحبت کنیم؟ امام صادق(ع) همان شخصیتی است که علم او امروز دنیا را پر کرده است.
مدرسه امام صادق(ع) / منظور از ۴ هزار شاگرد
مدرسه امام صادق(ع) در تاریخ بی نظیر بود و در دنیا دیگر چنین مدرسه ای پیدا نمی شود. درباره مدرسه امام صادق(ع) یک نکته وجود دارد و آن اینکه مشهور است که این مدرسه چهار هزار شاگرد داشته است اما این تعداد قید زده شده است. شیخ مفید در کتاب ارشاد می نویسد این چهار هزار شاگرد فقط از ممتازان این مدرسه بوده اند نه اینکه کل شاگردان این مدرسه چهار هزار نفر باشند.
مدرسه امام صادق(ع) چگونه تشکیل شد؟ / موسس این مدرسه
حالا این مدرسه امام صادق(ع) چگونه تشکیل شد؟ موسس این مدرسه جد مظلومشان حضرت ابی عبدالله الحسین(ع) هستند که این مدرسه با شهادت امام حسین(ع) شروع و تاسیس شد و حضرت سجاد(ع) استاد این مدرسه و حضرت زینب کبری(س) معاون این مدرسه بود.
حضرت سجاد(ع) با اینکه در دوران فشار حاکمان ظالم بود ولی این مدرسه را اداره می کردند. بعد از ایشان حضرت باقر(ع) این مدرسه را ادامه دادند ولی ایشان هم در فشار بنی امیه بودند. و با این شرایط این مدرسه تشکیل شد.
ابن حجر یک عالم سنی متعصب درباره امام باقر(ع) می گوید: حضرت باقر(ع) شکافنده علم و پرچمدار علم در جهان است، چون ایشان نفسش پاکیزه است.
امام باقر(ع) که یکی از اساتید این مدرسه است در مقامات عارفین مقاماتی دارد که زبان از وصف آن عاجز است. او باقر و شکافنده است. می گویند این مدرسه با مدرسه های دیگر فرق داشت برای اینکه در این مدرسه امام گنج های دفن شده معارف را بیرون می آورد و این مدرسه را حضرت باقر(ع) تحویل امام صادق(ع) دادند.
در این مدرسه چه چیز تدریس می شد؟
در این مدرسه فقه، حدیث، تفسیر، قرآن و حتی اخلاق تدریس می شد. در گذشته اخلاق را کنار گذاشته بودند و فکر می کردند که اخلاق یک چیز جزئی است در صورتی که بعضی همه علم های دنیا را بدست می آورند اما اخلاق ندارد و نمی دانند هر چه هست در اخلاق است. علمای نجف علمای بزرگی بودند و فقط با فقه و اصول به آنجا نرسیدند، بلکه همه اخلاق و کرامت داشتند.
در این مدرسه حتی فلسفه هم گفته می شد آن هم فلسفه به معنای واقعی آن و همینطور طب هم گفته می شد و علم کیمیا که شیمی است نیز در این مدرسه تدریس می شد. و به طور کلی تمام علم ها و فن های عالم در این مدرسه گفته می شد.
گفته شده شاگردان امام صادق(ع) شب ها دفتر و قلم خود را بالای سرشان می گذاشتند و منتظر بودند صبح شود و به مدرسه بروند و این قدر به این مدرسه عشق و علاقه داشتند. شوخی نیست، امام صادق(ع) کسی نبوده که عاشق او نشود. این شاگردان تا از خواب بیدار می شدند به سوی این مدرسه حرکت می کردند.
علم همه عالم از امام باقر(ع) و صادق(ع)
شیخ محمد زهره کتابی دارد که درباره امام صادق(ع) نوشته است که امام صادق(ع) در مدینه بود اما هر کس در هر کجای دنیا مشکل علمی داشت به مدینه می آمد و از حضرت می پرسید و جوابش را می گرفت و می رفت. ابن حدید سنی هم می گوید: نه ایران و عراق، نه شام و بغداد بلکه مردم همه دنیا علم را از دو نفر امام صادق(ع) و امام باقر(ع) گرفتند و امروز ما شیعه به امامان عزیزمان افتخار می کنیم اما یک عده چگونه جواب زحمات امام صادق(ع) را دادند؟ رفتند بقیع و قبر ایشان را تخریب کردند.
دقت در انتخاب دوست
جوانان عزیز درست است که دین ما دین اجتماع است اما در انتخاب دوست و رفیق خیلی دقت کنید. یک نفر خدمت امام صادق(ع) رفت دید که حضرت به زیر زمین منزل رفته و تنها نشسته اند! و فرمودند: زمان فاسد شده است و برادرها بعضی ها عوض شده اند! امام در آن زمان این هشدار را داده اند، پس در انتخاب دوست و رفیق مراقب باشید.
زوجین به جای بحث با یکدیگر عفو و گذشت داشته باشند
زن و شوهر در خانه با هم بحث می کنند و هیچ کدام هم گذشت نمی کنند و آخر افسرده می شوند و مجبور می شوند نزد پزشک بروند و پشت هم برای آنها دارو تجویز می کند و اگر با دارو خوب نشدند پزشک مجبور است به آنها شوک بدهد و بستری کند. در صورتی که ریشه این افسردگی و بیماری خودشان هستند و در خانه خودشان است.
اگر در موقع عصبانیت در موقع بحث و درگیری خانم و آقا کمی کوتاه آمده بودند و به هم غر نمی زدند و یکی عفو و گذشت داشت، حال و روز آنها این چنین نبود که افسرده شوند و عصبی باشند و اکنون مجبور باشند قرص و دارو بخورند!
ناراحتی امام صادق(ع) از ترس یکی از کنیزانشان
سفیان ثوری می گوید وارد محفل امام صادق(ع) شدم، دیدم حضرت ناراحت هستند و پرسید چه شده است؟ حضرت فرمودند: من نهی کرده بودم که کسی از اهل خانه و خانواده روی پشت بام نروند. اما یک دفعه دیدم کنیزی از اهل خانه یکی از بچه هایمان را بغل گرفته و روی نردبان در حال بالا رفتن به پشت بام است و تا مرا دید این کنیز به خودش لرزید و متهیر شد و بچه از بغل او افتاد و مُرد.
ناراحتی من برای مرگ بچه ام نیست، بلکه این ناراحتی به خاطر این است که چرا این کنیز رعب و ترس مرا در دل داشته است! از این ناراحت هستم و بعد فرمودند این کنیز را آزاد کردم و سند آزادی اش را دادم.
روضه مکشوف نخوانید
من مصیبت مکشوف نمی خوانم، اما روز به روز می بینیم بدتر می شود و هر کس روضه مکشوف می خواند. کسی بود در روز عاشورا نمی شد با او حرف زد، همه حواس این فرد جای دیگر بود و فقط اشک می ریخت و برای خودش روضه می خواند.
با امام زمان(عج) بازی نکنید!
با خدا عهد کردم که هر وقت خواستم با امام زمان(عج) صحبت کنم و امام را صدا کنم، اگر حال نداشتم ساکت باشم. نباید با امام زمان(عج) بازی کرد. متاسفانه در مجالس با امام زمان(عج) بازی می کنند! می گویند امام زمان(عج) را صدا کنید، بلند صدایش کنید!
آیت الله بهجت نقل می کردند که سیدی بود که امام زمان(عج) را کار داشت و ۴۰ روز امام را صدا می زد! شب چهلم یک صدایی آمد و گفت: فکر نکن ما از شما غافل هستیم! بدانید این خیلی حرف بزرگی است، امام زمان(عج) از ما غافل نیست، این ما هستیم که از امام زمان(عج) غافل هستیم.
عارف کیست؟
کسی یک خط شعر حافظ بلد شده می گوید من عارف هستم! در صورتی که عرفان این چیزها نیست و عارف کسی است که خدا شناس است و عرفان به معنای خدا شناسی است. آن هم اگر کسی از راه صحیح برود، راهی که مرحوم امام راحل، آیت الله قاضی، علامه طباطبایی رفتند، آن عرفان درست است.
اصلا دنیا برای همین عرفان آفریده شده و خلقت عالم برای همین است که یک آیت الله قاضی درست شود. حتی در زمان حیات مرحوم آیت الله قاضی علمای نجف یواشکی به منزل ایشان می رفتند.
نظر شما