چند نکته تکراری درباره نمایشگاه کتاب

البته گردانندگان نمايشگاه اصلا برايشان مهم نيست كه اهل فن چه نظري دارند. آنها در هر شرايطي به وظيفه خود كه همانا برگزاري نمايشگاه است با جان و دل اهتمام مي‌ورزند. ايرادي هم ندارد. ما سال‌هاست كه به چنين اوضاعي كاملا عادت كرده‌ايم. نويسنده و روشنفكر غُرش را مي‌زند، مسئول و دولتمرد هم كارش را انجام مي‌دهد. ولي به هر حال توجيه كه مي‌توان كرد اين اوضاع را. نمي‌توان؟! ممكن است چند نفر آدم بيكار حرف آنهايي كه غُر مي‌زنند را جدي بگيرند، بد نيست دوستان چيزهايي سر هم كنند و به گوش خلق‌الله برسانند تا دست‌كم شعار «پاسخگو» بودنشان خيلي زير سؤال نرود. اگر نمي‌توانند همين مقدار زحمت را هم بر خودشان هموار كنند بگويند شايد توانستيم فكري به حالشان كنيم.
2- مصلا اصلا جاي مناسبي براي برگزاري نمايشگاه كتاب نيست. تا به حال كسي را نديده‌ام از مكان نمايشگاه راضي باشد. روشنفكرها به طعنه و تمسخر مي‌گويند: همه چيز را با هم قاطي كرده‌اند، نماز را در دانشگاه برپا مي‌كنند، نمايشگاه كتاب را در مصلا. متشرعين هم مي‌گويند: آخر هر چيزي جايي دارد، چرا بايد در جايي كه مختص عبادت است اين قدر نامحرم در همديگر بلولند. سال‌هاست كه مسئولين وعده مي‌‌دهند كه به زودي نمايشگاه را در جايي دورتر از شهر تدارك مي‌بينند. با اين حال آنچه اتفاق مي‌افتد هيچ ربطي به وعده و وعيدهايي كه مي‌شنويم ندارد. چرا؟ آيا حقيقتا امكان تحقق برپايي نمايشگاه در جايي غير از مركز شهر وجود ندارد؟ ما كه دعوي كارهاي بزرگ داريم و في‌المثل مي‌خواهيم درياي شمال كشور را به خليجي در جنوب كشور پيوند بزنيم، نمي‌توانيم يك جاي آبرومند براي برپايي يك نمايشگاه در نظر بگيريم؟ با هر متر و معياري كه حساب كنيد مصلا قابليت چنين اتفاقي را ندارد.
3- بعضي‌ها مي‌گويند نمايشگاه كتاب هيچ حسني كه نداشته باشد اين مزيت را دارد كه لااقل چند روزي اهل قلم قدر بينند و بر صدر نشينند.
چرا قدر همين فرصت اندك را نمي‌دانيد. مي‌گويم حق با شماست ولي آنچه من مي‌بينم قدرداني از دوستان و آشنايان و نزديكان است.
اگر حقيقتا پاي پاسداشت اهل فرهنگ و قلم در ميان است اين لطف و عنايت بايد متوجه همگان شود نه فقط يك عده خاص.
في‌المثل همين توزيع بن كتاب را در نظر بگيريد. نمي‌گويم كساني از اين بن‌ها در اختيارشان قرار مي‌گيرد كه هيچ نسبتي با كتاب و كتابخواني ندارند، اما به جرأت مي‌توانم گفت بسياري از آنها كه مستحق دريافت چنين امكاناتي هستند از آنچه بايد در اختيارشان قرار بگيرد محرومند. برخورد تبعيض‌آميز با برخي از ناشران هم كه جاي خود دارد. اگر اين ايام، ايام همدلي اهل فرهنگ با يكديگر است مي‌توان براي چند روز هم كه شده مسائل شخصي و اختلاف سليقه‌ها را كنار گذاشت و با مداراي بيشتري با قبيله قلم مواجه شد.