بزرگداشت رفتگر بجنوردی

در روز 7/2/1391 به هنگام صرف صبحانه همسرم گفت آیا از نحوه ی تقدیر صاحب کیف یک میلیارد تومانی از رفتگر بجنوردی با خبر شدی؟ گفتم خیر.

گفت ایشان بعد از پیدا شدن کیف مبلغ دویست هزارتومان به احمد ربانی کمک کرده است. آیا به نظر تو این میزان پاداش درخور میزان خدمتی که این مرد درستکار در حق وی انجام داده است می باشد؟ گفتم البته جزای آن نیکی این نیست.

به متن خبر که مراجعه کردم دیدم میزان پاداش مرد صاحب کیف همان بوده است، البته مسئولان شهرداری نیز قول داده اند احمد را رسمی کنند و برایش پاداش نقدی هم در نظر بگیرند که هنوز اعلام نشده است و به او یک هفته هم مرخصی داده اند.

این موضوع سبب شد که کمی با هم در این باره گفتگو کنیم و ظهر نیز موضوع را با سایر بچه ها که به دیدارمان آمده بودند در میان بگذاریم. پس از گفتگو همگی به این نتیجه رسیدیم که فارغ از ارزش گذاری و آزمون کفایت میزان پاداش اعطایی صاحب مال و دولت، ما به عنوان شهروندان این مرز و بوم یک مسئولیت اجتماعی داریم که از اخلاق تجلیل کنیم، آن هم در این روزگاران غربت اخلاق! بنابراین، در روزی که تعلق به بانوی فتوت حضرت فاطمه زهرا (ع) دارد بر آن شدیم تا در باره مسئولیت اجتماعی خودمان فکر کنیم و افزون بر آن قدمی نیز برداریم.

شوربختانه، واقعیت روزگار، حکایت از تواتر رندیهای حقیرانه، فرصت طلبی های رذیلانه و کمرنگ شدن بزرگمردی و فتوت در این زمانه دارد. لذا، رفتار کسانی چون احمد ربانی فراتر از یک اقدام فردی نشان از زنده بودن اخلاق دارد. بروز چنین رفتارهای مثبتی، ارزشی بسیار فزونتر از یک رفتار فردی دارند و چنانچه جامعه به آن یک بازخورد درخور دهد ظرفیت آغاز یک سلسله پدیده¬های امید بخش را در پی دارد.

کافی است که کمی به لطماتی که فسادهای بزرگ و گسترده به جان و روان هموطنان مان وارد کرده است بیندیشیم. ببینینم که چگونه آز و طمع در همین پرونده ی معروف به سوءاستفاده سه هزار میلیاردی جولان می دهد. اندکی به شبکه های سازمان یافته فساد و میزان آلودگی و قدرت آلایندگی آنان تامل کنیم.

اینک سخن این است که آیا ما شهروندان ایران زمین باید همچنان منتظر پیشقدمی دولت و حاکمان جهت انجام حرکتهای اصلاحی بمانیم و یا آنکه خود میتوانیم با مشاهده ی چنین صحنه های امیدبخشی به وجد آییم و با تکیه بر داشته های پنهان، خاک خورده و مورد غفلت خود حرکت به سوی پاکی و درستی را سرعت بخشیم. سخن از مسئولیت اجتماعی شهروندی است!
ما برآن شدیم تا به مسئولان روزنامه ی دنیای اقتصاد پیشنهاد کنیم تا حسابی را برای مدت یک هفته افتتاح کنند و از ایرانیان عزیر بخواهند تا به حکم فتوت و جوانمردی و در مقام ایفای مسئولیت اخلاقی شهروندی مبلغی را به هر میزان که تمایل دارند به این حساب واریز کنند. در پایان هفته، این روزنامه با هماهنگی سایر نهادهای اجتماعی و برگزاری یک جشن بزرگ تمام مبلغ جمع آوری شده را بدون هیچ کم و کاست عینا در وجه مرد صاحب فتوت آقای احمد ربانی واریز نماید. پیشنهاد ما این است که روزنامه ی دنیای اقتصاد با یک حرکت اجتماعی نشان دهد که ظرفیت هماهنگی بین سایر نهادهای اجتماعی برای امر توسعه ی اجتماعی را بدون واسطه و مداخله نهاد قدرت دارد. ما نیز به همراه این یادداشت یک برگ چک از حساب مشترکمان را در وجه آن روزنامه به منظور کمک به این حرکت اجتماعی تقدیم می کنیم.

البته اندیشه ی دیگری نیز وجود داشت که این حرکت می تواند آغاز یک کمپین اجتماعی دائمی برای پاسداشت اخلاق در زندگی اجتماعی باشد. از این منظر، این حرکت می تواند به بنیانگذاری یک نهاد اجتماعی منجر شود که به احیای اخلاق در جامعه بپردازد و از اخلاق در عالم نظر و عمل پاسداری نماید.

در این راستا در یک حرکت دائمی، نه تنها از این مرد بلکه از مردان و زنانی که نمونه های اخلاق در جامعه هستند تجلیل و جایزه ی اخلاقِ سال را در کشور پایه گذاری کند. همچنین این نهاد می تواند بطور دائمی اقدام به پایش نمونه های اخلاقی و ضداخلاقی و ریشه یابی آنها کند. به هرروی، روزنامه ی دنیای اقتصاد می تواند همین موضوع را نیز به نظرخواهی عمومی بگذارد و براساس بازخوردی که از جامعه دریافت می کند تصمیم بعدی را اتخاذ نماید.
1717