غزال زیاری: زندگی آلبرت اینشتین فراتر از فرمول مشهور E=mc² و نظریه‌های انقلابی‌اش، پر از پیچیدگی‌ها و داستان‌های شخصی و سیاسی است. او در ۱۴ مارس سال ۱۸۷۹ میلادی در اولم آلمان به دنیا آمد و از کودکی کنجکاوی علمی زیادی داشت؛ علاقه‌ای که او را به نوشتن اولین مقاله علمی‌اش در ۱۶ سالگی واداشت. تحصیلاتش با دشواری همراه بود و پس از مهاجرت خانواده به ایتالیا، مدرسه شبانه‌روزی را ترک کرد؛
اما در نهایت در سوئیس تحصیلاتش را در پلی‌تکنیک فدرال زوریخ ادامه داد. ورود به اداره ثبت اختراعات سوئیس نقطه عطفی در مسیر علمی او بود و همانجا بود که سالی معجزه‌آسا را پشت سر گذاشت و چهار مقاله بنیادین، از جمله نسبیت خاص و اثر فوتوالکتریک را منتشر کرد. کسب جایزه نوبل فیزیک در سال ۱۹۲۱ برای کشف اثر فوتوالکتریک، نقطه اوج حرفه‌ای او بود.
گریزی بر زندگی شخصی آلبرت
زندگی شخصی اینشتین هم پر از فراز و فرود بود؛ او در ابتدا با میلوفا ماریچ ازدواج کرد و حاصل این ازدواج دختری به نام لیزرل بود. دو پسرش، هانس و ادوارد، هم سرنوشت متفاوتی داشتند؛ ادوارد به بیماری روانی مبتلا شد و بیشتر عمرش را در مراکز درمانی گذراند.
اینشتین بعد از جدایی از میلوفا، با دخترخاله‌اش السا ازدواج کرد و در سال‌های بعد روابط عاشقانه دیگری نیز داشت. از منظر سیاسی، اینشتین مخالف ملی‌گرایی و طرفدار صلح بود؛ تابعیت آلمانی‌اش را در ۱۶ سالگی کنار گذاشت و تا گرفتن تابعیت سوئیسی، بدون تابعیت بود.
در آن دوره FBI ، پرونده‌ای ۱۴۲۷ صفحه‌ای درباره او گشود و حتی این پیشنهاد مطرح شد تا ورود اینشتین به آمریکا ممنوع شود که البته در نهایت این پیشنهاد رد شد. مواضع سیاسی اینشتین او را در تقابل با افرادی مثل فریتس هابر قرار داد. این فیزیکدان بزرگ، در عین حال مدافع حقوق مدنی هم بود و در سال ۱۹۵۱ داوطلب شد تا به نفع دوبوا، فعال حقوق سیاه‌پوستان، شهادت دهد.
زندگی اینشتین ترکیبی از نبوغ علمی، بحران‌های خانوادگی و تعهد سیاسی بود؛ اما جزئیات و چالش‌های کمتر شناخته‌شده او همچنان خواننده را به پرسش‌های تازه‌ای درباره شخصیت و مسیر او وامی‌دارد. برای مطالعه ادامه این مقاله، اینجا کلیک کنید.
58321
نظر شما