به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، رسانه انگلیسی در گزارشی مفصل و تکان‌دهنده به بررسی روایت‌های زندانیان فلسطینی آزادشده از زندان‌های رژیم صهیونیستی پرداخته و آن را نمونه‌ای از «بی‌رحمانه‌ترین اشکال شکنجه» توصیف کرده است.
بنابر روایت ایسنا، روزنامه انگلیسی «گاردین» در این گزارش با شهادت‌های مستقیم از زندانیان آزادشده نشان می‌دهد که در زندان‌های رژیم صهیونیستی، بدرفتاری، شکنجه جسمی و روانی، بی‌توجهی پزشکی و گرسنگی دادن به‌عنوان رویکردی سازمان‌یافته اعمال می‌شود؛ وضعیتی که به گفته نهادهای حقوق بشری، نقض آشکار قوانین بین‌المللی است.
در ابتدای گزارش، گاردین به روایت «نسیم الرضی» کارمند ۳۳ ساله دولت از منطقه بیت‌لاهیا در غزه پرداخته است. او در ۹ دسامبر ۲۰۲۳ در یکی از مدارس پناهجویان در غزه بازداشت شد و نزدیک به ۲۲ ماه بدون هیچ اتهامی در زندان‌های مختلف این رژیم، از جمله ۱۰۰ روز در یک سلول زیرزمینی، نگهداری شد. الرضی که همراه با ۱۷۰۰ فلسطینی دیگر آزاد شده، گفته است که آخرین تصویری که از غزه دید، تار بود، چرا که بر اثر ضربه کفش سربازان اسرائیلی بینایی‌اش آسیب دیده بود. او در طول بازداشت، دچار بیماری‌های جسمی متعددی شده و هنگام آزادی آثار کبودی و جراحت بر بدنش آشکار بوده است.
به گفته الرضی، همان‌طور که سازمان حقوق بشری «بتسلیم» اشاره کرده، شرایط سخت زندان‌ها بخشی از یک «سیاست عامدانه شکنجه» علیه زندانیان فلسطینی است. او گفته است: «شرایط در زندان به‌طرز غیرقابل‌تحملی خشن بود، از بستن دست‌وپاها گرفته تا تحمل بدترین اشکال شکنجه.» وی افزوده که نگهبانان زندان به‌طور منظم با گاز اشک‌آور، گلوله پلاستیکی و سگ‌های تربیت‌شده، زندانیان را مورد حمله قرار داده و آنان را به‌شدت کتک می‌زدند. الرضی همچنین گفته است که ۱۴ زندانی در اتاقی نگهداری می‌شدند که برای پنج نفر طراحی شده بود و این شرایط غیربهداشتی موجب ابتلای او و دیگران به بیماری‌های قارچی و پوستی شد، در حالی که هیچ درمان مؤثری در زندان ارائه نمی‌شد.
گاردین سپس به روایت «محمد العصیلیه» دانشجوی ۲۲ ساله دانشگاه پرداخته است که در ۲۰ دسامبر ۲۰۲۳ بازداشت و هم‌اکنون از زندان نفحه در صحرای نقب آزاد شده است. او نیز مانند الرضی هرگز به جرمی متهم نشد و از بیماری گال در اثر شرایط غیربهداشتی رنج می‌برد. العصیلیه گفته است: «هیچ مراقبت پزشکی وجود نداشت. ما تلاش کردیم با مواد ضدعفونی‌کننده زخم‌هایمان را درمان کنیم، اما فقط وضعیت را بدتر کردیم. تشک‌ها کثیف، محیط ناسالم و غذا آلوده بود.» او همچنین یکی از شیوه‌های شکنجه را شرح داده است: «محلی بود که آن را “دیسکو” می‌نامیدند، جایی که موسیقی بلند را ۲ روز بدون توقف پخش می‌کردند. این یکی از دردناک‌ترین روش‌های شکنجه بود. آن‌ها ما را به دیوار آویزان می‌کردند، با آب و هوای سرد اسپری می‌کردند و گاهی پودر فلفل روی ما می‌پاشیدند.»
به نوشته گاردین، هر ۲ زندانی در طول بازداشت بخش قابل‌توجهی از وزن خود را از دست دادند؛ وزن الرضی از ۹۳ کیلوگرم به ۶۰ رسید و وزن العصیلیه از ۷۵ به ۴۲ کاهش یافت. «ایاد قدیح»، مدیر روابط عمومی بیمارستان ناصر در جنوب غزه، تأیید کرده است که بسیاری از زندانیان آزادشده در وضعیت جسمی وخیمی قرار داشتند و آثار شکنجه، شکستگی، زخم و جراحت بر بدنشان کاملاً مشهود بود. او گفت: «بسیاری از آزادشدگان مستقیماً به بخش اورژانس منتقل شدند و آثار گرسنگی طولانی‌مدت بر بدنشان آشکار بود.»
در ادامه، گاردین به نقل از «کمیته عمومی علیه شکنجه در اسرائیل» می‌نویسد که حدود ۲۸۰۰ فلسطینی از غزه بدون هیچ اتهامی در زندان‌ها و بازداشتگاه‌های رژیم صهیونیستی نگهداری می‌شوند. این بازداشت‌های گسترده پس از حمله ۷ اکتبر ۲۰۲۳ و با اصلاح «قانون مبارزان غیرقانونی» در دسامبر همان سال ممکن شد؛ اصلاحیه‌ای که بازداشت نامحدود افراد را تنها بر اساس «دلایل معقول» صادرشده توسط افسران ارتش مجاز می‌داند.
گاردین همچنین اشاره می‌کند که مقامات زندان و ارتش صهیونیستی به درخواست این روزنامه برای توضیحاتی در این باره واکنش نشان نداده‌اند، اما پیش‌تر ادعا کرده بودند که شرایط زندان با قوانین بین‌المللی مطابقت دارد. با این حال، شواهد و شهادت‌ها خلاف این ادعا را نشان می‌دهد. به گفته «تال اشتاینر» مدیر اجرایی کمیته ضدشکنجه، میزان و گستره شکنجه و بدرفتاری در «زندان‌ها و پایگاه‌های نظامی اسرائیل از ۷ اکتبر به‌شدت افزایش یافته است و این بخشی از سیاست رسمی تصمیم‌گیران اسرائیلی است.» در همین راستا، «ایتامار بن‌گویر» وزیر امنیت داخلی رژیم صهیونیستی در شبکه‌های اجتماعی خود اعلام کرده بود که زندانیان فلسطینی باید «حداقلِ حداقل» غذا را دریافت کنند.
در پایان گزارش، گاردین به بُعد انسانی ماجرا اشاره می‌کند. الرضی پس از آزادی دریافت که همسر و تمام فرزندانش جز یکی، در جریان حملات رژیم صهیونیستی به غزه شهید شده‌اند. او گفته است: «خیلی خوشحال بودم که آزادی‌ام با تولد دختر کوچکم صبا همزمان است و می‌خواستم برایش بهترین هدیه را بخرم تا تولدش را جشن بگیریم، اما صبا با خانواده‌ام رفت و شادی من هم با او رفت.»
219
نظر شما