پیشنهادی که ایران باید بپذیرد

روزنامه وال‌استریت ژورنال در تازه‌ترین شماره خود در مقاله‌ای به بررسی جنبه‌های مثبت و منفی پیشنهاد اخیر کشورهای روسیه، آمریکا و فرانسه به ایران برای تأمین سوخت رآکتور تهران پرداخته است. در این مقاله آمده است: یکی از نشانه‌هایی که حاکی از عدم جدی‌بودن ایران در مذاکرات است روز جمعه به چشم خورد. آمریکا در کنار کشورهای اروپایی و روسیه خواستار این شده تا غنی‌سازی اورانیوم کم غنی‌شده ایران در خارج از این کشور صورت گیرد اما ایران هنوز به این جریان پاسخ نداده است و در عوض اینکه در ضرب‌الاجل تعیین شده -روزجمعه گذشته-پاسخی به پیشنهاد رسمی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی داشته باشد. برخی از مقامات این کشور اظهار داشته‌اند که این کشور باید در عوض اینکه اورانیوم کم غنی‌شده‌اش را به روسیه و از آنجا به فرانسه بفرستد، برای مصارف پزشکی رآکتور تهران اورانیوم خریداری کند.

اما این چانه‌زنی شاید چندان منطقی نباشد چراکه پیشنهاد آمریکا برای دولت احمدی‌نژاد پیشنهاد مناسبی است. در حال‌حاضر هیچ‌کس از میزان دقیق اورانیوم کم‌‌غنی‌شده ایران خبر ندارد و برآورد تحلیلگران مسائل اتمی این است که ایران به مراتب بیش از 1500 کیلوگرم اورانیوم کم غنی‌شده در اختیار دارد و این تنها مقداری است که به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اعلام کرده است. بنابراین واگذاری 1200 کیلو از این مقدار نمی‌تواند چندان مشکلی برای ایران ایجاد کند، چون از سوی دیگر ایران در مخالفت با قطعنامه‌های شورای امنیت همچنان به غنی‌سازی اورانیوم ادامه می‌دهد و می‌تواند این مقدار اورانیوم کم غنی‌شده را در ظرف یک سال فعالیت سانتریفیوژهای مرکز نطنز تأمین کند.

به نوشته وال‌استریت ژورنال هنری سوکولسکی از مرکز آموزش سیاست‌های خلع سلاح در این زمینه می‌گوید: با غنی‌سازی اورانیوم کم غنی‌شده ایران توسط فرانسه از میزان دستیابی ایران به بمب اتمی کم خواهد شد اما اگر که ایران به اورانیوم با خلوص 20‌درصد دست پیدا کند شاید چشم‌انداز دستیابی ایران به بمب اتمی از 5 ماه آینده به یک ماه کاهش یابد.

از سوی دیگر ایران شاید با پیشنهاد موافقت کند چرا که تکنولوژی تولید اورانیوم با خلوص 20 درصد این کشور به مراتب ضعیف‌تر از روسیه است و اخیراً در گزارشی اشاره شده بود که اورانیوم غنی‌شده در ایران دارای ناخالصی‌هایی است که می‌تواند به سانتریفیوژهای مرکز نطنز آسیب جدی بزند.