به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، گریه کردن یکی از نعمت های خداوند است، گریه کردن علت های مختلفی دارد و با هم متفاوت هستند. ائمه سخنان و احادیث بسیاری برای گریه کردن آوردند.
بنابر روایت مجمع جهانی شیعه شناسی، ائمه به تعدادی از احادیث درباره گریه کردن اشاره کردیم.
1- امام حسین (علیه السلام):
الْبُکَاءُ مِنْ خَشْیَهِ اللَّهِ نَجَاهٌ مِنَ النَّارِ؛ گریه از ترس خدا سبب نجات از آتش جهنّم است.
(جامع الاخبار(شعیری) ص ۹۷)
2- امام صادق (علیه السلام):
طَلَبْتُ نُورَ الْقَلْبِ فَوَجَدْتُهُ فِی التَّفَکُّرِ وَ الْبُکَاءِ وَ طَلَبْتُ الْجَوَازَ عَلَی الصِّرَاطِ فَوَجَدْتُهُ فِی الصَّدَقَهِ وَ طَلَبْتُ نُورَ الْوَجْهِ فَوَجَدْتُهُ فِی صَلَاهِ اللَّیْل؛ روشنایی دل را جوییدم و آن را در اندیشیدن و گریستن یافتم و گذر از صراط را جوییدم و آن را در صدقه دادن یافتم و نورانیّت چهره را جوییدم و آن را در نماز شب یافتم .
(مستدرک الوسائل ج ۱۲، ص ۱۷۳، ص ۱۳۸۱۰)
3- امام هادی (علیه السلام):
[اَلْمُؤْمِنُ] یُحْسِنُ وَ یَبْکی کَما أَنَّ الْمُنافِقُ یُسییءُ وَ یَضْحَکُ؛ مؤمن خوبی می کند و می گرید، ولی منافق بدی می کند و می خندد.
(ارشاد القلوب(دیلمی) ج ۱ ، ص ۱۳۵)
4- پیامبر (صلی الله علیه و آله):
البکاء من الرّحمه و الصّراخ من الشّیطان؛ گریه از رحمت است و فریاد از شیطان است.
(نهج الفصاحه ص ۳۷۶ ، ح ۱۱۱۳)
5- پیامبر (صلی الله علیه و آله):
طُوبَی لِصُورَهٍ نَظَرَ اللَّهُ إِلَیْهَا تَبْکِی عَلَی ذَنْبٍ مِنْ خَشْیَهِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ لَمْ یَطَّلِعْ إِلَی ذَلِکَ الذَّنْبِ غَیْرُهُ؛ خوشا چهره ای که خداوند به آن می نگرد در حالی که از ترس خدا بر گناهی که کرده می گرید و جز او کسی از آن گناه آگاه نیست .
(بحار الأنوار(ط.بیروت) ج ۹۰ ، ص ۳۳۱ ،ح ۱۵؛ ثواب الاعمال و عقاب الاعمال ص ۱۶۷)
6- پیامبر (صلی الله علیه و آله):
فی خُطبه الوَداعِ: و مَن ذَرَفَتْ عَیناهُ مِن خَشیهِ اللّه کانَ لَه بکلِّ قَطرهٍ مِن دُموعِهِ مِثلُ جَبَلِ اُحُدٍ یکونُ فی میزانِهِ مِن الأجْرِ ؛ در خطبه حجه الوداع : هر کس چشمانش از ترس خدا اشک ریزد برای هر قطره اشک او به اندازه کوه احد در ترازوی اعمالش پاداش نهند .
(بحار الأنوار(ط.بیروت) ج ۹۰ ، ص۳۳۴،ح ۲۵؛ مستدرک الوسایل و مستنبط المسایل ج ۱۱ ، ص ۲۴۲ ، ح ۱۲۸۷۰)
7- پیامبر (صلی الله علیه و آله):
سَبْعَهٌ فِی ظِلِّ عَرْشِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ یَوْمَ لَا ظِلَّ إِلَّا ظِلُّهُ … وَ رَجُلٌ ذَکَرَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَالِیاً فَفَاضَتْ عَیْنَاهُ مِنْ خَشْیَهِ اللَّهِ؛ در آن روز که سایهای جز سایه عرش خدا نیست هفت تن در سایه عرش اویند : … و مردی که در خلوت یاد خداوند عز و جل کند و از ترس خدا اشک از دیدگانش سرازیر شود .
(بحار الأنوار(ط.بیروت) ج ۸۱ ، ص ۲ ، ح ۷۱)
8- امام علی (علیه السلام):
البُکاءُ مِن خَشیَهِ اللّه مِفتاحُ الرَّحمهِ؛گریستن از ترس خدا کلید رحمت است.
(عیون الحکم و المواعظ(لیثی) ص ۶۲ ، ح ۱۶۱۷)
9- امام باقر (علیه السلام):
فِیمَا نَاجَی بِهِ اللَّهُ مُوسَی(علیه السلام) عَلَی الطُّورِ أَنْ یَا مُوسَی أَبْلِغْ قَوْمَکَ أَنَّهُ مَا یَتَقَرَّبُ إِلَیَّ الْمُتَقَرِّبُونَ بِمِثْلِ الْبُکَاءِ مِنْ خَشْیَتِی وَ مَا تَعَبَّدَ إِلَیَّ الْمُتَعَبِّدُونَ بِمِثْلِ الْوَرَعِ عَنْ مَحَارِمِی وَ لَا تَزَیَّنَ لِیَ الْمُتَزَیِّنُونَ بِمِثْلِ الزُّهْدِ فِی الدُّنْیَا عَمَّا بِهِمُ الْغِنَی عَنْهُ قَالَ فَقَالَ مُوسَی (علیه السلام) یَا أَکْرَمَ الْأَکْرَمِینَ فَمَا ذَا أَثَبْتَهُمْ عَلَی ذَلِکَ فَقَالَ یَا مُوسَی أَمَّا الْمُتَقَرِّبُونَ إِلَیَّ بِالْبُکَاءِ مِنْ خَشْیَتِی فَهُمْ فِی الرَّفِیقِ الْأَعْلَی لَا یُشَارِکُهُمْ فِیهِ أَحَدٌ؛ از نجواهای خداوند متعال با موسی (علیه السلام) در کوه طور این بود : ای موسی ! به قوم خود برسان که تقرّب جویان ، با چیزی مانند گریستن از ترس من ، به من نزدیک نشدند و متعبدان به چیزی مانند پرهیز از حرامهای من مرا عبادت نکردند و آراستگان ، به چیزی مانند بیاعتنایی به چیزهایی از دنیا که بدان نیاز ندارند ، خویشتن را نیاراستند .
موسی عرض کرد: ای گرامیترین گرامیان! چه چیز آنان را در این راه ، استوار و ثابت قدم گرداند ؟ فرمود : ای موسی ! امّا آنان که با گریستن از ترس من جویای تقرّب به من هستند ، در اعلی علیّیناند و هیچ کس در این (مرتبه) با آنان شریک نیست .
(ثواب الأعمال ص ۱۷۲)
10- امام علی (علیه السلام):
بُکَاءُ الْعُیُونِ وَ خَشْیَهُ الْقُلُوبِ مِنْ رَحْمَهِ اللَّهِ تَعَالَی ذِکْرُهُ فَإِذَا وَجَدْتُمُوهَا فَاغْتَنِمُوا الدُّعَاء؛ گریه چشمها و ترس دلها نشانه رحمت خدای بلندنام است . هرگاه این دو را در خود یافتید دعا کردن را غنیمت شمرید .
(بحارالانوار(ط.بیروت) ج ۹۰ ، ص ۳۳۶)
11- امام سجّاد (علیه السلام):
مَا مِنْ قَطْرَهٍ أَحَبَّ إِلَی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ قَطْرَتَیْنِ قَطْرَهِ دَمٍ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ قَطْرَهِ دَمْعَهٍ فِی سَوَادِ اللَّیْلِ لَا یُرِیدُ بِهَا عَبْدٌ إِلَّا اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ؛ هیچ قطره‌ای نزد خدا محبوبتر از این دو قطره نیست : قطره خونی که در راه خدا ریخته شود و قطره اشکی که برای خدا در دل شب فرو افتد .
(بحار الأنوار(ط.بیروت) ج ۶۶ ، ص ۳۷۸، ح۳۱؛ خصال ص ۵۰ ، ح ۶۰)
12- امام صادق (علیه السلام):
مَا مِنْ شَیْءٍ إِلَّا وَ لَهُ کَیْلٌ وَ وَزْنٌ إِلَّا الدُّمُوعَ فَإِنَّ الْقَطْرَهَ مِنْهَا تُطْفِئُ بِحَاراً مِنْ نَارٍ وَ إِذَا اغْرَوْرَقَتِ الْعَیْنُ بِمَائِهَا لَمْ یَرْهَقْ وَجْهَهُ قَتَرٌ وَ لا ذِلَّهٌ فَإِذَا فَاضَتْ حَرَّمَهُ اللَّهُ عَلَی النَّارِ وَ لَوْ أَنَّ بَاکِیاً بَکَی فِی أُمَّهٍ لَرُحِمُوا؛ هر چیزی پیمانه و وزنی دارد مگر اشکها؛ زیرا قطره‌ای اشک دریاهایی از آتش را فرو می نشاند . و هرگاه چشم در اشک خود غرق شود ، گَرد هیچ فقر و ذلّتی بر چهره آن ننشیند . و هرگاه اشکها سرازیر شود خداوند آن چهره را بر آتش حرام گرداند . و اگر گرینده ای در میان امتی بگرید همه آن امّت مشمول رحمت می شوند .
(بحار الأنوار(ط.بیروت) ج ۹۰ ، ص ۳۳۱، ح ۱۴ ؛ثواب الاعمال ص ۱۶۷)
13- پیامبر (صلی الله علیه و آله):
مِن عَلاماتِ الشَّقاءِ جُمودُ العَینِ؛از نشانه های شقاوت و بدبختی خشکیدگی چشم است .
(کافی(ط.الاسلامیه) ج ۲ ، ص ۲۹۰ ، ح ۶ ؛ تحف العقول ص ۴۷)
14- امام علی (علیه السلام):
الْعُبُودِیَّهُ خَمْسَهُ أَشْیَاءَ خَلَاءُ الْبَطْنِ وَ قِرَاءَهُ الْقُرْآنِ وَ قِیَامُ اللَّیْلِ وَ التَّضَرُّعُ عِنْدَ الصُّبْحِ وَ الْبُکَاءُ مِنْ خَشْیَهِ اللَّهِ؛ بندگی در پنج چیز اســت : اندرون از طعام تهی داشتن ، قرآن خواندن ، شب را به عبادت گذراندن و هنگام صبح زاری کردن (به درگاه خداوند) و گریستن از ترس خدا .
(مستدرک الوسائل ج ۱۱، ص ۲۴۴، ح ۱۲۸۷۵ ؛ جامع الاخبار(شعیری) ص ۱۷۸)
15- امام علی (علیه السلام):
مَا جَفَّتِ الدُّمُوعُ إِلَّا لِقَسْوَهِ الْقُلُوبِ وَ مَا قَسَتِ الْقُلُوبُ إِلَّا لِکَثْرَهِ الذُّنُوبِ؛ چشمها نخشکید مگر بر اثر سخت دلی و دلها سخت نشد مگر به سبب گناه زیاد.
(وسایل الشیعه ج ۱۶ ، ص ۴۵ ، ح ۲۰۹۳۸ ؛ بحار الأنوار(ط.بیروت) ج ۷۰، ص ۳۵۴، ح ۶۰ ؛ علل الشرایع ج ۱ ، ص ۸۱)
نظر شما