محبوبه عمیدی: اعتیاد جهان به بسته‌بندی‌های پلاستیکی و محصولات مشابه آنها بسیاری از زیست‌بوم‌هایی را که حیات روی زمین به آنها وابسته است، تهدید می‌کند. فرایندهای طبیعی با روندی بسیار کند می‌توانند پلاستیک‌های ساخته دست بشر را که اغلب از مشتقات نفت تولید می‌شوند و پیوندهای بسیار پیچیده‌ای دارند تجزیه کنند. شاید قارچی که به تازگی توسط دانشجویان دانشگاه ییل کشف شده بتواند به این کابوس زیست‌محیطی برای همیشه پایان دهد.
از سال 1950/1329 تاکنون نزدیک به یک‌هزارمیلیارد تن پلاستیک در طبیعت اطراف ما رها شده و برای تجزیه شدن به صدها یا حتی هزاران سال زمان نیاز دارد. با این حال شاید قارچی که توسط دانشجویان دانشگاه ییل در جنگل‌های بارانی آمازون کشف شده، بتواند با شکستن پلی‌یورتان‌ها که به شکلی بسیارگسترده در جهان مورد استفاده قرار میگیرد، به تسریع روند تجزیه این مواد کمک کند. آمارها نشان می‌دهند تقاضا برای ماده خام پلی‌یورتان تنها در سال 2007 /1386 بیش از 12میلیون تن بوده و با روندی نزدیک به 5درصد در سال رو به افزایش است.
به نظر می‌رسد دانشجویان دانشگاه ییل که به عنوان بخشی از فعالیت‌های تحصیلی خود در برنامه کاوش و تحقیقات آزمایشگاهی جنگل‌های بارانی شرکت کرده‌اند، توانسته‌اند به راه حلی برای بخشی از این معضل دست پیدا کنند. آنها در کشت‌های میکروبی خود موفق به کشف گونه‌های قارچی شدند که می‌توانند در شرایط بی‌هوازی از پلی‌یورتان‌ها به عنوان منبع کربن استفاده کنند.
این قارچها که از انواع درون‌زیست یا اندوفایت هستند یا به عبارت دیگر درون بافت‌های زنده گیاهی مانند ریشه آن زندگی می‌کنند، نمونه‌هایی از Pestalotiopsis microspora هستند که در زمان حیات گیاه به آن آسیبی نمی‌زنند اما پس از مرگ آن شروع به تجزیه اجزای مرده خواهند کرد. در میان نمونه‌های شناسایی شده، دو گروه از این قارچها دیده می‌شود که در شرایط بی‌هوازی از پلی‌یورتان‌ها به عنوان تنها منبع کربن استفاده کرده‌اند.
تعداد قابل‌توجهی از قارچ‌های درون زیست در طبیعت وجود دارند؛ اما این‌بار است که توانایی تجزیه ترکیبات پتروشیمیایی توسط آنها بررسی می‌شود. تیم تحقیقاتی که موفق به کشف این دو نمونه شده می‌گوید هر یک از 300هزار گونه گیاهی که روی زمین وجود دارد می‌تواند میزبان تعداد قابل‌توجهی از این قارچها باشد. شناخت درون‌زیست‌هایی که در همزیستی با گیاهان گوناگون هستند فرایند پیچیده‌ای نیست و به سادگی می‌تواند به ما برای کشف گونه‌های دیگری که شاید توانایی تجزیه پلاستیک‌های دیگر را داشته باشند، کمک کند.
تنوع این گونه‌ها در جنگل‌های بارانی از هر جای دیگر بیشتر است و حتی می‌توان با بررسی یک درخت موفق به کشف صدها گونه از این قارچها شد که بعضی از آنها تاکنون شناخته شده و تعداد بیشتری ناشناس مانده‌اند. کشف پلاستیک‌خوارهای طبیعی می‌تواند محیط‌زیست را از صدمات جبران‌ناپذیری که پلاستیک‌های رها شده به آن وارد می کنند، نجات دهد.
53273
نظر شما