به گزارش خبرآنلاین، مونیکا نادی وکیل پایه یک دادگستری و فعال حقوق کودکان گفت: «فرزندخوانده از والدینِ سرپرست ارث نمیبرد و قانون برای جبران این وضعیت تمهیدی اندیشیده است. بر اساس قانون جدید، زمانی که خانوادهای درخواست فرزندپذیری میکند، باید بسته به نظر قاضی بخشی از اموال خود را به نام کودک تملیک کند یا تعهدِ تملیک بدهد. همین مسئله خود چالشی ایجاد میکند؛ زیرا بسیاری از خانوادهها با تردید روبهرو میشوند و نمیدانند آیا باید اکنون دارایی خود را واگذار کنند یا قرار است چه اتفاقی بیفتد. این موضوع برای حدود نود درصدِ متقاضیان، ابهام جدی ایجاد میکند.»
او افزود: «خانوادههایی که فرزند دارند یا مراحل فرزندپذیری را طی میکنند، اغلب با این پرسش مواجه میشوند که چرا فرزندخوانده از آنها ارث نمیبرد. بسیاری از والدین میگویند اگر میدانستیم کودک از ما ارث میبرد، خیالی آسودهتر داشتیم. مثلاً خانهای که داریم، دوست داریم در نهایت به فرزندخوانده برسد اما خودمان هم میخواهیم تا پایان عمر در آن زندگی کنیم. این موضوع چالش حقوقی بزرگی ایجاد میکند؛ اینکه چگونه میتوان مالکیت را حفظ کرد، امکان واگذاری را فراهم آورد و در عین حال به حقِ کودک نیز رسید.»
او گفت: «مشکل اصلی این است که در نظام حقوقی ما، ارث برای فرزندخوانده پیشبینی نشده و تنها رابطه خونی مبنای ارثبری است. به همین دلیل پدرخوانده و مادرخوانده نیز چون رابطه زیستی با کودک ندارند، در حکم ولیدم شناخته نمیشوند.»
نادی افزود: «این تبعیض در یک پرونده پر سر و صدا نیز مشهود بود؛ جایی که دختری به قتل رسید و مادرِ زیستی با دریافت دیه رضایت داد، در حالی که پدرخوانده و مادرخوانده هیچ نقشی در روند تصمیمگیری نداشتند. فارغ از اینکه مجازات چگونه تعیین شد، این وضعیت نشان میدهد که نبودِ جایگاه حقوقی برابر برای والدینِ غیرزیستی چه پیامدهایی به دنبال دارد.»
۲۳۳۲۳۳
نظر شما