به گزارش خبرآنلاین، «اورسولا فوندرلاین» امروز (چهارشنبه) در صحن پارلمان اروپا و در آستانه نشست سران اتحادیه اروپا در روزهای ۲۷ و ۲۸ آذر، با ترسیم تصویری تیره از محیط امنیتی قاره گفت: «اروپا باید مسئولیت امنیت خودش را برعهده بگیرد؛ این دیگر یک گزینه نیست، یک ضرورت است.» او با تأکید بر اینکه «دیگر وقتی برای نوستالژی نداریم»، جهان کنونی را «جهان جنگها» و «جهان شکارچیان» توصیف کرد و مدعی شد واقعیتهای جدید، اروپا را به سمت دفاع از خود و وابسته نبودن به دیگران سوق میدهد.
به گزارش ایرنا، فوندرلاین در بخش مربوط به روابط فراآتلانتیک، از تغییر وزن اقتصاد جهانی و جابهجایی اولویتهای راهبردی واشنگتن سخن گفت و با اشاره به گزارش اخیر راهبرد امنیت ملی آمریکا گفت در این سند آمده است که سهم اروپا از تولید ناخالص داخلی جهان از «۲۵ درصد در سال ۱۹۹۰ به ۱۴ درصد امروز» کاهش یافته است. وی افزود که سهم آمریکا نیز «از ۲۲ درصد در سال ۱۹۹۰ به ۱۴ درصد امروز» پایین آمده است.
رئیس کمیسیون اروپا سپس با برجستهکردن رشد چین گفت سهم این کشور «از ۴ درصد در سال ۱۹۹۰ به ۲۰ درصد امروز» رسیده است. فوندرلاین این روند را نشانه «جهان معاملهگر» دانست و تأکید کرد اروپا «نمیتواند اجازه دهد جهانبینی دیگران» برایش تعیینکننده باشد و آنچه در نشست این هفته اهمیت دارد، نمایش تمرکز اروپا بر «راهبرد، منافع و اولویتهای خود» است.
رئیس کمیسیون اروپا در ادامه، این مقطع را «لحظه استقلال اروپا» خواند و تلاش کرد مفهوم استقلال را از تقابل با متحدان جدا کند و آن را شرط «قویتر شدن» اروپا و تبدیل شدن به «شریکی قویتر» معرفی کند. او مدعی شد اتحادیه اروپا در حوزههایی مانند انرژی و دفاع، پس از سالها سرمایهگذاری کم، وارد مرحلهای تازه شده و باید سریعتر حرکت کند.
فوندرلاین در بخش انرژی، با اشاره به طرح تقویت توان انرژی اتحادیه اروپا (REPowerEU) مدعی شد واردات گاز روسیه، شامل الانجی و خط لوله، از ۴۵ درصد در آغاز جنگ اوکراین به ۱۳ درصد کاهش یافته و واردات زغالسنگ از ۵۱ درصد به صفر رسیده است. او همچنین گفت سهم نفت خام روسیه در واردات اتحادیه اروپا از ۲۶ درصد به ۲ درصد کاهش یافته و نتیجه گرفت اروپا سوختهای فسیلی روسیه را برای همیشه کنار میگذارد. فوندرلاین این مسیر را «اراده سیاسی» توصیف کرد و آن را الگوی گسترش سیاستهای جدید اتحادیه در حوزه مواد خام حیاتی و تنوعبخشی زنجیره تامین دانست.
او در بخش دفاعی، با ادعای ضرورت آمادگی اروپا برای جنگ ترکیبی و تهدیدهای نوظهور گفت اتحادیه اروپا در سالهای اخیر سرمایهگذاریهای دفاعی را افزایش داده و از جمله به رقم «۸ میلیارد یورو» سرمایهگذاری در صندوق دفاعی طی ۱۰ سال گذشته و امکان سرمایهگذاری «تا ۸۰۰ میلیارد یورو تا سال ۲۰۳۰» اشاره کرد. فوندرلاین همچنین درباره ابزار مالی دفاعی موسوم به «سِیف» (SAFE) گفت سقف «۱۵۰ میلیارد یورویی» آن با تقاضای «۱۹ کشور عضو» روبهرو شده و برخی کشورها خواستار دور تازهای از این سازوکار هستند.
فوندرلاین سپس در پیوند دادن امنیت اروپا به جنگ اوکراین، حمایت از کییف را مهمترین اقدام دفاعی اروپا توصیف کرد. او گفت بر اساس برآوردهای صندوق بینالمللی پول و ارزیابیهای اتحادیه اروپا، نیازهای مالی اوکراین برای سالهای ۲۰۲۶ و ۲۰۲۷ حدود ۱۳۷ میلیارد یورو است و اروپا باید دو سوم آن، یعنی ۹۰میلیارد یورو را پوشش دهد. رئیس کمیسیون اروپا مدعی شد این تامین مالی، به تقویت توان اوکراین برای دستیابی به صلح واقعی کمک میکند و در عین حال از ضرورت افزایش هزینههای جنگ برای روسیه سخن گفت.
او در ادامه، از دو گزینه برای تصمیم سران اتحادیه اروپا درباره تامین منابع مالی اوکراین خبر داد و گفت یک گزینه مبتنی بر داراییها و گزینه دیگر مبتنی بر استقراض اتحادیه اروپاست. فوندرلاین همچنین با اشاره به تصمیم اخیر اتحادیه اروپا درباره ادامه مسدودسازی داراییهای روسیه مدعی شد این داراییها تا زمانی که روسیه جنگ را متوقف کند و غرامتها را بپردازد، مسدود میماند. او این اقدام را پیامی سیاسی برای روسیه توصیف کرد.
ناظران معتقدند اظهارات فوندرلاین بازتاب نگرانیهای رو به افزایش اروپا درباره میزان اتکاپذیری چتر امنیتی آمریکا و مسیر آینده همکاری با واشنگتن است. اتحادیه اروپا از یک سو میکوشد با برجستهکردن توانمندی دفاعی و خوداتکایی، هزینههای امنیتیاش را به تصمیمهای دیگران گره نزند و ابتکار عمل را حفظ کند و از سوی دیگر میداند همین پیام در عمل میتواند نشانهای از عمیقتر شدن شکاف فراآتلانتیکی و اذعان ضمنی به تغییر اولویتهای آمریکا در جهانِ در حال دگرگونی تلقی شود.
در این میان، تأکید همزمان بر افزایش کمسابقه هزینههای دفاعی و تداوم حمایت مالی از اوکراین، پرسشهای جدی درباره ظرفیت اقتصادی اروپا، اختلافات داخلی بر سر منابع و پیامدهای اجتماعی «نقشه استقلال» ایجاد کرده است. این مسیر اگرچه با شعار تقویت امنیت آغاز شده، اما میتواند به رقابتهای تازه در درون اردوگاه غرب و فشارهای جدید بر اقتصاد و سیاست داخلی کشورهای اروپایی بینجامد.
310310
نظر شما