سامانه ۱۳۷ شهرداری تهران دقیقا برای همین طراحی شده است؛ سامانهای که پیامهای آن تا سطح منطقه، ناحیه، محله و حتی کوچه قابل تفکیک است و به ما میگوید مردم در هر نقطه از شهر، مشخصا چه دغدغهای دارند.
من معتقدم سامانه ۱۳۷ یکی از دقیقترین ابزارهای شناخت دغدغههای واقعی مردم است. این سامانه امکان تفکیک پیامها را در سطح منطقه، ناحیه، محله و حتی کوچه فراهم میکند و بهروشنی نشان میدهد مسائل و نگرانیهای شهروندان در هر محله چیست.
با این حال، باید صادقانه بگویم که تا امروز استفاده نظاممند از این دادهها، آنطور که باید، در اولویت مدیریت شهری نبوده است. این پیامها میتواند بهصورت شفاف در اختیار هیأتها و مدیران تصمیمگیر قرار بگیرد تا مشخص شود بیشترین گلایه مردم در چه حوزههایی است. این موضوع نهتنها اشکال ندارد، بلکه لازمه اصلاح است. نقد یعنی فرصت اصلاح، نه تهدید.
افزایش پیامهای ۱۳۷ الزاماً به معنای ضعف عملکرد نیست. بخشی از این افزایش، نتیجه بالا رفتن آگاهی شهروندان از حقوق و مسیرهای ارتباطی خودشان با مدیریت شهری است. هرچه مردم بیشتر بدانند از چه طریقی و درباره چه موضوعاتی میتوانند مطالبهگری کنند، طبیعی است که تعداد پیامها افزایش پیدا کند.
خاطرم هست در یکی از مناطق جنوبی و متصل به حاشیه شهر، گزارشی به قائممقام وقت شهردار ارائه میشد که اعلام کردند تعداد تماسهای ۱۳۷ در آن منطقه بسیار پایین است. این موضوع بهعنوان یک موفقیت تلقی شد و حتی مورد تشویق قرار گرفت، در حالی که واقعیت این بود که بخشی از مردم اساساً نمیدانستند سامانه ۱۳۷ وجود دارد یا در چه موضوعاتی میتوانند از آن استفاده کنند.
بنابراین بالا رفتن تعداد پیامهای ۱۳۷، در بسیاری از موارد نشانه افزایش آگاهی شهروندان و فعال شدن کانالهای ارتباطی است؛ موضوعی که باید از آن استقبال کرد و نه این که نگرانش بود. اگر قرار است مدیریت شهری اصلاحپذیر و پاسخگو باشد، باید صدای مردم را دقیق، شفاف و بدون فیلتر بشنود.
عضو شورای شهر تهران
۲۳۳۲۳۳
نظر شما