غزال زیاری: اخیراً دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا از برنامههایش برای شناورهای رزمی سطحی بزرگ «کلاس ترامپ» در راستای تقویت نیروی دریایی آمریکا خبر داده است.
این کشتیها قرار است به طیف وسیعی از موشکها، ازجمله موشکهای هستهای و هایپرسونیک، توپهای ریلی الکترومغناطیسی، سلاحهای انرژی هدایتشونده لیزری و چندین سلاح دیگر مجهز شوند. طبق گفته ترامپ، در حال حاضر قرار است تا حداقل دو فروند از این شناورها ساخته شود که اولین آن (USS Defiant) نام میگیرد؛ اما طبق برنامهریزیهای انجام شده، این ناوگان درنهایت به ۱۰ فروند یا بیشتر افزایش خواهد یافت.
رئیس جمهور آمریکا در مراسمی با حضور پیت هگست (وزیر جنگ)، مارکو روبیو (وزیر امور خارجه و مشاور موقت امنیت ملی) و جان فلان (وزیر نیروی دریایی) در پالمبیچ فلوریدا از کلاس ترامپ رونمایی کرد.
در حال حاضر از این شناورها تحت عنوان نبردناو (Battleship) یاد میشود؛ اصطلاحی که از نظر تاریخی برای کشتیهای جنگی بزرگ با تسلیحات متمرکز بر توپخانه و بدنههای زرهپوش به کار میرفت. آخرین نبردناوهای واقعی نیروی دریایی آمریکا، یعنی کلاس «آیووا» که شامل «یواساس میزوری» و «یواساس ویسکانسین» (متعلق به دوران جنگ جهانی دوم) است در بین سالهای ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۲ از خدمت خارج شد.
جزئیات فنی کلاس ترامپ
بر اساس اطلاعات ارائهشده در این مراسم و بیانیه نیروی دریایی آمریکا، جزئیات نبردناوهای کلاس ترامپ بدین ترتیب است:
- وزن جابجایی: ۳۰ هزار تا ۴۰ هزار تن (برای مقایسه، نبردناوهای کلاس آیووا در بارگذاری کامل حدود ۵۷۵۴۰ تن وزن داشتند)
- اندازه: تقریباً سه برابر بزرگتر از ناوشکنهای کلاس(Arleigh Burke) که در حال حاضر بارکش ناوگان سطحی نیروی دریایی آمریکا هستند.
- تسلیحات: موشکهای مافوق صوت IRCPS، توپهای ریلی الکترومغناطیسی و سلاحهای انرژی هدایتشونده لیزری.
- سیستم پرتاب عمودی (VLS): طرحهای گرافیکی نشاندهنده سه آرایه بزرگ VLS هستند (دو آرایه در کمان و یکی در پاشنه کشتی).
- کنترل و فرماندهی: این کشتیها علاوه بر تسلیحات گسترده، دارای پلتفرمهای فرماندهی و کنترل برای هدایت پلتفرمهای سرنشین دار و بدون سرنشین خواهند بود.
- هوش مصنوعی: طبق گفته ترامپ، قابلیتهای نامشخصی مبتنی بر هوش مصنوعی در طراحی گنجاندهشده است.
- ساخت: کشتیها در کارخانههای کشتیسازی داخل آمریکا ساخته خواهند شد و ترامپ شخصاً در فرآیند طراحی درگیر خواهد بود.
چالشها و سؤالهای بیپاسخ
این اولین باری است که یک کلاس از کشتیهای نیروی دریایی به نام یک رئیسجمهور در حال خدمت نامگذاری میشود. در این راستا سؤالهای زیادی درباره این طرحها باقیمانده است؛ مثلاً اینکه «یواساس دیفاینت» چه زمانی به آب انداخته خواهد شد و هزینه تولید، عملیات و نگهداری این کشتیها چقدر خواهد بود.
طبق گفته تحلیلگران، در دهههای اخیر بارها پیشنهاد ساخت مفهوم «کشتی زرادخانه» (Arsenal Ship) که کلاس ترامپ به آن شباهت دارد، مطرحشده بود؛ اما به دلیل پیچیدگی و هزینه بالا هرگز نتیجهای را به همراه نداشت. از سوی دیگر، نیروی دریایی آمریکا بهشدت به سلولهای VLS بیشتری نیاز دارد؛ چراکه قرار است تا رزمناوهای کلاس «یکوندروگا» و زیردریاییهای کلاس «اوهایو» که ظرفیت موشکی بالایی دارند، تا سال ۲۰۳۰ بازنشسته شوند.
نباید این نکته را فراموش کرد که سابقه نیروی دریایی آمریکا در پروژههای بزرگ پس از جنگ سرد چندان درخشان نیست؛ مثلاً برنامه ناوشکنهای رادارگریز «زاموالت» از ۳۲ فروند به تنها ۳ فروند کاهش یافت و قابلیتهای آنها نیز به شدت محدود شد. از سوی دیگر در همین اواخر، دولت ترامپ برنامه ناوچههای کلاس «کانستلیشن» را به دلیل مشکلات بودجهای و اجرایی متوقف کرد.
بدین ترتیب و با توجه به نیاز سرمایهگذاری سنگین برای ساخت تعداد کمی بدنه کشتی، آن هم در شرایطی که نیروی دریایی آمریکا از کمبود منابع برای تعهدات آیندهاش شکایت دارد، در ماههای آینده موضوع بحثهای داغی در کنگره آمریکا خواهد شد.
منبع: twz
۲۲۷۲۲۷
نظر شما