پس از آن دولتیان سخنگو‌های غیررسمی داشتند که هر از چند گاهی به سؤال‌های رسانه‌ها پاسخ می‌دادند. تا اینکه بالاخره در دولت خاتمی، سنت «جلسات هفتگی» سخنگوی دولت بر قرار شد. عطا‌الله مهاجرانی اولین سخنگو بود، اما حواشی پیرامون سخنگو موجب شد تا در دولت دوم اصلاحات، عبدالله رمضان‌زاده این وظیفه را بر عهده بگیرد.
دولت نهم چند ماه اول فعالیت خود را بی‌سخنگو سپری کرد تا در نهایت رئیس دفتر رئیس‌جمهور به عنوان سخنگوی دولت منصوب شد. نزدیکی الهام به احمدی نژاد، شاید مهمترین دلیل برای انتخاب او بود. به همین دلیل حتی بدبین‌ترین افراد هم فکر نمی‌کردند که یار نزدیک احمدی نژاد، جایی در دولت دهم نداشته باشد. اما الهام پس از خداحافظی از کرسی سخنگویی، هیچ پست جدیدی حتی در سطح مشاوره هم در دولت دهم نیافت.
ایده «چند سخنگویی» را باید محصول ایده مشاوران رئیس‌جمهور در دولت دهم دانست تا آنچه خلأ اطلاع‌رسانی گسترده دولت است، پر شود. با آغاز به‌کار دولت دهم، نزدیکان رئیس‌جمهور در غیاب سخنگو به میان اهالی رسانه می‌آمدند. مشایی، جوانفکر و ثمره هاشمی، سه یار نزدیک رئیس‌جمهور بودند که خبرهای تازه هر هفته را در حیاط دولت به رسانه‌ها می‌دادند. البته جوانفکر نقش سخنگویی دولت را در پست‌های وبلاگش برای پاسخگویی به نواب رئیس مجلس نیز به خوبی ایفا کرد.
مشاور مطبوعاتی رئیس‌جمهور در تازه‌ترین اظهار نظر خود با نهایی دانستن ایده وجود چند سخنگو در دولت، اعلام کرد: ممکن است یک یا برخی از وزرا، عهده‌دار مسئولیت سخنگویی دولت شوند. البته او این احتمال را هم که فردی به جز وزرا، بخواهد سخنگو باشد رد نکرده است.
وزرایی که سخنگو می‌شوند
چنانچه قرار باشد دولت در هر حوزه، سخنگویی داشته باشد، برخورداری از سه سخنگوی سیاسی، اقتصادی و فرهنگی، محتمل است. در حوزه سیاست، وزرای امورخارجه و کشور، بیش از وزرای دفاع و اطلاعات به کرسی سخنگویی نزدیک ترند. به نظر می‌رسد با توجه به آنکه در حال حاضر متکی در مقام وزیر امور خارجه دو هفته‌ای است در نشست سخنگوی وزارت خارجه حاضر می‌شود، احتمال آنکه مسئولیت سخنگویی دولت را هم بپذیرد، کم است. این احتمال وقتی قوت می‌گیرد که او به عنوان سکان دار دیپلماسی کشور به سفرهای متعددی برود و عملاً امکان سخنگویی دولت را نداشته باشد. به این ترتیب مصطفی محمدنجار، یکی از گزینه‌های وزرای سیاسی دولت خواهد بود.
در حوزه اقتصاد نیز، از آنجا که تیم اقتصادی دولت به دلیل عدم انتخاب وزیر نیرو، کامل نیست و همچنان حرف و حدیث‌هایی درباره احتمال تغییر رئیس بانک مرکزی وجود دارد، می‌توان حدس زد که شمس‌الدین حسینی به عنوان وزیر اقتصاد، مسئولیت سخنگویی دولت در این زمینه را نیز برعهده بگیرد. بویژه آنکه او این نقش را در توجیه کمیسیون ویژه مجلس برای بررسی لایحه هدفمند کردن یارانه‌های نیز ایفا کرده بود.
اگرچه محمد حسینی وزیر فرهنگ می‌تواند گزینه احتمالی سخنگویی دولت در عرصه فرهنگ باشد اما جواد شمقدری نیز برای حضور در این پست، دور از ذهن نیست.
جوانفکر در بخشی از سخنانش ایده «چند سخنگو برای دولت» را برگرفته از برخی از کشورها دانست و گفت: امروزه در سایه فضای آزاد سیاسی و اجتماعی در کشور، شاهد بروز و ظهور رسانه‌های جدید و نشر انبوه اطلاعات و تنوع اطلاعات در جامعه هستیم و به همان میزان، دولت به عنوان اصلی‌ترین تولیدکننده و توزیع کننده اطلاعات، با مطالبات بیشتری برای اطلاع‌رسانی مواجه است. بر همین اساس، پاسخگویی مناسب به این مطالبات، مستلزم سازوکارهای جدیدی است و در نظر گرفتن چند سخنگو از سوی دولت را باید پاسخی مناسب به مقتضیات جدید در نظر گرفت.
لزوم همفکری سخنگویان دولت با یکدیگر
وی با اشاره به یکی از آسیب‌هایی که ممکن است متوجه این طرح باشد، تصریح کرد: یک نکته قابل تأمل در این زمینه، به محدوده مشترک سخنگویان دولت در حوزه‌های تحت مسئولیت آنان باز می‌گردد که ممکن است به وحدت رویه و موضع واحد دولت آسیب برساند؛ این مشکل را با همفکری و هماهنگی میان سخنگویان دولت می‌توان مرتفع کرد.
مشاور رئیس‌جمهور در پاسخ به این سؤال که آیا حوزه‌های مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی به راحتی از یکدیگر قابل تفکیک خواهند بود یا نه، گفت: در این زمینه جای نگرانی وجود ندارد؛ امروزه وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها و نهادهای گوناگون در کنار هم سرگرم انجام وظایف خاص خود هستند و هیچ وزیری نیز در امور مربوط به دستگاه‌های دیگر دخالت نمی‌کند. اگر در جایی در مورد موضوع خاصی اختلاف نظر پیش بیاید در درون دولت با همفکری و همکاری مشترک میان دستگاه‌ها، برطرف می‌شود
نظر شما