اثر گناهان كوچك
یا هشام! إنّ المسیح(علیه السلام) قال للحواریین: إنّ صغار الذنوب و محقراتها من مکائد ابلیس، یحقّرها لکم و یصغّرها فی أعینکم فتجتمع و تکثر فتحیط بکم.(تحفالعقول، ص 392.)
حضرت عیسى(علیه السلام) به حواریین مىفرماید:
گناهان کوچک، گناهانى که ما آنها را کم مىشماریم جزو فریبگری‌هاى ابلیس محسوب مىشود این گناهان در چشم انسان خرد و ناچیز بشمار مىآید در نتیجه او این گناهان كوچك را مرتکب مىشود و تدریجاً زیاد مىشوند و انسان را احاطه مىکنند و همان بلایى بر سر او مىآید که بر کسانى که در غرقاب و گرداب گناهان بزرگ افتادهاند، مىآید. برخی از گناهان بزرگ نیز مانند غیبت چون تكرار شود در نظر انسان كوچك می‌گردد. در نتیجه توجه و مراقبت از تكرار نكردن گناهان بسیار لازم است.
انسان بر سر دو راهی
امام كاظم علیه السلام در بخش دیگری هشام را اینگونه نصیحت می‌كنند:
گاهى انسان سر دو راهى قرار مىگیرد، یعنى دو كار در مقابل او واقع مىشود و نمىداند كدام یك، راه درست و صواب یا درست‌تر و بهتر است تا آن را انتخاب نماید. برای این وضعیت امام کاظم (علیه‌السلام) یك معیاری گرانمایه در اختیار ما مىگذارند و مىفرمایند: انسان باید راهى را كه مخالف هواى نفس و امیال شهوانى او است اختیار نموده و آن راه را دنبال گیرد، چون اكثرا درستى و صحت عمل در آن چیزى است كه موافق هواى نفس نیست.(تحف العقول صفحه 398 )
/6262
نظر شما