برای ژن‌درمانی پوست خود از این لوسیون نانوذرات استفاده کنید

محمود حاج‌زمان: آینده ژن درمانی می‌تواند به آسانی استفاده یک پماد موضعی باشد، آن هم با استفاده از ترکیبات نانومقیاسی که با جذب شدن از طریق لایه بیرونی پوست (Epidermis) اقدام به دستکاری دی.ان.ای می‌کنند. به گفته محققان دانشگاه نورث‌وسترن، این کلاس جدید از ساختارهای اسید نوکلئیکی می‌توانند به عنوان محافظی در برابر برخی از انواع سرطان پوست عمل کنند.
به گزارش پاپ‌ساینس، علی‌رغم تمایل به خشک شدن یا سوختن در آفتاب تابستان، پوست انسان سد مستحکم و بادوامی است که از ورود تمام مهاجمین به بدن ممانعت می‌کند. در حالی‌که یک کرم پوستی می‌تواند راه موثری برای هدف قرار دادن یک اختلال خاص پوستی باشد، اما نهایت میزان نفوذ آن به همان اپیدرم محدود می‌شود. امی پالر و چاد میرکین از دانشگاه نورث‌وسترن موفق شده‌اند تا با ترکیب دانش شیمی و علم پوست‌شناسی به این پیشرفت جدید دست یابند.
این ترکیب از انباشتگی اسیدهای نوکلئیک استفاده می‌کند که اندازه هر کدام 1000 بار کوچک‌تر از قطر تار موی انسان است. زمانی‌که توده‌های اسید نوکلئیک در یک لوسیون موضعی پراکنده می‌شود، می‌تواند درون تمام لایه‌های پوست نفوذ کند. زمانی‌که آنها به درون سلول‌ها می‌رسند، به طور انتخابی ژن‌های عامل بیماری را خاموش (غیرفعال) می‌کنند. تجمع اسیدی می‌تواند بین ژن‌های سالم و جهش یافته، مانند ژن‌هایی که باعث بروز سرطان می‌شوند، تمایز قائل شود.
توده‌های اسیدی در حقیقت مداخله‌گرهای کوچک آر.ان.ای هستند –که با نام siRNA نیز شناخته می‌شوند- و می‌توانند فعالیت ژنی را کنترل کنند. آنها از درجه بالای سفارشی سازی برخوردار هستند و می‌توانند برای هدف قرار دادن یک ژن خاص برنامه‌ریزی شوند. در تحقیق اخیر، محققان گیرنده عامل رشد اپیدرمال را مورد مطالعه قرار دادند که با انواع خاصی از سرطان سر و کار دارد. ذرات آر.ان.ای با احاطه کردن یک نانوذره ریز طلا، کره متراکمی را شکل می‌دهند. نانوساختار حاصل می‌تواند به درون تمام پوست نفوذ کند و آر.ان.ای ژن EGFR را از کار می‌اندازد.
محققان این نانوساختار را بر روی پوست موش و انسان آزمایش کرده‌ و با گذشت یک ماه هیچ‌گونه عوارض جانبی را مشاهده نکرده‌اند. گروه تحقیقاتی این موضوع را یک موفقیت برجسته می‌نامد. میرکین در این باره می‌گوید: «پوست برای عبور یک سد بسیار محکم است. به همین دلیل است که این روش موثر از کار انداختن ژنی پیش از این انجام نشده است.»
 53275