ساز «غلامحسین سمندری» به موزه موسیقی اهدا شد

ساز «غلامحسین سمندری» که او را استاد دوتار خراسان رضوی می‌خواندند به موزه موسیقی اهدا شد.
حسن سمندری، پسر زنده‌یاد غلامحسین سمندری با حضور در موزه موسیقی ضمن امضای توافق‌نامه‌ای با علی مرادخانی - مدیر موزه موسیقی - دوتار غلامحسین سمندری را در اختیار موزه قرار داد.

حسن سمندری درباره شخصیت پدرش گفت: استاد سمندری را قبله دوتار خراسان رضوی نامیده بودند و همه هنرمندان و هنر دوستان از او به عنوان نوازنده‌ای چیره دست و به اصطلاح پنجه طلایی یاد می‌کردند.

او بهترین مکان برای ساز استاد سمندری را موزه موسیقی دانست و افزود: ساز، یادگار ارزشمندی است که از استاد سمندری به جا مانده و همانطوری که اسم استاد سمندری در تاریخ موسیقی ماندگار است، ساز استاد هم نباید از بین برود؛ به همین دلیل بهترین جا برای نگه‌داری ساز استاد سمندری، موزه موسیقی است؛ در اینجا از این ساز به خوبی نگه‌داری می‌شود؛ ضمن این که مردم هم می‌توانند از ساز استاد سمندری دیدن کنند و خود استاد هم خوشحال است از اینکه سازش در دست دیگری نیست.

پس از درگذشت استاد سمندری در فرودین ماه امسال حسن سمندری شاگردان پدر را آموزش می‌دهد.

او در ادامه گفت: خیلی‌ها هم از من خواستند تا ساز استاد سمندری را نگه دارم و به من گفتم که خودت نوازنده‌ای و در حال حاضر من شاگردهای استاد سمندری را درس می‌دهم، نه اینکه من جای او باشم، من خودم شاگرد استاد سمندری هستم و می توانستم خودم این ساز را نگه دارم. اما نگه‌داری این ساز با رضایت استاد نبود.

حسن سمندری با اشاره به جایگاه ساز نزد این استاد موسیقی نواحی گفت: پیش از این استاد سمندری وصیت کرده بود، ساز را به جایی تحویل بدهید که از آن به خوبی نگه داری کنند. او نزدیک به 50 سال این ساز را دست گرفته بود و آن را بیشتر از پسرش دوست داشت. حتی وقتی می‌خوابید ساز را روی سینه‌اش می گذاشت تا خوابش می‌برد و بارها در مصاحبه‌هایش گفته بود که هیچ از مال دنیا نمی‌خواهم غیر یک ساز.

«غلامحسین سمندری»، استاد موسیقی خراسان، سوم فروردین ماه سال 1391 در سن 80 سالگی‌دار فانی را وداع گفت. مرحوم حسین سمندری در سال 1311 در خانواده‌ای متوسط در باخرز تایباد متولد شد و از 8 سالگی با موسیقی دوتار آشنا شد.

او نزد استادان بزرگ موسیقی تعلیم یافت و پیشرفت موسیقی استاد خیلی زود فراگیر و جهانی شد و توانست در بسیاری از جشنواره‌های داخلی و بین‌المللی حضور یافته و مقام‌هایی را کسب کند.

حضور او در جشنواره‌های آلمان، ایتالیا، فرانسه، یونان، لبنان، سوئیس و اتریش پررنگ بوده است. مرحوم سمندری را با مقام معروف «سرو خرامان» و با آواز استاد ابراهیم شریف‌زاده می‌شناسند.

«یهودی منوهین»، ویولونیست مشهور بین‌المللی درباره‌ او گفته است: حاضرم تمام افتخاراتم را بدهم، اما در عوض بتوانم پنجه‌های این مرد روستایی را داشته باشم.

همچنین حسن سمندری، بی‌هیچ چشمداشتی ساز پدر و استاد خود را به موزه اهدا کرده ‌است.

301301