بهناز شیربانی: کمتر کسی هست که از چهره علیرضا خمسه، مرد همیشه خندان سینما و تلویزیون ایران خاطره نداشته باشد؛ چه زمانی که او سالها پیش «هوشیار و بیدار» را برای کودکان دهه 60 بازی میکرد، و چه در سال های اخیر که حضورش در مجموعههایی چون «پایتخت»، «مرد هزار چهره» و... توانست به موفقیت این مجموعهها کمک کند.
با این حال حضور علیرضا خمسه در تلویزون طی چند سال اخیر کمرنگتر از گذشته شده که شاید عمدهترین دلیل این موضوع نبود نقشهای مناسب است. او که این روزها مجموعه «مهمانان ویژه» به کارگردانی جواد رضویان را روی آنتن شبکه پنج دارد، در این مجموعه هم توانسته است بار دیگرنقش متفاوتی را خلق کند.
«مهمانان ویزه» داستان مجید کشاورز استاد جوان و موفق دانشگاه است که به تنهایی در طبقه بالای خانه آقای کیهانی - رئیس دانشگاهی که در آن تدریس میکند- زندگی میکند.
علیرضا خمسه، امیرحسین صدیق، آشا محرابی، افشین سنگ چاپ، بیتا سحرخیز، پوراندخت مهیمن، داریوش اسدزاده و مریم شیرازی از جمله بازیگرانی هستند که در «مهمان ویژه» ایفای نقش کردهاند.
به بهانه حضور علیرضا خمسه در این مجموعه با او گپ و گفتی داشتیم که در ادامه میخوانید:
آقای خمسه هنوز هم بعد از گذشت سالها وقتی در فیلم یا مجموعهای حضور دارید ونقشی طنز را ایفا میکنید جذابیت خاصی برای مخاطب دارد. دلیل این اتفاق چیست؟
واقعیت این است که ما بازیگرانی که عمری را صرف شادی مردم کردیم،زاده شدیم برای تاثیر گذاری و اینکه از رنجها و آلام مردم کم کنیم و ملزم هستیم که آدمها را شاد کنیم و آنها را ازخستگیها و مسائل روزمره دور کنیم و میتوانیم با بازی در یک سریال آنها را شاد کنیم و آنها را متوجه کنیم که آنها هم زاده شدند برای لذت بردن از زندگی و اینکه باید از دنیای اطرافشان لذت ببرند.
من هیچ چارهای جز کار کردن ندارم. من در حال حاضر مشغول بازی در فیلمی برای کودکان هستم به نام «نیکان و بچه غول» و احساس میکنم که بچههای ایران از دیدن سریال و فیلمهایی که برای آنها ساخته میشود باید شاد شوند و ما بازیگران طنز اصحاب و سربازان شادی هستیم و این یک واقیعت است.
این علاقه به دنیای کودکانه از کجا نشات میگیرد؟
احساس میکنم بین کمدی و جهان کودکی وجوه مشترکی وجود دارد. من درحال حاضر در حال نگارش کتابی در همین زمینه هستم، اینکه چه وجه اشتراکی بین دنیای کمدی و کودکی وجود دارد؟ چرا بچهها کمدینها را دوست دارند؟ و چرا کمدی عمده نگاهش به کودکان است؟ و همه اینها موضوع پژوهش و تحقیق است. من این پرسشها و نکتهها را به صورت یک کتاب جمع آوری میکنم و قطعا موضوعاتی است که میتواند مبنای پژوهشهای آتی در این زمینه باشد.
همه بچهها متعلق به آینده هستند. بسیاری از کودکانی که با برنامههایی مثل «هوشیار و بیدار» خاطره دارند در حال حاظر جوانهایی هستند که دنیای کودکیشان را با این برنامهها سپری کردهاند و بخش از خاطرات خوب کودکیشان شده است. احساس میکنم تاثیر مثبت گذاشتن روی بچهها جزو وظایف ماست برای رسیدن به جهانی که در آن از رنجها خبری نیست و بیعدالتی در آن وجود ندارد.
آیا یکی از دلایل کم کاری شما در سینما و تلویزیون در سالهای اخیر پژوهشهایی است که در این زمینه انجام میدهید؟
حقیقتا جهان حاضر، جهان شادی نیست، و هیچ چیز در آن عادلانه نیست، در نتیجه در این دنیا افرادی که روحیه شاد و امید بخشی دارند حضورشان خیلی پر طمطراق و پر رنگ نیست و خیلی جلوه نمیکند. انرژی من در بازیگری نسبت به 30 سال پیش تغییری نکرده است. من امسال 3 فیلم برای کودکان بازی میکنم و از این بابت واقعا خوشحالم. در کل احساس میکنم در حال حاضرجهان ناعادلانهای را تجربه میکنیم. جهانی که بسیار عبوس است و درآن کمتر از خنده خبری هست.
علیرضا خمسه در نمایی از مجموعه«مهمانان ویژه»
کمی درباره مجموعه «مهمانان ویژه» که در حال حاضر با بازی شما در حال پخش است صحبت کنید. چه شد که مقابل دوربین جواد رضویان قرار گرفتید؟
من همیشه جزو سربازان نوروزی هستم و دوست دارم که در برنامههای نوروزی صدا و سیما حضور داشته باشم. حضور در این برنامهها رسالت 30 ساله من است. سال گذشته سریال «مهمانان ویژه» برای ساخت به مناسبت پخش در ایام نوروز از طرف شبکه تهران پیشنهاد شد و تصویر برداری آن اسفند سال گذشته دچار یک توقف یک ماهه شد و بعد از یک ماه ادامه تصویر برداری آن از سرگرفته شد.
انگیزه اولیه من از بازی در این سریال حضور در یک برنامه نوروزی بود که متاسفانه به این ایام نرسید. اما در کل قصهای که محسن کیایی آن را به نگارش در آورده بود، از یک سادگی و صمیمیت برخوردار بود و همین فضا برای من جذاب بود. از طرف دیگر قرار بود جواد رضویان این سریال را کارگردانی کند که خودش بازیگری است که در حوزه طنز بسیار موفق است و بازیگران طنز را هم از نسلهای مختلف دور هم جمع کرده بود و همین گردهمایی نسلهای مختلف طنز در یک مجموعه برای من جذاب بود. بنابر این پذیرفتم که در این کار حضور داشته باشم و از ابتدا انتظار میرفت که این مجموعه کار قابل قبولی باشد، در حال حاضر هم احساس میکنم کار موفقی شده.
دربخشی از صحبنتهایتان به این موضوع اشاره کردید که سعی میکنید در ایام نوروز در تلویزیون حضور داشته باشید. دلیل این تصمیم چیست؟
به این دلیل که تعلق خاطرخاصی نسبت به عید نوروز و مراسمهای اساطیری و ملی که بخشی از سنتهایمان است دارم. این جشن باستانی باعث پیوند آدمها و گروههای قومی، زبانی و اعتقادی با گرایشهای مختلف میشود. مردم بخاطر نوروز شادمان هستند و من فکر میکنم هر سال در این آیین و سنت باید سهمی داشته باشم.
برگردیم به سریال «مهمانان ویژه» در این سریال شما نقش پدر یک خانواده را ایفا میکنید که در عین خشونتهایی که گاهی به خرج میدهدعلاقه خاصی به خانوادهاش دارد و مهربانی خاصی در رفتاراش دیده میشود. از ابتدا نگاه شما به این نقش چه بود؟
پدرهای نسل ما پدرهایی بودند با ظاهر خشن و البته با باطن رئوف و دوست داشتنی وعاشق خانوادههایشان بودند. پدر من هیچ وقت به ما لبخند نمیزد و به روایت مادرم شبها پیشانی ما را در خواب میبوسید. مثل ما نبودند که بچههایمان را لوس میکنیم و توجه ویژهای به آنها داریم. قرار بود، در این سریال من نقش پدرهای نسل خودمان را بازی کنم با ظاهری خشن اما قلبی رئوف که امیدوارم این اتفاق افتاده باشد و نقش قابل باور شده و مخاطبان با آن ارتباط برقرار کرده باشند.
از نتیجه کار راضی هستید؟ و فکر میکنید آیا این سریال توانسته است به عنوان یک مجموعه طنزحرف تازهای برای مخاطبان سیما داشته باشد؟
بهترین پاداش برای یک گروه فیلمساز این است که اثرشان مورد پسندمخاطب قرار گیرد و مجموعه «مهمانان ویژه» مورد قبول مخاطب قرار گرفته است، پس به نظر من کار موفقی است از طرفی ژرژ پولتی گفته است: «تمام قصههای جهان 36 وضعیت نمایش بیشتر ندارند» واز زبان ارسطو تا به امروز تمام فیلمنامهها و نمایشنامههایی که نوشته شده وهر کس وارد درام نویسی شده، نتوانسته است وضعیت تازهای را به همان 36 وضعیت گفته شده اضافه کند.در همین وضعیت ها اما میتوان حرف تازه زد،اگر شیوه درستی برای روایت اثر انتخاب شده باشد. اگر از این منظر به مجموعه «مهیمانان ویژه» نگاه کنیم. به نظر من توانسته حرف جدیدی بزند.
57247
نظر شما