مشرق: اصلاح‌طلبان با یک دست تصویر کاندیدایی اصلاح‌طلب را بالا می‌آورند و با دست دیگر به سمت «گزینه حداقلی» اشاره می‌کنند

اصلاح‌طلبان در انتخابات پیش رو، بیش از آنکه به حضور سیاسی بیاندیشند با معضلی بسیار بزرگتر مواجه‌اند و آن بروز شرایط "موت سیاسی" برای جریان اصلاحات است.

در واقع آنها پس از سه دوره مجلس شورای اسلامی و دو دولت نهم و دهم در کنار شوراهای شهر، به نیکویی دریافته‌‌اند که به هر دلیلی برای دولت یازدهم از اقبال چندانی برخوردار نخواهند بود و این در حالی است که باید ضریب تاثیرگذاری ماجرای "فتنه" را هم در این کارنامه بیافزایند.

اصلاح‌طلبان برای استفاده از تئوری پرنده‌ای که تخمذهایش را در لانه دیگر پرندگان می‌گذارد، از مفاهیمی مثل "دولت آشتی ملی" و یا "گزینه حداقلی" استفاده مي‌كنند. مسئله‌ای که البته شاه بیت اساسی صحبت‌ها و مواضعی است که اخیرا از جانب آیت‌الله هاشمی رفسنجانی و چهره‌هایی مثل صادق زیباکلام، عباس عبدی، سعید حجاریان و غیره نیز به گوش می‌رسد.

واضح بود که گزینه حداقلی به معنای گزینه‌ایست که در انتخابات آتی ضمن آنکه احتمال رای آوری بالایی دارد؛ می‌تواند به یک مولفه اصلی در افواه و افکار عمومی تبدیل شود. البته این فرآیند طرح شدن در افکار عمومی فرصتی است که در صورت چسبیده شدن اصلاح‌طلبان به آن کاندیدا؛ در اختیار طرح مواضع اصلاح‌طلبانه نیز قرار می‌گیرد.

صادق زیباکلام، نخستین کسی بود که بحث گزینه حداقلی را با نام بردن از یک چهره اصولگرا و مفهومی به نام "نامزد ائتلافی" کلید زد. او در یکی از مصاحبه‌های اخیر خود با روزنامه اعتماد گفته است: من معتقدم هرکدام از نیروهای اصلاح‌طلب که کاندیدا شوند حتی اگر به پیروزی در انتخابات هم دست یابند نخواهند توانست کار چندانی در جهت محقق کردن اهداف اصلاح‌طلبانه انجام دهند. به همین دلایل است که به گمانم حمایت اصلاح‌طلبان از یک کاندیدای اصولگرای معتدل و میانه‌رو گزینه بهتری برای نحوه ورود آنها به انتخابات خواهد بود. این مسئله از آن جهت دارای اهمیت است که شاید کشور ما در حال حاضر بیش از هر زمان دیگر به یک دولت آشتی ملی احتیاج دارد. در واقع به باور من رئیس جمهور دولت آشتی ملی در جهت اهداف اصلاح‌طلبانه نسبت به یک دولت اصلاح طلب می‌تواند کارایی به مراتب بالاتری داشته باشد.

داریوش قنبری،‌ سخنگوی فراکسیون اقلیت مجلس هشتم هم به فارس گفته بود: همکاری اصلاح‌طلبان با اصولگرایان معتدلی چون قالیباف، محسن رضایی و لاریجانی برای انتخابات ریاست جمهوری مانعی ندارد.

خبر بعدي به نقل از حجاریان و عبدی بود كه گفته‌اند: مهم نیست چه کسی رئیس جمهور آینده شود مهم این است که کسی بیاید و فضا را برای اصلاح طلبان باز کند. حجاریان نیز چند روز بعد از انتشار این خبر، طی مقاله‌ای در صفحه اول روزنامه شرق از مقوله‌ای به نام "گفتگو" و "مفاهمه" سخن گفت.

باید دانست که حمایت کسانی که در قبال حوادث سال 88 در مظانّ جدی‌ترین سوالات به سبب سکوت و حمایت‌هایشان قرار دارند، از گزینه حداقلی می‌تواند صور مختلفی داشته باشد. اینکه اصلاح‌طلبان به صورتی صریح بر روی یک کاندیدای اصولگرا ائتلاف کنند احتمالی کمرنگی به نظر می‌رسد اما می‌توان در نظر داشت که این احتمال می‌تواند با شکل‌های دیگری جلوه پیدا کند. شکل‌ها و روش‌های دیگری همانند آنکه شاید اصلاح‌طلبان با یک دست تصویر کاندیدایی اصلاح‌طلب را بالا بیاورند و البته با دست دیگر به سمت "گزینه حداقلی" اشاره کنند و رای هواداران اصلاحات را به سمت این گزینه سوق دهند.