شاید لازم است که در دنیای مدرن امروز برای بیشتر زنده ماندن یا داشتن عمر سالم و طولانی از دست خودمان فرار کنیم. بیشتر ما از عاقبت کارها یا تصمیماتمان مطلع هستیم اما باز هم آنها را انجام می‌دهیم؛ حتی کارهایی که در نهایت به مرگمان منجر می‌شود. حالا به این فکر کنید که دولت می‌تواند ما را از دست خودمان نجات دهد؟
بسیاری از ما می‌دانیم سیگار کشیدن، ورزش نکردن یا اضافه وزن قبل از هر چیز سلامت خودمان را به خطر می‌اندازد. با این وجود، مطالعات نشان می‌دهد، بیشترین هزینه مربوط به تصمیمات اشتباهی است که در مورد خودمان می‌گیریم. طبق آمار منتشر شده توسط دانشگاه«دوک»، قاتلان حرفه‌ای اکثر مردم، سرطان و بیماری‌های قلبی یا حتی سیگار و پرخوری نیست، بلکه ناتوانی افراد در اتخاذ تصمیم‌های هوشمندانه است که در نهایت آنها را به رفتارهای مخرب هدایت می‌کند.
«رالف کینی» محقق این دانشگاه می‌گوید: «هر سال بیش از یک میلیون نفر بدون دلیل خاصی می‌میرند، فقط به خاطر تصمیم‌گیری‌های غلط و اشتباه خودشان.» در واقع او افراد را دشمن واقعی خودشان می‌داند.
تحقیقات نشان می‌دهد، بیش از نصف جمعیت کسانی که می‌میرند، در واقع به خاطر تصمیم‌های اشتباهشان زودتر از موعد وارد گور می‌شوند. یعنی ارقام نشان می‌دهد، 55 درصد جمعیت بین 15 تا 64 سال زودتر از موعد می‌میرند. این آمار از سال 1900 تاکنون رو به رشد بوده و با وجود اقداماتی که جهان را رو به امنیت بیشتر برده است مانند بستن کمربند ایمنی، قانون‌های منع سیگار یا اطلاع‌رسانی در مورد غذاهای سالم باز میزان مرگ و میر بسیار زیاد است.
البته تحقیق«کینی» باعث پیش آمدن مساله‌ای فلسفی شد: اگر آدم‌ها با گرفتن تصمیمات اشتباه همچنان به کشتن خودشان ادامه دهند، در واقع آگاهانه زندگی کوتاهی را به جای زندگی بلند و پرلذت انتخاب می‌کنند.
«کینی» و همکارانش معتقدند دولت می‌تواند با انجام راهنمایی‌هایی نظیر انتخاب غذای مناسب، به افراد کمک کند تا در دوران بازنشستگی سالم تر باشند. و اگر«کینی» درست بگوید و قسمت عمده‌ای از سلامت و طول عمر به خودمان بستگی داشته باشد، آیا عوامل بیرونی و محیطی و فاکتورهای ژنتیکی کاملا از کنترل ما خارج هستند؟
«کینی» برای این که بتواند این ارقام را اعلام کند، آمار مرگ و میر را در سراسر دنیا از سال 2000 جمع‌آوری کرد. علت مرگ و میر را هم که ممکن بود در اثر سرطان، دیابت، ایدز، خودکشی یا تصادف‌های مرگ‌بار باشد با عللی که به دلیل تصمیم شخصی فرد عامل مرگ او شده بود مانند تصمیم به کشیدن سیگار، بستن کمربند ایمنی هنگام رانندگی یا مصرف الکل مقایسه کرد. در نهایت مقایسه این علل با یکدیگر نشان داد که دو سوم تمامی سیگاری‌ها که دچار سرطان ریه می‌شوند، دقیقا به دلیل انتخاب خودشان بوده است. البته در این مقایسه، خودکشی کمی کار را مشکل می‌کرد. «کینی» در تحقیقش این طور استدلال کرد؛ گرچه خودکشی یک تصمیم کاملا شخصی است، اما چون به یک جنون و بیماری روانی برمی‌گردد و معمولا مسائل روانی ژنتیکی هستند زیاد منصافه نیست که ان را کاملا انتخاب شخصی بدانیم. مثل شخصی که افسردگی یا شخصیت دوقطبی شدید دارد و بعد خودش را می‌کشد. بنابراین همین مساله در مورد معتادان به سیگار، الکل یا خوردن بیش از اندازه هم صدق می‌کند، اما«کینی» مصرانه معتقد است در این موارد تصمیمات کاملا فردی منجر به مرگ بی‌موقع می‌شود. اما این که چرا گاهی چنین تصمیماتی گرفته می‌شود، معمولا به خاطر تصمیمات مقطعی و بدون فکر است.
با وجود این که کارشناسان معتقدند در درون هر فرد میل به خودآزاری وجود دارد، اما حکومت می‌تواند روی این تصمیمات موثر باشد. مثلا«کینی» معتقد است، دولت با تبلیغ روی بیل‌بوردهای نزدیک مدارس و نشان دادن این که کشیدن سیگار یک تصمیم شخصی است، می‌تواند بچه‌ها را از همان ابتدا برای تصمیم‌گیری و تشخیص گزینه‌های مختلف آماده کند و البته قدرت انتخاب را در آنها تقویت کند.
ترجمه: رعنا زارعی - نیوزویک
نظر شما