نخستین تحریم جامع سراسری علیه ایران در دوران معاصر، تحریم بریتانیا علیه ایران در واکنش به انتخاب دکتر محمد مصدق به نخست وزیری و ملی کردن صنعت نفت بود.
انقلاب اسلامی نیز نقطه عطف دیگری برای تجربه تحریم ها بود.
ایالات متحده امریکا در سالهای 1980 و 1987 با امضای کارتر و ریگان ایران را تحریم کرد.
در سال 1995 بیل کلینتون تحریم های جدیدتری علیه ایران وضع کرد که به موجب آن شرکت‌های نفتی آمریکایی از سرمایه‌گذاری در طرح‌های نفت و گاز ایران منع شده بودند، همچنین روابط بازرگانی با ایران نیز یک‌جانبه قطع گردید.
یک سال بعد در 1996 نیز کنگره قانون موسوم به ایلسا را تصویب کرد که بر اساس آن هر شرکتی را که با ایران به میزان بیش از 20 میلیون دلار تجارت داشت تهدید به اعمال تحریم شد.
البته به اینها سال 2002 که تحریم علمی علیه ایران وضع شد را هم اضافه کنید.
همه اینها را نوشتم که یادآوری کنم تحریم تحفه چند سال اخیر نیست و هنوز خیلی هایمان دفترچه‌های بسیچ اقتصادی و کوپن‌ها را به خاطر داریم. همان دوره ای که برای خرید هر کالایی از پودر رخت شویی تا گوشت و قند و شکر کاغذهای مستطیل شکلی که آدمکهای روی آن نشانه جمعیت خانواده هایمان بود را باید از آن دفترچه می کندیم.
دهه شصت، هفتاد و هشتاد را پشت سر گذاشتیم و کوچکترهای دوره اول حالا بزرگ شده اند و روز از نو روزی از نو!
تحریم های جدید باز هم حیات ملت را نشانه رفته است اما یک تفاوت با سه دهه قبل دارد و آن اینکه اگر خاطره خوبی از مضایقه‌ها و کمبودها نداریم اما آبدیده هم شده ایم.
در این شکی نیست که اگر سختی هست برای همه ماست و هیچ فردی از تحدید و تهدید خوشش نمی آید. چه بهتر که همه در بهترین وضعیت باشیم اما واقعیت را می توان فاکتور گرفت؟
اگر همین فردا این سوی میز پرچم ایران و آن سو پرچم امریکا را بگذارند سوار بر اسب مراد می تازیم به سوی آینده و امضای همه تحریم ها یک شبه پاک می شود؟
در دنیایی که اگر قوی‌تر نباشی محکوم به فنایی صبح روز بعد از تحریم همه درها به سویمان باز می شود؟
تحریم ها هر چه هست استقلال یک ملت را نشانه رفته است و مبتکران و وضع کنندگان آن به خوبی می دانند تلاش های امروزشان دانه ای است که می کارند و در بهترین وضعیت باید نتیجه آن را بیست سال دیگر برداشت کنند.
بسیاری از تحلیلگران واقع بین غربی حداقل 20 سال را زمان لازم برای نتیجه دادن تحریم های جدید علیه ایران می دانند این یعنی تلاش‌های 30 ساله آنها نتیجه ای نداشته و ایران را متوقف نکرده است و این بار مطمئن هستند که تا 1410 تلاشهایشان به نتیجه ای نمی رسد.
این همه تلاش از سوی دولت های غربی در شرایطی انجام شده و می شود که ایران از سال82 باید بر اساس سندی که چشم انداز بیست ساله کشورمان را ترسیم می کند حرکتش را برنامه ریزی می کرده است.
تا سه ماه دیگر این سند 10 ساله می شود.
متن کامل سند چشم‌انداز بیست ساله‌ی جمهوری اسلامی ایران در افق 1404 هجری شمسی؛ که در تاریخ 13 آبان 1382 توسط رهبر معظم انقلاب به سران قوای سه‌گانه ابلاغ شد:
با اتکال به قدرت لایزال الهی و در پرتو ایمان و عزم ملی و کوشش برنامه‌ریزی شده و مدبرانه‌ی جمعی و در مسیر تحقق آرمان‌ها و اصول قانون اساسی، در چشم‌انداز بیست‌ساله، ایران کشوری است توسعه یافته با جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری در سطح منطقه با هویت اسلامی و انقلابی، الهام‌بخش در جهان اسلام و با تعامل سازنده و موثر در روابط بین‌الملل.
جامعه‌ی ایرانی در افق این چشم‌انداز چنین ویژگی‌هایی خواهد داشت:
توسعه یافته، متناسب با مقتضیات فرهنگی، جغرافیایی و تاریخی خود، متکی بر اصول اخلاقی و ارزش‌های اسلامی، ملی و انقلابی، با تأکید بر مردم‌سالاری دینی، عدالت اجتماعی، آزادی‌های مشروع، حفظ کرامت و حقوق انسان‌ها و بهره‌مندی از امنیت اجتماعی و قضایی.
برخوردار از دانش پیشرفته، توانا در تولید علم و فناوری، متکی بر سهم برتر منابع انسانی و سرمایه‌ی اجتماعی در تولید ملی.
امن، مستقل و مقتدر با سامان دفاعی مبتنی بر بازدارندگی همه‌جانبه و پیوستگی مردم و حکومت.
برخوردار از سلامت، رفاه، امنیت غذایی، تأمین اجتماعی، فرصت‌های برابر، توزیع مناسب درآمد، نهاد مستحکم خانواده، به دور از فقر، تبعیض و بهره‌مند از محیط زیست مطلوب.
فعال، مسئولیت‌پذیر، ایثارگر، مؤمن، رضایت‌مند، برخوردار از وجدان کاری، انضباط، روحیه‌ی تعاون و سازگاری اجتماعی، متعهد به انقلاب و نظام اسلامی و شکوفایی ایران و مفتخر به ایرانی بودن.
دست یافته به جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری در سطح منطقه‌ی آسیای جنوب غربی (شامل آسیای میانه، قفقاز، خاورمیانه و کشورهای همسایه) با تأکید بر جنبش نرم‌افزاری و تولید علم، رشد پرشتاب و مستمر اقتصادی، ارتقاء نسبی سطح درآمد سرانه و رسیدن به اشتغال کامل.
الهام‌بخش، فعال و مؤثر در جهان اسلام با تحکیم الگوی مردم‌سالاری دینی، توسعه‌ی کارآمد، جامعه‌ی اخلاقی، نواندیشی و پویایی فکری و اجتماعی، تأثیرگذار بر همگرایی اسلامی و منطقه‌ای بر اساس تعالیم اسلامی و اندیشه‌های امام خمینی(ره).
دارای تعامل سازنده و مؤثر با جهان بر اساس اصول عزت، حکمت و مصلحت.
ملاحظه: در تهیه، تدوین و تصویب برنامه‌های توسعه و بودجه‌های سالیانه، این نکته مورد توجه قرار گیرد که شاخص‌های کمی کلان آنها از قبیل نرخ سرمایه‌گذاری، درآمد سرانه، تولید ناخالص ملی، نرخ اشتغال و تورم، کاهش فاصله‌ی درآمد میان دهک‌های بالا و پایین جامعه، رشد فرهنگ و آموزش و پژوهش و توانایی‌های دفاعی و امنیتی، باید متناسب با سیاست‌های توسعه و اهداف و الزامات چشم‌انداز، تنظیم و تعیین گردد و این سیاست‌ها و هدف‌ها به صورت کامل مراعات شود.
/2727
نظر شما