اين معضل در حدي به چشم خانواده‌ها بزرگ مي‌آيد كه به هر شكلي سعي دارند از زمان بازي فرزندانشان پاي كامپيوتر كم كرده و آن‌ها را به فعاليت‌هاي جايگزين ترغيب كنند.
مسلم پاك‌گهر: در اواخر سال 2010 مايكروسافت از سخت‌افزاري پرده برداشت كه تا حدي اين دغدغه را رفع مي‌كرد. خانواده‌ها ديگر نياز نبود نگران بي‌تحركي كودكان و نوجوانانشان پاي بازي‌هاي رايانه‌اي باشند، حتي ديگر قرار نبود با تهديد و ارعاب فرزندانشان، ساعت خاصي را براي بازي آن‌ها تعيين كنند.
حضور كينكت در كنار كنسول ايكس‌باكس نقش يك ناجي را براي والدين نگران بازي مي‌كرد و باعث مي‌شد اين گيمرهاي نوجوان زماني كه تصميم به بازي مي‌گرفتند در خوشبينانه‌ترين حالت و اگر از آمادگي جسماني بالايي برخوردار بودند بيشتر از يك ساعت توان بازي با كينكت را نداشته باشند و در آخر مجبور بودند با بدني خسته آن هم به خاطر فعاليت بالا، به سراغ كاري ديگر بروند.
اين وسيله جادويي دو مزيت بزرگ داشت اول اين‌كه نوجوانان را مجبور به تكان خوردن مي‌كرد و دوم اين‌كه به دليل تحرك بالايش بيشتر از يك ساعت امكان بازي با آن نبود. تحقق روياي خانواده‌ها در ابتدا با چند عنوان جان گرفت كه بهترين آن‌ها كينكت اسپورت و كينكت ادونچر بود، اين در حالي بود كه مايكروسافت قول داد كه سال 2011 سال كينكت باشد و در اين سال بازي‌هاي زياد و البته جذابي براي كينكت ساخته خواهد شد و با شناختي كه استوديوهاي بازيسازي از اين سخت‌افزار پيدا خواهند كرد بازي‌هاي فراتر از انتظار خواهند ساخت. اما متاسفانه با گذشت دو سال از زمان عرضه كينكت به غير از چند بازي ورزشي ديگر خبري از ساخت بازي‌هاي خاص و جذاب نيست.
استوديوها هم ظاهرا تنها يك بخش از كينكت را به خوبي شناخته‌اند. آن هم امكان صوتي اين سخت‌افزار است. اگرچه براي گيمرها بسيار لذت‌بخش خواهد بود كه در طول بازي به وسيله صحبت كردن بتوانند با هم‌تيمي‌هايشان ارتباط برقرار كند ولي اين امر باز هم همان دغدغه يكي دو سال پيش والدين نگران را زنده مي‌كند. اين امكان درست است كه يك بازي شوتر تاكتيكال را بسيار جذاب و هيجان‌انگيز مي‌كند ولي ديگر خبري از تحرك و ورزش نيست. باز هم گيمر مي‌نشيند و اينبار جدا از بي‌تحركي كه باعث آزار والدينش است با داد و بي‌دادهاي بي‌وقفه‌اش در طول بازي آسايش نيم‌بند آن‌ها را هم از بين مي‌برد.
2121
نظر شما