به گزارش خبرآنلاین، انتشارات آوین کتاب «باورهای حقیقی» نوشته ویرجینیا اور ولف را با ترجمه ای از مامک بهادر زاده، منتشر کرد. ناشر در توضیح کتاب آورده است: «راوی کتاب، دختر پانزده ساله ای به نام «لاوان» است که برای درک معنای زندگی اتفاقات و مسئولیت‌های مهمی را تجربه می‌کند. دوستی را بعد از مدت‌ها می‌بیند و در خفا عاشقش می‌شود، در ادامه از جانب نزدیک ترین دوستانش به‌خاطر اعتقادات سخت مذهبی طرد می‌شود، عاشق شدن مادرش را بعد از مرگ پدرش تاب می‌آورد، برای انتخاب شغل آینده اش دچار تردید است، برای تأمین هزینه‌های دانشگاه در بیمارستان کودکان کار می کند، و در پایان معشوقش را درحال بوسیدن یک هم‌جنس می‌بیند. مهم‌ترین ویژگی این کتاب نثر بی‌تکلف و صادق راوی است که از احساس و فراز و نشیب زندگیش می‌گوید.»
در پشت جلد کتاب می خوانیم:
«وقتی لاوان کوچک بود، موانع زندگیش به نظرخیلی بد نمی رسید. اگربا دوستانش، میرتل و آنی دعوایشان می شد، موقع خواب آشتی می کردند. مدرسه، آسان بود. پسرها رفیقش بودند. همه چیز معنی می داد. اما الآن ، لاوان پانزده ساله است و موانع، دیگر به همین سادگی از سرراهش کنار نمی روند. سئوالات بزرگی بین او و دوستانش فاصله انداخته، مادرش جذب مرد جدیدی شده، مدرسه به سادگی از کنترلش خارج می شود و پسری که حضور او در زندگیش حکم یک معجزه را داشت، جوری رفتارمی کند انگار عاشق اوست. فقط مشکل اینجاست که عاشقش نیست ... »
همچنین در بخش هایی از این اثر آمده:
اسم من لاوانه و پانزده سال دارم.
وقتی یه بچه کوچیک نقاشی می کشه همه صفحه، یه صورت بزرگ می شه که دوتا دست عصا مانند بهش چسبیده. این، همه زندگیه اونه.
اما بعدا که آدم، بزرگ و بزرگ تر می شه؛ افکار جدید، احساسات ناراحت کننده، نقشه های بزرگ، تردید های هراس انگیز، امیدواریا و نا امید شدنا، همه و همه بارها و بارها بهش هجوم می آورند. تعجبی نداره که دیگه نقاشی کوچولویی رو که اون سال ها با مداد شمعی کشیدم، نمی شناسم. ظاهرا مال منه، و مال منم هست...اما ... مال من نیست.
*
... یه آدم بالغ هیچ‌وقت وانمود نمی‌کنه که بالشش جودیه و اونو ببوسه؛ و بعدم اونقدر اشک بریزه که همه جای بالش خیس بشه و آب بینیش هم سرازیر بشه. یه آدم منطقی، نصف شب بیدار نمی‌شه بره روی صندلیش، همونجایی که لباس رقصش گذاشته شده، بشینه و سرشو توی اون لباس خوشگل فرو ببره و های‌های گریه کنه و با ولع، بوی کلر دلنشین داخل اونو استشمام کنه و به حال همه چیزایی که اینطوری خراب شده، زار بزنه. میکنه؟...
*
(احساس یه پرانتز رو دارم. همه حوادثِ توی این دنیا، خارج از من اتفاق می افته: جودی و رازهای جاه طلبیش؛ میرتل و آنی؛ پاتریک، رانل؛ اتو زدنای مادرم که می خواد دوباره عزت نفسشو پیدا کنه؛ تحلیل آدما از چیزا، تصمیم گیریاشون درباره اون چیزا، عصبانی شدناشون و آگاهی از علت این عصبانیت، نتیجه گیریاشون؛ و من تنها کسی ام که خارج از همه این جریاناتم. من نمی تونم مثل اونا باشم. می خواستم توی اتاقم بمونم، کنار سقفم که شاخه های سبز داره، و اون پرنده های کوچولو که تو آشیونه شون جیک جیک می کنن. روی تخت آشنای قدیمیم دراز بکشم، که کنار کتابخونه آبی رنگم و مقابل میز تحریرم و نزدکه پرتقال خشکیده جودیه. تصویر خندان سه تایی مون روی دیوار نشسته و من دلم می خواد تا ابد اونجا نگهش دارم. بذار همه اتفاقات دنیا، خارج از درهای این اتاق بیفته.)
*
از بین همه چیزایی که می‌خوام کدوم یکی برام مهم تره؟ دانشگاه، همون چیزی که همیشه ازش اسم بردم؟ دونستن تعریف زندگی؟ اینکه میرتل و آنی دوباره دوستم داشته باشن؟ پرستار بچه های کوچیک شدن؟
جوابم به همه اینها بله است. خیلی سوال مشکلیه. حتی اگه خدایی وجود داشته باشه. بدونه کدوم یکی از اونا زندگی برام غیر ممکنه؟ مادرمو ببین. اون بدون تقریبا هیچی، زنده است و زندگی میکنه. اون اقرار می کنه که پدرم کامل نبوده. گاهی حسابی بدخلق و کله شق و یه دنده می شده و اکثرا وقتشو به بطالت می گذرونده. اونا همیشه عاشق همدیگه بودن و وقتی من به دنیا اومدم، اشک از چشمای پدرم سرازیر شده. بعد زندگی مادرم با اون، با شلیک یه اسلحه به پایان رسیده و از اون وقت به بعد، فقط منو داره. یه بچه بزرگ که هم نعمته و هم بلا.
به زندگیه مادر خودت نگاه کن و از خودت بپرس: آیا اگه من بجای اون بودم، می تونستم اینجوری زندگی کنم؟»
«باورهای حقیقی» در 4فصل و 85بخش کوتاه در 232صفحه، به بازار کتاب عرضه شده است.
ساکنان تهران برای تهیه این کتاب و همچنین سفارش هر محصول فرهنگی مورد علاقه دیگر(در صورت موجود بودن در بازار نشر) کافی است با شماره 20- 88557016 سامانه اشتراک محصولات فرهنگی؛ سام تماس بگیرند و آن را در محل کار یا منزل _ بدون هزینه ارسال _ دریافت کنند.
6060
نظر شما