* در مورد سخنان «مرسی» در نشست سران جنبش، آنچنان که از «سایت خبر آنلاین» نوشته بود، اشتباه نه در یک «واژه» بلکه خطا در یک عبارت است. حتی واژه «تحریف » هم در مورد این ترجمه به کار نمی بریم که اسائه ادب شود .اما در این خطا، به سهو یا به عمد، نکته هاست. نخست آن که این اشتباه در این برهه از زمان و آشفته بازاری که برای ایران ساخته اند پیامدی سنگین و غیر قابل جبران خواهد داشت . چون شعار راست گویی ایرانیان را در عهد باستان و همچنین دوران اسلامی زیر سوال می برد و نجابت ایرانی را به حیله گری می آلاید . از طرفی ، رسانه های استعماری این خطا را تعمیم می دهند و تحریف عمدی اش تلقی می کنند و تمامی گفته ها و عملکردهای ما را در تمامی سطوح با همین مقیاس می سنجند. برای ملت ما پذیرفتنی نیست که رسانه ملی با آن دستگاه عریض و طویل، مترجمانی قابل را به کار نگیرد . نباید ضعف علمی ما آنچنان باشد که این چنین بروز کند! چنین خطایی هرگز قابل توجیه نیست بویژه اینکه ایران ، سرزمین علم و فرهنگ و سخن است و مترجمانی بزرگ ، دست به گزارش و ترجمه برده اند. اگر اشتباه بود چرا پیش از واکنش مصر و بحرین اصلاح نشد و پوزش نخواستیم ؟ اگر در همان زمان ترجمه، به اشتباه اعتراف می کردیم و عذرخواهی چاشنی اصلاح می شد آیا داخل و خارج بر صداقت گفتاری و سلامت نفس ما صحه نمی گذاشتند و بی مبالاتی ما را نمی بخشودند ؟
*چرا عده ای با بی بصیرتی هزینه های این ملت را بالا می برند و برای سیاست خارجی ما مشکل ایجاد می کنند و اجازه می دهند که بیگانگان مغرض از کاه کوهی بسازند و آن چنان فضایی – به کمک ما – به وجود آورند که زیانهای ما چندین کوه شود!
*به صراحت بگویم ، بزرگ ترین عیب و اشکال ما این است که نمی گذاریم تا مخالف حرف خود را بگوید . مگر ما خوشه چین مکتب امام صادق (ع) نیستیم و از سعه صدر آن امام همام پیروی نمی کنیم که سخنان آن «بی خدا» را با حوصله و صبوری گوش می کرد .
*مگر بزرگان ایران به صراحت سخن نگفتند و مگر حتی خط مشی جنبش را تعیین نکردند و از مطلوب خویش سخن به میان نیاوردند پس چرا با بردباری سخنان «مرسی» را تحمل نکردیم؟
/29217
نظر شما