محسن زنگنه: «جوانان ما برای این مقوله بزرگ نیاز به حمایت‌کننده یا متولی دارند که هم‌اکنون ما می‌خواهیم متولی باشیم.»
1- خدا خیرشان بدهد. سال‌هاست که این قضیه «متقاضی» دارد ولی «متولی» ندارد.
2- با این حساب بعد از این مطربان خوش‌الحان در شب عروسی می‌خوانند:
شب زفاف کم از صبح پادشاهی نیست
به شرط آنکه پسر را «سازمان ملی جوانان استان تهران» کند داماد
رئیس سازمان ملی جوانان استان تهران: «از 110هزار و 510 مورد طلاق اتفاق افتاده در سال 87، 46درصد در فاصله زمانی یک تا چهار سال رخ داده که بسیار آمار امیدوارکننده‌ای است.»
1- بالاخره 110هزار زوج طلاق گرفته‌اند، این کجایش باعث امیدواری است؟
2- اساساً مگر طلاق هم باعث امیدواری است؟
3- اینکه زوج‌ها بین یک تا 4 سال طلاق بگیرند، چه کسی را امیدوار می‌کند؟
4- چرا ازدواج باید متولی داشته باشد، ولی طلاق باید همین‌جوری بی‌سر و صاحب و بی‌متولی بماند؟
محسن زنگنه: «افزایش کلاس‌های مشاوره، فرهنگ‌سازی و توانمندسازی جوانان در مبحث ازدواج سبب شده طول مدت ازدواج از یک سال به چهار سال افزایش یابد.»
1- کلاس‌های مشاوره و فرهنگ‌سازی را متوجه می‌شویم چیست. کاش درباره مبحث «توانمندسازی» یک مقدار توضیح بدهند.
2- خب کلاس‌های مشاوره را مفیدتر، فرهنگ‌سازی را عمیق‌تر و توانمندسازی را شدیدتر کنند تا بیشتر از 4 سال دوام بیاورد.
رئیس سازمان ملی جوانان استان تهران:«یکی از دلایل این مسئله دوری خانواده‌ها از مسائل اجتماعی و ارتباط مستقیم آنها با مسائل سیاسی است.»
این مورد اخیر باید حتماً در موقعیت‌های گوناگون اجتماعی- سیاسی - خانوادگی شرح داده شود.
موقعیت اول: خانه
زن: آخه تو چته؟ چرا چن وقته از مسائل اجتماعی دوری می‌کنی؟
مرد: نمی‌تونم. من درگیر یه ارتباط مستقیم تازه شدم.
زن: به به، چشمم روشن، قضیه چیه؟
مرد: من درگیر ارتباط مستقیم با مسائل سیاسی شدم، واسه همین از مسائل اجتماعی دوری می‌کنم.
زن: پس منم ازت طلاق می‌خوام به خاطر مسائل سیاسی اخیر و درگیری مستقیم با آن.
مرد: باشه، منم طلاقت می‌دم به خاطر مسائل سیاسی اخیر و درگیری مستقیم با آن.
موقعیت دوم: ستاد انتخاباتی
زن: خجالت بکش! چرا پاتو از زندگی ما نمی‌کشی بیرون، چرا شوهرمو ازم گرفتی؟ چرا می‌خوای من بیوه بشم. آخه من یه زن تنها، اونم توی این اغتشاشات اخیر با سه تا بچه قد و نیم قد چیکار کنم؟ از وقتی تو مث بختک افتادی روی زندگی ما، دیگه بچه‌هام باباشونو نمی‌بینن. دیگه شوهرم از مسائل اجتماعی دوری می‌کنه.
کاندیدای موردنظر: شما خودتو چیز نکن، بالاخره درست می‌شه. بالاخره شوهرتون برمی‌گرده سرخونه و زندگی و از مسائل چیز هم دوری نمی‌کنه. شما فقط یه چند روزی چیز روی جیگر بذار یا بالعکس، خدا بزرگه.
موقعیت سوم: ستاد مردمی انتخاباتی
زن: همه اون چیزایی که اون زن توی موقعیت دوم به اون یکی کاندیدا گفت به علاوه اینکه اگر شوهرمو بهم پس ندین می‌رم بقیه زنارم صدا می‌زنم و یه جنبش می‌کنیم که لنگه‌شو ندیده باشین.
کاندیدای مردمی موردنظر: اولاً که سلام و خسته نباشید. ثانیاً که عوض جنبش کردن، بدونین که من می‌خوام واسه‌تون وزیر زن بیارم. ثالثاً مشکل از شوهر شما نیست. شما می‌دونی شوهر بنده‌خدات الان داره با چن‌تا جناح و چه کسایی می‌جنگه؟ خب با این همه جنگ و جدال که دیگه وقت واسه روابط اجتماعی نمی‌مونه. شما برو یقه اونا رو بگیر. می‌دونی اونا کی‌ین؟ لیست اونا الان توی جیبمه. بگم؟ بگم؟ می‌گما!
(زن خشمگین بیرون می‌رود و به کوری چشم آنها که شوهرش را از چنگش درآورده‌اند و با شوهرش می‌جنگند به کاندیدای موردنظر مردمی رأی می‌دهد تا وزیر زن هم داشته باشند و بی‌خودی دنبال جنبش کردن نباشند که هزار و یک مفسده هم در پی دارد طبیعتاً)
نظر شما